Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
941 – Mən qaçmaq istəyirdim. O vaxt sizdən xahiĢ elədim ki, məni Langedoka göndərəsiniz. Markiz qəzəbdən otaq boyu o baĢ-bu baĢa qaçırdı. Nəhayət, qaçmaqdan yorularaq, dərddən ikiqat olaraq kürsüyə çökdü. Jülyen onun dodağının altında astadan öz- özünə dediyi: “Axı bu heç pis adam da deyil...” sözlərini eĢitdi. Oğlan markizin qarĢısında diz çökərək: – Yox, mən heç vaxt sizə pislik etmək istəməmiĢəm! – deyə az qala yalvardı. Amma elə həmin dəqiqə də bu hərəkətindən utanaraq, tez ayağa qalxdı. Markiz yaddaĢını itirmiĢ adamlar kimi çaĢıb qalmıĢdı. Jülyenin onun qarĢısında necə diz çökdüyünü görəndə, o yenə də oğlanı nəinki özünə, heç mehtərlərə də yaraĢmayacaq söyüĢlərlə təhqir eləməyə baĢladı. Bəlkə də öz nitqində belə yeni sözlər iĢlətmək onun fikrini bir az dağıdırdı. “Necə? Mənim qızım “xanım Sorel” adını daĢıyacaq? Mənim qızım hersoq arvadı olmayacaq?” O bu iki gerçəyi
www.vivo-book.com
942 düĢünər-düĢünməz, dəli olur, özünü idarə edə bilmirdi. Jülyen hətta markizin onu döyəcəyindən ehtiyat edirdi. Ağlı baĢına gələndəsə markiz sanki öz bədbəxtliyilə barıĢaraq, Jülyeni qınamağa baĢlayır və etiraf edək ki, bu qınaqlar kifayət qədər əsaslı olurdu. – Getmək lazım idi, cənab... – markiz deyirdi. – Sizin borcunuz burdan getmək idi. Siz özünüzü ən axırıncı əclaf kimi apardınız... Bu vaxt Jülyen masaya yaxınlaĢıb aĢağıdakıları yazdı: “Mənim gözümdə həyat çoxdan öz mənasını itirib, dözülməz olub. Mən ona son vermək istəyirəm. Cənab markizdən xahiĢ edirəm ki, mənim sonsuz minnətdarlığımı və ölümümlə onun evində bais ola biləcəyim qanqaraçılıq, qayğılara görə üzrlərimi qəbul eləsin”. – Cənab markizdən xahiĢ edirəm ki, bu sətirləri oxusun. Sonra da öldürün məni... – Jülyen dedi. – Ya da kamerdinerinizə göstəriĢ verin, o məni öldürsün. Ġndi gecə saat birdi, mən bağçada, arxa divar boyu gəziĢəcəm. – Ġtilin burdan! Cəhənnəm olun! – markiz onun arxasınca bağırdı. www.vivo-book.com
943 “BaĢa düĢürəm, – Jülyen düĢündü, – əgər mən özümü öldürsəm və onun xidmətçisini məni öldürmək qayğısından xilas eləsəm, markiz mənə ürəkdən minnətdar olardı... Yox, qoy zəhmət çəkib, öldürsün, mən bu həzzi özüm ona təklif edirəm...Amma lənət Ģeytana, axı mən həyatı sevirəm. Mən oğlumun xatirinə yaĢamalıyam”. Ġlk dəfə ağlına belə aydın Ģəkildə gətirdiyi bu fikir onu büsbütün özünə çəkdi. Sonra Jülyen bir azdan təhlükə gözləyə biləcəyi bağçada bir neçə dəqiqə gəziĢdi. Oğlanın yeni qayğısı indi onu ehtiyatlı eləmiĢdi. “Mən bu ipə-sapa yatmaz adamla necə davranmaq barədə gərək kimdənsə məsləhət alım. Ġndi o ağlını itirib, bu dəqiqə markiz hər Ģeyə qadirdi. Fuke həddən artıq uzaqdır, həm də o, markiz kimi adamın beynində nələr ola biləcəyini hardan bilsin? Qraf Altamira...Amma o bu sirri qəbrə aparana qədər susacaqmı? Elə adama müraciət eləmək lazımdı ki, vəziyyəti daha da çətinləĢdirib, daha pis nəticələrə aparıb çıxarmasın. Heyhat! Deyəsən, qaraqabaq abbat Pirardan baĢqa pənah
aparmalı adamım
yoxdu...Amma o öz mühafizəkar yansençi baxıĢlarıyla www.vivo-book.com
944 neyləyə bilər ki... Bu vəziyyətdə ən avara, amma dünyanı görmüĢ bir yezuitin mənə daha çox köməyi dəyərdi... Pirar isə... o elə ağzımı açıb, məsələni danıĢar-danıĢmaz məni eĢĢək kimi döyə bilər!” Jülyenin dadına yenə də Tartüf çatdı. O düĢündü: “Tapdım! Onun yanına günahlarımı etiraf eləməyə gedim!” Bağda iki saat gəziĢəndən sonra axır ki, o bu çıxıĢ yolunun üstündə dayandı. Jülyen daha bu dəqiqə alnından gülləylə vurulacağı barədə düĢünmürdü. Ġndi o ancaq yatmaq barədə fikirləĢirdi. Səhəri gün hələ səhər açılmamıĢ Jülyen artıq Parisdən xeyli aralıda, qaĢqabaqlı yansençinin qapısını döyürdü. Etirafının abbat üçün qətiyyən yenilik olmadığını görəndə oğlan dəhĢətli dərəcədə təəccübləndi. Üzündən qəzəbdən daha çox qayğı yağan abbat öz-özünə deyirdi: “Yəqin ki, bu məsələdə günahkar təkcə mənəm...Mən bu sevgi məsələsindən demək olar ki, Ģübhələnirdim. Bədbəxt oğlan, sizin xətrinizi çox istədiyimdən, bu məsələni qızın atasına demədim...” www.vivo-book.com
945 – Sizcə, indi o neyləyəcək? – Jülyen səbirsizcə soruĢdu. Həmin dəqiqə o, abbata qarĢı möhkəm bir bağlılıq hiss eləyirdi və indi abbatın onunla sərt danıĢmağı oğlan üçün olduqca ağır zərbə olardı. – Mənə elə gəlir ki, indi onun üç çıxıĢ yolu var – Jülyen sözünə davam elədi. – Birincisi, cənab de La-Moll məni öldürə bilər. Bu ehtimalı deyəndən sonra Jülyen abbata markiz üçün yazıb qoyduğu intihar kağızından danıĢdı. – Ġkincisi, o bu iĢi qraf Norberə tapĢıra bilər və oğlu məni duelə çağıra bilər. – Siz də bu çağırıĢı qəbul edəcəksiniz? – abbat yerindən sıçrayaraq, həyəcanla soruĢdu. – Siz fikrimi bitirməyə imkan vermirsiniz. Əlbəttə, mən heç vaxt havadarımın oğluna güllə atmaram. Üçüncüsü, markiz məni buradan uzaqlaĢdıra bilər. Əgər o mənə desə ki, Edinburqa, ya da Nyu Yorka gedin, mən bu əmrə əməl eləyəcəm. Belə olan halda, madmazel de La-Mollun rüsvayçılığını ört-basdır eləmək olar, amma mən heç vaxt icazə vermərəm ki, onlar mənim oğlumu öldürsünlər. Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|