Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
835 təəccüblü göründülər – ona elə gəldi ki, bu adamlar ruhani zümrəsinə mənsubdurlar. Ona uydurma bir adamın adına olan yol sənədi verdilər, amma bu sənəddə oğlanın gedəcəyi yerin adı var idi – axır ki, o hara gedəcəyini öyrənə bildi. Jülyen faytona oturdu – o tək idi. Markizin Jülyenin yaddaĢı sarıdan heç bir qorxusu yox idi. Oğlan gizli notanın tam mətnini artıq bir neçə dəfə markizə əzbərdən demiĢdi. Amma markiz Jülyenin yolda oğurlanacağından qorxurdu. O, Jülyeni qonaq otağının qapısına qədər yola salanda, ona dostyana məsləhətlər verdi: – Yadda saxlayın, siz darıxdığından, baĢqa iĢi-gücü olmadığından səyahət eləyən əhli-kef kimi davranmalısınız. Ola bilər ki, dünənki iclasımızda nəinki bir, hətta bir neçə satqın olub. Yolda vaxt sürətlə keçsə də, Jülyen darıxırdı. Markizin gözlərindən uzaqlaĢar-uzaqlaĢmaz o, gizli göndəriĢi də, hara nə üçün getdiyini də yaddan çıxartdı. Oğlanın bütün fikri- zikri onu rədd eləmiĢ Matildanın yanındaydı.
www.vivo-book.com
836 O, Metsdən bir neçə lye aralıda, kəndlərdən birində dayananda, poçt həyətinin iĢçisi oğlana dedi ki, atlar yoxdur. AxĢam saat on idi. Bərk dilxor olan Jülyen Ģam eləmək istədi. O, darvazaların yanında gəziĢərək, heç kimə sezdirmədən at tövləsinə baxdı. Doğrudan da at yox idi. – Yox, o adam nəsə özünü qəribə aparırdı – oğlan düĢündü. – O, üzümə elə sırtıq-sırtıq baxırdı ki... Göründüyü kimi, oğlan daha eĢitdiklərinə inanmamağa baĢlamıĢdı. ġam yeməyini sifariĢ verəndən sonra həm daldalanmaq, həm də bu yerlər barədə nəsə öyrənmək üçün ocağın yanına, mətbəxə keçdi. MəĢhur müğənni, senyor Ceronimonu görəndə onun sevincinin həddi-hüdudu yox idi! O, ocağın düz yanına qoyduğu kətilə yayxanaraq, həndəvərinə toplaĢıb, ağızlarını ayıraraq ona qulaq asan iyirmi alman kəndlisinin hamısından daha çox hay-küy salaraq danıĢır və bərkdən köksünü ötürürdü. – Bu adamlar məni müflis eləyəcəklər! – o, Jülyenə dedi. – Axı mən sabah Maynsda oxumalıyam! Yeddi nüfuzlu knyaz sabah ora mənə qulaq asmağa gələcəklər.
www.vivo-book.com
837 Nəsə, gəl həyətə çıxıb təmiz hava alaq – Ceronimo bunu Jülyenə nəsə çoxmənalı tərzdə dedi. Onlar yolla yüz addım yeridilər. Burada daha heç kim onları eĢidə bilməzdi. – Bilirsiniz, burda məsələ nə yerdədi? – o, Jülyenə dedi. – Buranın müdiri fırıldaqçının yekəsidi. Mən bayaq gəziĢəndə burada iĢləyən oğlana iyirmi su verib, iĢin kökünü öyrənmiĢəm. Burada on iki baĢdan çox at var, amma həmin atlar kəndin o biri baĢındadı. Bunlar buradan keçməli olan bir nəfər qasidi tutmaq istəyirlər. – Nə danıĢırsınız?! – Jülyen sadəlövhcəsinə soruĢdu. Amma iĢin əslini öyrənmək hələ az idi, aradan çıxmaq da lazım idi ki, bunu da nə Jülyen, nə də Ceronimo edə bilməzdi. – Sabaha qədər gözləyək, – bir az düĢünəndən sonra, nəhayət, Ceronimo təklif elədi. – Görünür, onlar bizdən Ģübhələnirlər. Ya sizdən, ya da məndən. Səhər ertədən oyanıb, bol səhər yeməyi sifariĢ eləyərik, onlar yeməyi hazırlayana qədər biz gəziĢmək adıyla buradan uzaqlaĢar və yoldan birovuz at götürüb, aradan çıxarıq. www.vivo-book.com
838 Jülyen onu ələ keçirmək istəyən adamın elə Ceronimo olduğundan Ģübhələnərək, soruĢdu: – Bəs sizin əĢyalarınız? Artıq Ģam eləmək və yatmaq vaxtıydı. Jülyen təzəcə yuxuya getmiĢdi ki, səsə oyandı – onun otağında iki nəfər arxayınca danıĢırdı. Adamlardan biri poçtxananın iĢçisiydi – onun əlində xüsusi fənər vardı. Fənərin iĢığı düz Jülyenin sandığının üstünə düĢmüĢdü – oğlan bayaq göstəriĢ vermiĢdi ki, sandığını poçt arabasından götürüb, onun otağına gətirsinlər. Poçt iĢçisinin yanındakı adam ağzı açılmıĢ sandığı arxayın- arxayın ələk-vələk eləyirdi. Jülyen ancaq onun paltarının qolçaqlarını görürdü: qapqara qolçaqlar adamın qollarına tarım çəkilmiĢdi. “O, cübbə geyinib!” – oğlan öz-özünə dedi və sakitcə yastığının altındakı tapançanı götürdü. Poçt iĢçisi cübbəli adama dedi: – Zati-müqəddəsləri, narahat olmayın, o oyanmayacaq, biz ona sizin hazırladığınız Ģərabdan içirtmiĢik.
www.vivo-book.com
839 – Burada kağız-zad yoxdu, – rahib dedi. – Pal-paltar, ətir, pomada, boĢ-boĢ Ģeylər. Bu indiki baĢıboĢ gənclərdəndi, yəqin özünə nəsə əyləncə axtarır. Yəqin onların qasidi o biri adamdı, özü də qəsdən italyan ləhcəsiylə danıĢır. Onlar ikisi də Jülyenin yol paltarının ciblərini axtarmaq üçün ona yaxınlaĢdılar. Oğlanın ürəyindən keçdi ki, onlarla oğru kimi davranıb, güllələsin. Bunun heç bir pis nəticəsi ola bilməzdi. Oğlan bu istəyini güclə boğdu. “Axmaqlıq eləməyim, – o düĢündü. – Hər Ģeyi korlayaram”. Adamlar onun yol paltarının ciblərini yoxladılar. – Yox, bu adam diplomat-zad deyil – rahib dedi. Sonra oğlandan aralandı. Jülyen düĢündü: – YaxĢı eləyib, uzaqlaĢdı, mənə toxunsaydı, canını salamat qurtarmayacaqdı. O məni xəncərlə yorta da bilər, amma mən buna imkan verməyəcəm. Rahibin üzü ona tərəf idi. Jülyen gözlərini azca açdı və heyrətə gəldi: qarĢısındakı abbat Kastaned idi!
Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|