Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
760 olduğunu desə belə. Yox, o heç vaxt mənim ayaqlarıma qapanmayacaq! Son günlərdə Jülyen yaĢadığı səmimi könül ağrılarına uyub, bu cavan oğlanların keyfiyyətlərini mədh edirdi. Oğlan hətta onlar barəsində danıĢanda, bu adamları layiq olduqlarından daha çox tərifləyirdi. Bu da madmazel de La- Mollun gözündən qaçmadı – qız buna təəccübləndi. Jülyenin əzabdan özünü itirmiĢ ruhu, öz rəqibini göylərə qaldırarkən, onun xoĢbəxtliyini də bölüĢməyə can atırdı. Amma belə səmimi və düĢünülməmiĢ sözlər hər Ģeyi qəfil dəyiĢdi. Matilda, oğlanın onu sevdiyinə əmin olandan sonra ona nifrət eləməyə baĢladı. Onlar bağçada gəziĢirdilər, oğlan həmin lənətə gəlmiĢ sözləri deyən kimi, qız ona nifrətlə baxaraq, çıxıb getdi. AxĢam nahar vaxtı qız bir dəfə də olsun, baĢını qaldırıb ona baxmadı. Səhəri gün onun ürəyində nifrətdən baĢqa heç nə yox idi – indi onda oğlana qarĢı nə maraq, nə də bu həftə ərzində onu cəlb elədiyi söhbətlərdən aldığı həzz vardı. Ġndi o daha Jülyenin üzünə də baxmaq istəmirdi – bu, onun üçün bu qədər xoĢagəlməz idi. www.vivo-book.com
761 ĠĢ o yerə çatdı ki, qız Jülyenə baxanda ikrah hissi duyurdu – oğlan onun gözünə dəyəndə Matildanın necə ikrah hissi keçirdiyini təsvir eləmək mümkün deyil. Jülyen Matildanın qəlbində baĢ verənlərdən heç nə anlamasa da, onun həssas izzəti-nəfsi qızın nifrətini hiss elədi. Oğlan ağlını baĢına yığaraq, özü qızın gözünə az-az görünməyə baĢladı və daha Matilda tərəfə baxmadı. Amma bu onun üçün ölümcül əzab idi – qızdan büsbütün ayrı qalmaq dözülməz idi. O hiss eləyirdi ki, bu dəhĢətli ağrıya dözə bilmir. “Axı, insan dözümünün də hansısa həddi var! – oğlan öz-özünə deyirdi. – Belə ağrıya dözmək mümkün deyil”. O, günlərini talvarda keçirirdi. Barmaqlıqlı balaca pəncərədən bağçaya baxırdı. Burdan heç olmasa bağçaya çıxan madmazel de La-Mollu görmək olurdu. Qız bağçaya cənab de Lyuz, de Kelyus, ya da sevgi macərası yaĢadığını Jülyenə etiraf elədiyi cavan oğlanlardan biriylə çıxanda yazıq oğlan nələr çəkirdi?! Jülyen insanın bu qədər ümidsizləĢə biləcəyini ağlına da gətirməzdi. O bağırmağa hazır idi – onun dözümlü qəlbi www.vivo-book.com
762 əzablardan bu həddə gəlib çatmıĢdı. Onun ruhunda salamat yer yox idi. Madmazel de La-Molla bağlı olmayan bütün fikirlər onda ikrah doğururdu, o indi ən sadə bir məktubu da yaza bilmirdi. – Siz dəli olmusunuz! – bir səhər markiz ona dedi. Jülyen vəziyyətinin səbəbinin üzə çıxmasından qorxaraq, xəstələndiyini dedi və markiz ona inandı. XoĢbəxtlikdən, nahar vaxtı markiz oğlanın səfəri barədə zarafatlar eləməyə baĢladı. Matilda baĢa düĢdü ki, bu səfər uzun çəkə bilər. Jülyen neçə gün idi ki, ondan qaçırdı, bu tutqun, rəngi avazımıĢ, bir vaxtlar sevdiyi adamda olmayan hər Ģeyə sahib olan zadəgan gənclərsə qızı darıxmaqdan qurtara bilməzdi. “Adi qızlar öz gələcək ərini bu adamların, ziyafət salonlarında parlayan gənclərin arasından seçərdi. Amma alicənab qəlbə malik insan məhz bununla seçilir ki, onun fikri tapdanmıĢ cığırların məhdudiyyətindən o yana çıxır. Əgər mən Jülyen kimi yalnız var-dövləti çatıĢmayan – onsuz da mənim var-dövlətim var – bir adamın dostu olsam həmiĢə www.vivo-book.com
763 hamının diqqətində olacağam, həyatım boz keçməyəcək. Mən nəinki qara camaatın qarĢısında əsim-əsim əsdiklərinə görə arabanı pis sürən faytonçuya qıĢqırmağa cəsarəti çatmayan əmim qızları
kimi daim
inqilabdan çəkinməyəcəm, əksinə, bu məsələlərdə öz rolum olacaq, axı mən belə qeyri-adi xarakteri və iradəsi olan adamın arvadı olacağam. Axı onun nəyi kəmdi? Dostları, pulu? Bunların hamısını mən ona verərəm” – Matilda öz-özünə deyirdi. Amma Jülyen barədə bütün bu düĢüncələrdə o oğlana nəsə məzlum, özü istədiyi zaman xoĢbəxt edə biləcəyi varlıq kimi baxırdı və təbii ki, bu düĢüncələrdə sevgiyə yer yox idi.
XIX
KOMĠK OPERA O, how this spring of love ressembleth The uncertain glory of an April day, www.vivo-book.com
764 Which now shows all the beauty of the sun, And by, and by a cloud takes all away! Shakespeare 61
Gələcək və ya özünə biçdiyi bu və ya digər rollar barədə xəyallara qapılanda, Matilda Jülyenlə arasında olan quru, metafizik söhbətləri təəssüflə xatırlayırdı. Hərdən də bu ali düĢüncələrdən yorulanda, qız onun yanında yaĢadığı xoĢbəxt dəqiqələrdən ötrü darıxırdı. Amma bu xatirələr onda qəribə bir təəssüf hissi doğurur, bu da ona əzab verirdi.
61 Sevgi baharı da aprel günü kimidir Ovqatı tez dəyiĢən, vəfasız, etibarsız Gah isidir adamı parlaq günəĢ iĢığı Gah qəzəbli buludlar qara qaĢ tək çatılır. ġekspir, “Ġki veronalı”, birinci hissə, ikinci səhnə (ing.)
Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|