Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
775 “Axı bundan daha pis heç nə ola bilməz?!” – deyə nəhayət, öz-özünə ürək-dirək verdi. Oğlan nərdivan olan yerə tərəf tələsdi. Ġndi bağban nərdivanı kilidli yerdə saxlayırdı. Jülyen tapançasının köməyilə nərdivanın vurulduğu zəncirin bir halqasını aça bildi. Bir neçə dəqiqədən sonra nərdivan artıq onun qoltuğundaydı və oğlan onu gətirib Matildanın pəncərəsinin altına qoydu. “O mənə qəzəblənəcək, mənə nifrət eləyəcək, qoy olsun! Mən onu öpəcəm, sonuncu dəfə öpəcəm, sonra da otağıma qalxıb, özümü güllələyəcəm... Amma ölməmiĢdən əvvəl dodaqlarım onun gözəl boynuna dəyəcək!” O, nərdivanı birnəfəsə çıxdı. Budur, artıq pəncərə qapaqlarını döyəcləyir. Bir neçə dəqiqədən sonra taqqıltını eĢidən Matilda, pəncərəni açmağa çalıĢır. Nərdivan buna mane olur. Jülyen pəncərə qapağını saxlayan dəmir ilgəyi tutur və nəhayət, pəncərə açılanda bir anın içində aĢağı uçmaq təhlükəsiylə üz-üzə qalaraq, nərdivanı bir az kənara sürüĢdürməyə çalıĢır. Ġndi Matilda pəncərəni aça bilər. Oğlan yarıölü-yarıdiri halda özünü onun otağına salır. www.vivo-book.com
776 – Bu sənsən! – qız bunu deyib, özünü onun qollarına atır.
*** Bu an Jülyenin yaĢadığı xoĢbəxtliyi kim izah edə bilər ki? Amma deyəsən, Matilda da elə onun qədər xoĢbəxt idi. Qız özünə lənət oxuyur, özünü günahlandırırdı. – Məni cəzalandır, bu axmaq qüruruma görə mənə cəza ver! – qız onu elə bərk qucaqladı ki, elə bil oğlanı ağuĢunda boğmağa çalıĢırdı. Sən mənim sahibimsən, mən sənin
kənizinəm, sənə
elədiklərimə görə dizlərinə qapanmağa hazıram. Qız qollarını aralayıb, Jülyenin ayaqlarına qapandı: – Hə, sən mənim sahibimsən! – qız xoĢbəxtlik və sevgidən ağlını itirmiĢdi. – Mənə əmr elə, öz kənizinə rəhm eləmədən cəzalandır, məni həddimi aĢmağa qoyma! Bir neçə dəqiqədən sonra qız onun qucağından çıxıb, Ģamı yandırdı. Sonra oğlan üçün saçlarından bir tutam kəsmək üçün az qala saçlarının yarısını kəsməyə çalıĢanda, Jülyen onu güclə saxlaya bildi.
www.vivo-book.com
777 – Mən sənin kölən olduğumu yaddan çıxartmaq istəmirəm. Əgər o murdar qürur mənim gözlərimi kor eləsə, bu saçları mənə göstər və de: – Məsələ sevgidə, ya da indi sənin nə hiss eləməyində deyil, sən mənə tabe olmağa and içmisən, indi də sözünün üstündə durmalısan! Məncə bu çılğınlıq dolu həzzi təsvir eləmək fikrindən daĢınmalıyam. Ġndi Jülyenin dözümü onun xoĢbəxtliyi qədər çox idi. Sabah Ģəfəqləri bağçanın o tərəfində, uzaqlardakı tüstü borularının üzərindən görünəndə oğlan Matildaya dedi: – Mən gərək pəncərədən çıxım. Verdiyim qurban sizə layiqdir. Mən özümü insan qəlbinin nə vaxtsa gördüyü bir neçə saatlıq çılğın xoĢbəxtlikdən məhrum eləyirəm. Mən bu qurbanı sizin təmiz adınız uğrunda verirəm. Əgər siz mənim qəlbimi oxuya bilsəydiniz, özümə necə məğlub olduğumu görərdiniz. Siz mənim üçün həmiĢə belə, bugünkü kimi qalacaqsınızmı? Bilmirəm. Amma mən Ģərəfimin səsinə qulaq asmalıyam – ən vacibi budur. Bilin ki, bizim birinci görüĢümüzdən sonra təkcə oğrulardan Ģübhələnmirlər. Cənab de La-Moll əmr verib ki, bağçaya qarovulçular www.vivo-book.com
778 qoysunlar. Cənab de Kruazenuanın da böyrü-baĢı casuslarla doludu. Markiz onun gecələr atdığı hər addımı izləyir. – Yazıq! – Matilda bərkdən güldü. Matildanın anası və qulluqçulardan biri artıq oyanmıĢdı, qəfildən qonĢu otaqdan qızı çağırdılar. Jülyen Matildaya baxdı – qızın rəngi ağarmıĢdı. Qız tez qulluqçuya nəsə dedi, anasına cavab verməyəsə cəsarəti çatmadı. – Axı onlar pəncərəni açsalar, nərdivanı görəcəklər! – Jülyen dedi. O qızı bir daha qucaqladı, sonra nərdivana tərəf atıldı. O, nərdivanla enmədi, az qala nərdivan uzunu sürüĢdü. Aradan bir dəqiqə keçməmiĢdi ki, oğlan artıq aĢağıdaydı. Bir neçə saniyə keçəndən sonrasa nərdivan artıq cökələrin altına qoyulmuĢ və Matildanın təmiz adı xilas olmuĢdu. Jülyen özünə gələndə qaĢının qan içində, özününsə az qala çılpaq olduğunu gördü. Oğlan nərdivanla sürüĢəndə dərisini tamam sıyırmıĢdı. Onu bürüyən xoĢbəxtlik hissi bütün qətiyyətini və gücünü özünə qaytarmıĢdı. Ġndi onun üstünə iyirmi nəfər atılsaydı, düĢünmədən onlara hücum eləyər, hətta bundan www.vivo-book.com
779 zövq alardı. XoĢbəxtlikdən bu dəfə onun döyüĢçü Ģücaətinə ehtiyac qalmadı. Oğlan nərdivanı yerinə qaytardı, onu saxlayan zənciri bərkitdi. Jülyen hətta Matildanın pəncərəsi altındakı ekzotik çiçək ləklərindəki izləri səliqəyə salmağı da yaddan çıxartmadı. Oğlan qaranlıqda əliylə torpaqda qalan nərdivan izlərini səliqəyə salanda yuxarıdan əllərinin üstünə nəsə bir yumĢaq Ģey düĢdü – bu kəsilmiĢ bir tutam saç idi: Matilda axır ki, saçlarından kəsib, pəncərədən Jülyenə atmıĢdı. Qız pəncərənin yanında dayanmıĢdı. – Bu sənin kənizindən hədiyyədir – qız bərkdən dedi. – Bununla mən sənə əbədi itaətkarlığımı elan eləyirəm. Mən öz Ģüurumdan imtina eləyirəm, sən mənim sahibim ol. Jülyen özünü elə itirdi ki, az qaldı təzədən nərdivanın arxasınca qaçıb, özünü Matildanın otağına atsın. Amma ağlı ürəyinə qalib gəldi. Bağça tərəfdən qəsrə keçmək elə də asan deyildi. O, zirzəminin qapılarından birini qıra bildi. Evə girəndə öz otağının qapısını sındırmalı oldu və bu zaman çalıĢdı ki, olduqca ehtiyatla davranaraq, mümkün qədər az səs Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|