Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
876 “Əgər o, xanım de Fervakla belə uzun-uzadı, özü də belə çılğınlıqla danıĢacaq qədər anlayıĢsızdısa, mən daha ona qulaq asmayacağam” – Matilda düĢündü. Qız bütün axĢamı özünə verdiyi sözə əməl etsə də, bu sözün üstündə durmaq ona bütün qüvvəsini səfərbər etmək bahasına baĢa gəldi. Gecəyarısı, Matilda Ģamdanı əlində tutub, anasını yataq otağına ötürəndə, xanım De La-Moll pilləkəndə dayanaraq, Jülyeni uzun-uzadı təriflədi. Anasının bu hərəkəti Matildanı daha da qıcıqlandırdı, qız bütün gecəni yata bilmədi. Onun ürəyinə soyuq su səpən bircə fikir vardı: “Mənim üstdən aĢağı baxdığım cəhətlər yəqin, xanım de Fervaka ləyaqətli Ģeylər kimi görünür. O qadın indi elə bilir ki, bu adam qeyri- adi Ģəxsiyyətdir”. Jülyenə gəlincə, o artıq hərəkətsizlik halından çıxmıĢdı və daha özünü əvvəlki kimi bədbəxt hesab eləmirdi. Qəfildən onun gözləri knyaz Korazovun ona əlli üç sevgi məktubu ilə birlikdə verdiyi dəri pulqabıya sataĢdı. Jülyen məktublardan birincisini açdı. Məktubun kənarında qeyd
www.vivo-book.com
877 vardı: “Birinci məktub ilk görüĢdən bir həftə sonra göndərilməlidi...” Jülyen az qala qıĢqırdı: – Mən gecikmiĢəm! Gör, neçə vaxtdı ki, mən xanım de Fervakı görürəm! Oğlan tezcə qollarını çırmayıb, ilk məktubun üzünü köçürməyə baĢladı. Bu məktub, ləyaqət barədə pafoslu sözlərlə dolu əsl moizə idi. Belə bir mətni köçürmək olduqca darıxdırıcı iĢ idi. Tale Jülyenin üzünə güldü: ikinci səhifədə onu yuxu tutdu. Bir neçə saatdan sonra pəncərədən düĢən parlaq gün iĢığı onu yuxudan oyatdı. Oğlan bütün gecəni elə yazı masasının arxasında yatdığının fərqinə vardı. Bu aralar yuxudan oyanmaq onun üçün günün ən ağrılı vaxtı idi – gözlərini açar-açmaz Jülyen öz bədbəxtliyini xatırlayırdı. Bu səhər isə, məktubun üzünü köçürəndə oğlan az qala gülürdü:
www.vivo-book.com
878 “Ġlahi, yəni dünyada belə bir məktubu yaza biləcək gənc varmı?” Məktubda doqquz sətirdən ibarət cümlələr belə vardı. Jülyen məktubun sonunda karandaĢla yazılmıĢ qeyd gördü: “Bu məktubları yazan adam Ģəxsən özü aparmalıdır, məktubu aparanda mavi sürtuk geyinmək, qara qalstuk taxmaq və at belində olmaq lazımdır. Məktub Ģveysara təqdim edilməlidir, bu zaman adamın üzündə faciəvi bir ifadə, gözlərində mümkün qədər bol kədər olmalıdır. Əgər qapıya qulluqçu qadın çıxıbsa, bir neçə damcı gözyaĢı da tökmək olar. Qulluqçuya bir-iki kəlmə nəsə demək də mümkündür”. Jülyen yazılanların hamısına əməl elədi. “Mən olduqca dikbaĢ hərəkət eləyirəm – de Fervakların qəsrindən çıxarkən Jülyen düĢündü. – Amma Korazov belə məsləhət görüb. Ġlahi, öz ləyaqəti ilə ad çıxarmıĢ bir kübar qadına məktub yazmaq! Təsəvvür edirəm, gələn görüĢdə o məni necə alçaldıcı baxıĢlarla süzəcək! Ġlahi, bu nə hoqqadı! Amma bu oyun məni bir az əyləndirə bilər. Hə, içimdəki “mən” deyilən o mənfur varlığı gülünc hədəfinə çevirmək – www.vivo-book.com
879 məni ancaq bu əyləndirə bilər. Ġndi özümdə nəsə bir cinayət törətmək qətiyyəti hiss eləsəm, onu da məmnuniyyətlə eləyərəm, təki baĢım bir az qarıĢsın”. Bütün bu ay ərzində Jülyen üçün yeganə xoĢbəxt zaman kəsiyi onun atını tövləyə bağlamağa apardığı dəqiqələr idi. Korazov onu tərk eləmiĢ sevgiliyə istənilən vəziyyətdə, hər hansı bəhanə ilə baxmağı oğlana qəti qadağan eləmiĢdi. Amma oğlanın atının tanıĢ tappıltısı, kənardan məhz Jülyenə aid olduğu bilinən qamçı səsləri hər dəfə Matildanı məcbur eləyirdi ki, pəncərəni aralayıb, ona baxsın. Pərdə elə nazik idi ki, Jülyen hər dəfə qızı görə bilirdi. ġlyapasının qırağından gizlicə baxaraq, o, qızın ancaq quruluĢunu görür, gözlərinə isə baxa bilmirdi. “Deməli, o da mənim gözlərimi görmür. Bu da o deməkdir ki, mən ona baxmıram” – oğlan düĢündü. AxĢam xanım de Fervak Jülyeni oğlanın bu səhər üzündə kədərlə onun xidmətçisinə təqdim elədiyi fəlsəfi- mistik-dini məktubu sanki almayıbmıĢ kimi qarĢıladı. Bu arada Jülyen çılğınca danıĢa bilməyin sirrini tapmıĢdı – o qəsdən elə oturdu ki, Matildanın gözlərini görə www.vivo-book.com
880 bilsin. Matilda da xanım de Fervak gələn kimi mavi divanın yanını tərk eləyib, baĢının dəstəsini buraxaraq, onların yanında əyləĢdi. Cənab de Kruazenua, deyəsən, bu hərəkətdən bərk mütəəssir oldu: onun məyusluğu Jülyenin içini didib-dağıdan əzabları bir az azaltdı. Bu gözlənilməz sevinc onun çılğın nitqinin havasını doğrudan da göylərə qaldırdı. ġöhrətpərəstlik hətta ləyaqət yuvası hesab olunan ürəklərə də yol tapır – bu gecə karetasına oturan xanım de Fervak düĢündü: – Yox, xanım de La-Moll haqlıdır. Bu gənc abbat sözün əsl mənasında dahi Ģəxsiyyətdir. Yəqin əvvəl-əvvəl o mənim yanımda sıxılırmıĢ. Axı bu evdə hamı bir az yüngülməcazdır. Evdəki ləyaqətli xanımlar isə ədəb-ərkana yaĢlanandan sonra sahib olublar – bu yaĢda ləyaqətli olmaqdan baĢqa yol qalmır. Bu gənc oğlan da yəqin, fərqi hiss eləyib. Onun yazdıqları maraqlıdır, amma görəsən, bu məktubda o məndən idarə eləyə bilmədiyi hisslərinə münasibət tələb eləmir ki? Bir tərəfdən də baxanda, məgər biz həqiqət yoluna məhz bu üsulla qədəm qoyan azmı adam tanıyırıq? Mənə ən çox ümid verən Ģeysə onun yazı Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|