www.vivo-book.com
901
Bir dəfə, Jülyenin bu aralar ona məktub yazmadığına
iki-üç dəfə əmin olandan sonra, qəfildən oğlana cavab
yazmaq qərarına gəldi. Jülyen bu qələbəyə görə, xanım de
Fervakın darıxmağına minnətdar olmalıydı. Amma ikinci
məktubu yazanda xanım de Fervak tərəddüd elədi: “Markiz
de La-Mollun evinə, cənab Jülyen Sorelə” ünvanını öz əliylə
yazmaq ona olduqca ədəbsiz bir hərəkət kimi göründü.
Həmin axĢam o çox rəsmi səslə Jülyenə:
– Mənə sizin ünvanınız olan zərflər lazımdır – dedi.
Jülyen düĢündü:
“Hə, deməli, mən artıq xidmətçi məĢuq rolundayam”.
Oğlan xanım de Fervaka təzim edərək, məktubu alanda
markizin qoca xidmətçisi Arsenin üzünü təsəvvür elədi.
Həmin axĢam Jülyen xanım de Fervaka bir yığın zərf
apardı və sabah səhər üçüncü məktubu aldı. Oğlan
məktubun əvvəlindən də, axırından da beĢ-altı sətir oxudu.
Məktubun özüsə xırda xətlə yazılmıĢ dörd vərəqdən ibarət
idi.
YavaĢ-yavaĢ xanım de Fervakda hər gün məktub
yazmaq vərdiĢi əmələ gəldi. Jülyen rus zadəganının
www.vivo-book.com
902
məktublarının üzünü köçürərək, onun məktublarına cavab
verirdi. Rus gəncinin məktublarının üslubu elə idi ki, xanım
de Fervak aldığı kağızlardakı mətnin onun öz yazdıqlarının
cavabı olmadığına təəccüblənmirdi.
Əgər evdə Jülyenin arxasınca casusluq eləməyi öz
boynuna götürmüĢ cənab Tambo oğlanın otağını axtarsa və
xanım de Fervaka onun bütün məktublarının möhürü
açılmamıĢ halda yazı masasının gözündə saxlanıldığını desə,
marĢalın dul arvadının qüruru necə təhqir olunardı!
Bir səhər Ģveytsar xanım de Fervakın məktubunu
Jülyenin iĢ otağına, markizin kitabxanasına gətirdi. Matilda
məktub aparan Ģveytsarı gördü və zərfin üstünə baxanda
Jülyenin xəttini tanıdı.
ġveytsar otaqdan çıxan kimi, Matilda kitabxanaya girdi
– məktub hələ də masanın kənarındaydı. BaĢı iĢinə qarıĢmıĢ
Jülyen məktubu gizlətməyə vaxt tapmamıĢdı.
– Yox, mən daha buna dözə bilmərəm! – Matilda
qıĢqıraraq, məktubu qapdı. – Siz məni görmürmüĢ kimi
davranırsınız, axı mən sizin arvadınızam, cənab! Sizin
davranıĢınız dəhĢətdir!
www.vivo-book.com
903
Amma bu sözləri deyər-deməz, özünü belə
ədəbsizcəsinə çılğın apardığına görə qüruru zədələnmiĢ qız
qəzəbləndi. Matilda elə ağladı ki, Jülyen qızın bu dəqiqə
özündən gedəcəyini düĢündü.
Qızın gözlənilməz hərəkətindən özünü itirən Jülyen bu
səhnənin necə həzverici gözləntilərdən xəbər verdiyinin
fərqinə varmadı. O, Matildaya oturması üçün kömək elədi:
qız az qala onun qucağına yıxıldı.
Ġlk dəqiqələrdə oğlan sevindiyindən az qaldı ağlını
itirsin. Amma tez özünə gəlib, Korazovun sözlərini xatırladı.
“Yox, mən bircə kəlmə də desəm, hər Ģeyi məhv
eləyərəm”.
Ehtiyat siyasətinin ona diktə elədiyi məcburi təmkin
oğlana o qədər əzab verirdi ki, gərginlikdən qollarının
əzələləri bərkidi.
“Mən heç bu gözəl, hamar gərdəni qucaqlamağı da
özümə icazə verə bilmərəm. Belə eləsəm, o yenə mənə
üstdən aĢağı baxacaq, yanından qovacaq. Ġlahi, bu nə axmaq
xasiyyətdir!”
www.vivo-book.com
904
Matildanın xasiyyətini lənətlədikcə, o bu qızı yüzqat
çox sevirdi, indi ona elə gəlirdi ki, qucağındakı kraliçadır.
Jülyenin təmkini, soyuqluğu Matildanın ürəyini didib-
dağıdan parçalanmıĢ qürurunun əzablarını daha da artırdı. O
bu dəqiqə soyuqqanlılıqla düĢünmək iqtidarında deyildi: bu
dəqiqə Jülyenin gözlərinə baxmaq və onun nə hiss elədiyini
öyrənmək qızın ağlına gəlmirdi. O, Jülyenin gözlərinə
baxmağa cəsarət eləmirdi – Matilda bu gözlərdə nifrət
görəcəyindən qorxurdu.
Matilda arxasını Jülyenə çevirərək, kitabxanadakı
divanda oturmuĢdu, sevgi və qürurun insan qəlbinə gətirdiyi
əzablar onun ürəyini didib-parçalayırdı. Axı necə ola bilərdi
ki, o özünə belə dəhĢətli bir addım atmağa icazə versin?
“Ġlahi, mən necə də bədbəxtəm! Utanmağı, ləyaqəti bir
kənara qoyub, az qala özünü təklif eləyəsən və rədd
edildiyini görəsən? Özü də məni gör, kim rədd eləyir?!
Atamın qulluqçusu!”
– Yox, mən buna dözə bilmərəm – qız bərkdən dedi.
Bunu deyərək, Matilda ayağa qalxdı, dəli kimi yazı
masasına tərəf atılıb, siyirmələrdən birini çəkdi. ġveytsarın
www.vivo-book.com
905
bayaq gətirdiyi möhürü açılmamıĢ zərflərdən az qala onu
yerə səpələndi – qız heyrətdən yerindəcə quruyub qalmıĢdı.
Məktubların
hər birinin üstündə Jülyenin azacıq
dəyiĢdirilmiĢ xəttiylə ünvan yazılmıĢdı. Matilda dəli kimi
qıĢqırdı:
– Demək, belə? Deməli, onunla yaxınlıq eləməkdən
baĢqa, siz həm də ona nifrət edirsiniz?! Siz, sizin kimi alçaq
bir adam xanım de Fervaka nifrət eləyir?!
Qəfildən Matilda Jülyenin ayaqlarına qapandı:
– Ah! BağıĢla məni, sevgilim! Ġstəyirsən, lap mənə
nifrət elə, amma sev məni! Mən sənin sevgin olmadan
yaĢaya bilmirəm!
Bunu deyərək, qız huĢunu itirib, yerə sərildi.
“Bu da o qürurlu qız! Mənim ayaqlarıma qapanıb!” –
deyə, Jülyen düĢündü.
XXX
Dostları ilə paylaş: |