www.vivo-book.com
896
qəsrində peyda olur və tərk edilmiĢ məĢuqun qısqanc gözləri
onun hər addımını izləyirdi.
Oğlan Matildanın öz gələcək əriylə xoĢ rəftar etdiyini
gördüyü axĢamlar otağına qayıdanda həsrətlə öz
tapançalarına baxırdı.
– Ah, – o öz-özünə deyirdi, – paltarımdan bütün bu
niĢanları çıxarıb, Parisdən iyirmi lye aralıda bir meĢəyə
girərək, bu əzaba son vermək və bu idbar həyatdan canımı
qurtarmaq necə də ağıllı iĢ olardı! Orada məni heç kim
tanımayacaq, heç kim də ölümümdən xəbər tutmayacaq, iki
həftədən sonrasa mən hamının yadından çıxacağam.
Nə demək olar, doğrudan da ağıllı mülahizəydi. Amma
səhəri gün Matildanın qolçağıyla əlcəyinin arasından çılpaq
dirsəyini görmək bəs eləyirdi ki, bizim gənc filosof artıq onu
həyata bağlayan xatirələrə qərq olsun.
– Hə, yaxĢı! – o öz-özünə deyirdi. – Mən bu rus
siyasətini axıra çatdıracam. Görək, axırı nə ilə qurtarır?
Xanım de Fervaka gəlincə, bu əlli üç məktubdan sonra mən
daha ona heç nə yazmayacağam. Matildaya gəlincə, ya bu
ay yarımlıq dözülməz komediya ilə mən heç nəyə nail
www.vivo-book.com
897
olmayacağam və qız yumĢalıb eləməyəcək, ya da bu məsələ
mənə bircə anlıq da olsa, barıĢıq xoĢbəxtliyini yaĢadacaq.
Ġlahi! Belə olsa, mən sevindiyimdən ölə bilərəm!
Bunları düĢünəndən sonra o daha heç nə barədə
fikirləĢə bilmirdi.
Amma bu qısa, Ģirin xəyaldan baĢı ayılan kimi, o
təzədən fikrə gedir və öz-özünə deyirdi:
– Lap belə olsa da, axı bundan nə çıxacaq? Bircə
günlük xoĢbəxtlik, sonra da yenə onun zəhərli sözləri.
Hamısının da səbəbi budur – mən onun xoĢuna gəlməyi
bacarmıram. Deməli, düĢündüyüm kimi olsa, sonra daha heç
nəyə ümidim qalmayacaq, hər Ģey birdəfəlik bitmiĢ olacaq.
Onun elə xasiyyəti var ki, nə eləyireləsin, arxayın olmaq
mümkün deyil. Ġlahi, ən böyük bəla budu ki, mənim öyünə
biləcəyim heç bir ləyaqətli cəhətim yoxdur. Kübar insanlara
xas olan zərifliklə davranmağı bacarmıram, özüm də ağır,
darıxdırıcı söhbətlər eləyirəm. Ġlahi! KaĢ mən – mən
olmayaydım!
www.vivo-book.com
898
XXIX
DARIXMAQ
Öz ehtiraslarının qurbanı olmaq! Bu hələ heç nə demək
deyil. Sən gərək əslində yaĢamadığın ehtirasların qurbanı
olasan! Ah, məzlum on doqquzuncu əsr!
Cirode
Əvvəl-əvvəl xanım de Fervak Jülyenin uzun-uzadı
məktublarını heç bir məmnunluq hiss etmədən oxuyurdu.
Amma vaxt keçdikcə, bu məktublar onu maraqlandırmağa
baĢladı. Amma xanım de Fervakı bərk məyus edən bir
məsələ vardı: heyif ki, cənab Sorel əsl rahib deyildi! Əgər o
əsl din xadimi olsaydı, onda Jülyenlə yaxınlıq yaratmaq
olardı. Amma əynindəki mülki geyim, yaxasında belə bir
orden olan adamla yaxınlıq eləsə, onda məkrli suallardan
yaxa qurtara bilməz və bu suallara verməyə cavab da
www.vivo-book.com
899
tapmazdı. Hələ bəzi Ģeylər vardı ki, xanım de Fervak bunları
düĢünməməyə çalıĢırdı:
“Birdən paxıl rəfiqələrimdən biri hamının yanında
həvəslə bu oğlanın atamın qohumu, hansısa xırda tacirin
oğlu olduğunu və ordeni də milli qvardiyada aldığını desə,
nə olacaq?”
Jülyenə rast gələnə qədər, xanım de Fervak üçün adının
yanına “marĢalın xanımı” ifadəsini vurğulamaqdan böyük
həzz yox idi. Amma qınından çıxıb, qınını bəyənməyən bu
qadının içində hər Ģeydən xoflanan xudbinlik indi ürəyində
təzəcə baĢ qaldırmağa baĢlayan hisslə mübarizəyə girmiĢdi.
“Axı mən onu Paris yaxınlığında bir kilsədə rahatca baĢ
vikari təyin etdirə bilərdim! Amma cənab Sorel, özü də de
La-Mollun katibi?! Yox, bu dəhĢətdir!”
Ġlk dəfəydi ki, hər Ģeydən xoflanan bu qadın kübarlıq
iddiasına dəxli olmayan bir Ģeydən təsirlənmiĢdi. Qoca
Ģveytsar görürdü ki, o, hüznlü sifəti olan gəncin
məktublarını xanımına təqdim etdikdə, xanım de Fervakın
üzündən qulluqçuların yanında hiss etdirməyi özünə borc
bildiyi narazılıq ifadəsi yoxa çıxır.
www.vivo-book.com
900
Qəlbində bunlardan azacıq da məmnunluq duymadığı
halda, təpədən-dırnağa qədər Ģöhrətpərəstlik sevdasına,
yüksək cəmiyyətdə xoĢ təsir buraxmaq arzusuna qərq olmuĢ
mövcudluğu, Jülyenlə tanıĢ olandan bəri ona elə dözülməz
görünürdü ki, axĢam bircə saat o qeyri-adi gənclə söhbət
eləsə, səhəri gün onun qulluqçuları rahat nəfəs ala bilirdilər
– həmin gün xanım de Fervak öz zəhlətökənliyilə onların
canını boğazına yığmayacaqdı.
Jülyen xanım de Fervakın etibarını elə qazanmıĢdı ki,
hətta onun əleyhinə böyük ustalıqla yazılan imzasız
məktublar da bu etibarı sarsıtmadı. Cənab Tambo əbəs yerə
Jülyen barədə məharətlə düĢünülmüĢ bir-iki qeybət yazıb-
doldurduğu məktubları cənab de Lyuz və cənab de
Kruazenuaya soxuĢdurmuĢdu. Bu gənclər orada yazılanların
doğru olub-olmadığını yoxlamağı ağıllarına da gətirmədən
həmin qeybətləri hər yerdə danıĢsalar, belə kobud fəndlərə
laqeyd yanaĢacaq qədər ağıllı olmayan xanım de Fervak
Ģübhələrini Matildayla bölüĢsə də, qız hər dəfə onu arxayın
eləyirdi.
Dostları ilə paylaş: |