www.vivo-book.com
87
– Cənab, düĢünürəm ki, düzdü, sizin kimi təmiz
zadəganın adının o kitab alverçisinin murdar siyahısında
olmağı olduqca mənfur bir iĢ olardı.
Cənab Renalın çiçəyi çırtladı.
– Elə mənim kimi kasıb, imanlı bir tələbənin də –
Jülyen cənab Renala yarınacaq bir ahənglə dedi – adımın
evə kitab verən bu kitab alverçisinin siyahısında olduğunu
sonradan kimsə araĢdırıb tapsa, bu mənim üçün qara ləkə
olar. Liberallar sonradan məni ən iyrənc kitabları almaqda
ittiham eləyə bilərlər – kim bilir o kitab alverçisi bəlkə ən
murdar kitabların adını da mənim adımın qarĢısına yazar.
Bu yerdə Jülyen səhvə yol verdiyini baĢa düĢdü. O,
merin sifətinin çaĢqınlıq və narazılıqdan necə əyildiyini
gördü. Oğlan susdu. Öz-özünə “hə, ələ keçdi, indi mən onu
ovcumun içi kimi görürəm” – deyə düĢündü.
Bir neçə gündən sonra ailənin böyük oğlu atasının
yanında Jülyendən “Kotidyen”də elanı gedən kitab barədə
soruĢdu.
– Yakobinçilərin riĢxəndinə əsas verməmək və cənab
Adolfun sualına cavab verə bilməyim üçün yaxĢı olardı ki,
www.vivo-book.com
88
sizin qulluqçularınızdan kimsə həmin kitab dükanına abunə
yazılsın.
– Hə, bunu yaxĢı düĢünmüsünüz – sevindiyi açıq-
aĢkar hiss olunan cənab Renal cavab verdi.
– Amma istənilən halda əvvəlcədən tədbir görmək
lazımdır. – Jülyen üzündə ciddi, hətta çoxdandır ki, can
atdıqları hədəfə çatdıqlarını hiss eləyən adamların üzündə
olan yorğun ifadəylə dedi. – Gərək diqqət eləyək ki,
qulluqçunuz oxumağa roman-zad götürməsin. O kitablar
evdə peyda olar-olmaz, bütün qulluqçu qızların da, xidmətçi
oğlanların da əxlaqını korlayar.
– Bəs siyasi pamfletlər? Onlar yadınızdan çıxdımı? –
cənab Renal vacib səslə qeyd elədi.
O, uĢaqlarının mürəbbəsi olan bu adamın tapdığı bu
siyasi gediĢə heyran qaldığını büruzə vermək istəmirdi.
Beləliklə, Jülyenin həyatı bu xırda hiyləgərliklərlə
keçirdi. Və belə uğurlar onu xanım Renalın qəlbindəki
səmimi meyildən daha çox maraqlandırırdı. Özünə qarĢı
olan bu gizli meyli o çox yaxĢı hiss edirdi.
www.vivo-book.com
89
Jülyenin indiyə qədərki ruhi halı cənab merin evində
də ona hakim kəsilmiĢdi. Atasının miĢarxanasında olduğu
kimi, burada da ətrafındakı insanlara nifrət eləyir və onların
da özünə nifrət elədiyini hiss eləyirdi.
Hər gün cənab Valnonun, bələdiyyə sədrinin
köməkçisinin və ailənin dostu olan hamının müxtəlif
hadisələr barədəki söhbətlərinə qulaq asır və görürdü ki, bu
adamların təsəvvürləri gerçəkdən nə qədər uzaqdır. Onun öz
aləmində heyran olduğu hər hansı bir hadisə ətrafındakıların
qəzəbinə səbəb olurdu. Oğlan durmadan öz-özünə
təkrarlayırdı: “Necə də mənfur adamlardır! Əbləhlər!”
Maraqlı olan bu idi ki, özünü belə təkəbbürlü
tutduğuna baxmayaraq, çox vaxt o, yanındakıların
danıĢdıqlarından heç nə baĢa düĢmürdü.
Onun açıq danıĢdığı yeganə insan qoca loğman idi.
Loğmanın bilgilərisə ancaq Napoleonun müharibələri və
cərrahiyyə iĢindən ibarət idi. Ən əzablı əməliyyatların
xırdalıqlarla dolu təsviri Jülyenin gənclik cəsarətini
alovlandırırdı. Bu əməliyyatlardan söz düĢəndə o:
– Mən gözümü qırpmadan dözərdim – deyirdi.
www.vivo-book.com
90
Xanım Renal ilk dəfə onunla uĢaqların təhsilindən
kənar bir Ģey barədə söhbət eləmək istəyəndə Jülyen ona
cərrahiyyə əməliyyatlarından danıĢmağa baĢladı. Rəngi
ağaran qadın ondan susmasını xahiĢ elədi.
Jülyensə bunlardan baĢqa heç nə bilmirdi. Onun
həyatı xanım Renalla daimi ünsiyyətdə keçməyinə
baxmayaraq, qadınla ikilikdə qalan kimi onların aralarında
sükut baĢlayırdı.
Adam arasında, qonaq otağında oğlan özünü nə qədər
təmkinli tutsa da, qadın onun gözlərindəki ən xırda iĢartını,
evlərindəki hər kəsdən ağıllı görünüĢünü gözdən qaçırmırdı.
Amma onunla ikilikdə qalan kimi, Jülyen özünü itirirdi. Bu,
ona ağır gəlirdi, çünki xanım Renal qadın həssaslığıyla
anlayırdı ki, bu çaĢqınlığın səbəbi hansısa isti duyğular
deyil.
Qoca loğmanın danıĢıqlarından öyrəndiyi yüksək
cəmiyyət haqqında qarmaqarıĢıq təsəvvürlərə qapılan Jülyen
qadınlarla söhbət zamanı araya sükut çökməyini özü üçün
təhqir hesab eləyirdi. Ona elə gəlirdi ki, bu sükutun
www.vivo-book.com
91
günahkarı özüdür. Amma qadınla ikilikdə qalanda belə
sükut baĢlayırdısa, onun yaĢadığı əzab yüz qat artırdı.
Qadınla ikilikdə qalanda nələrdən danıĢmaq lazım
olduğu barədə olan ağlasığmaz ispansayağı təsəvvürlərlə
zəngin təxəyyülü çaĢqınlıq anlarında ona qəribə Ģeylər diktə
eləyirdi. Öz təsəvvüründə o nə qədər cəsarətli olurdu! Buna
baxmayaraq, bu alçaldıcı sükutu çözə bilmirdi. Bu ağır
əzablara görə də oğlanın quru üzü xanım Renal və uĢaqlarla
gəzintilər zamanı daha rəsmi və tutqun olurdu.
Jülyen dəhĢətli dərəcədə özünə nifrət eləyirdi. Özünü
danıĢmağa məcbur eləyəndəsə, bədbəxtlikdən mütləq nəsə
çox axmaq bir Ģey deyirdi. Ən dəhĢətlisi də bu idi ki, o,
nəinki öz hərəkətinin yersizliyini görür, hətta bunu
böyüdürdü də.
Amma bu məsələdə oğlanın görə bilmədiyi bir Ģey də
vardı. Onun özünün görə bilmədiyi gözləri elə gözəl idi, bu
gözlər yaxĢı aktyorların gözləri kimi elə odlu-odlu parlayırdı
ki, hətta danıĢdığı ən axmaq sözlərə belə bənzərsiz məna
verirdi.
Dostları ilə paylaş: |