Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
966 pərəstiĢ etməmiĢdi. Qız onun ifrat təkəbbürünün iĢləri korlayacağından dəhĢətli dərəcədə qorxurdu. Matilda abbat Pirarın az qala hər gün evlərinə gəldiyini görürdü. Bəlkə Jülyen markizin planlarından xəbər tutub? Ya da çılğınlıq anında markiz özü ona məktub yazıb? Yoxsa belə gözlənilməz və sevindirici xəbərdən sonra Jülyenin soyuqluğunu nəylə izah etmək olardı? Matilda bunu ona deməyə cəsarət eləmirdi. Cəsarət eləmirdi! O, Matilda! Bu andan etibarən, qızın Jülyenə olan hisslərində nəsə buludlu, tutqun, dəhĢətə oxĢayan bir Ģey də əmələ gəldi. Matildanın quru, rəhmsiz ürəyi sevgidən Parisin öyündüyü ifrat sivilizasiyanın ərköyünlüklə tərbiyə elədiyi insan ruhunun bacara biləcəyi qədər çox Ģey öyrənmiĢdi. Səhəri gün hava iĢıldayanda Jülyen abbat Pirarın yanına gəldi. Onun ardınca oğlanın yaxınlıqdakı poçt həyətindən birovuz götürdüyü köhnə, sınıq arabaya qoĢulmuĢ poçt atları da həyətə girdi. QaĢqabaqlı abbat həqarətlə baxaraq dedi:
www.vivo-book.com
967 – Sizə belə minik yaramaz. Alın, cənab de La-Moll sizə iyirmi min frank hədiyyə verir. Siz bu pulu bir il ərzinə xərcləməli, amma elə eləməlisiniz ki, kinayələrə bəhanə verməyəsiniz. Abbat hesab edirdi ki, cavan oğlana bu qədər xərclik vermək, onu dirigözlü günahların caynağına atmaqdır. Markiz bunu da dedi ki, cənab Jülyen de La-Verne elə hesab eləməlidir ki, bu pulu ona adının çəkilməsinə elə də ehtiyac olmayan atası göndərib. O deyir ki, cənab deLa- Verne, ola bilsin ki, uĢaqlıqda onun qayğısını çəkən Veryerli cənab Sorelə hədiyyə eləmək istəyər... Sonra abbat əlavə elədi: – Mən onun tapĢırıqlarından bəzilərinin icrasını öz üzərimə götürə bilərəm. Axır ki, mən cənab de La-Mollu o yezuit abbat Frilerlə razılaĢmaya məcbur eləyə bildim. Təbii ki, onun nüfuzu bizimkindən artıqdır. Bizim razılaĢmamızın bir Ģərti də budur ki, əslində bütün Bezansonu idarə eləyən o adam Sizin ali zümrədən olduğunuzu təsdiqləsin. www.vivo-book.com
968 Jülyen hisslərini idarə edə bilməyərək, abbatın boynuna atıldı. Oğlana elə gəlirdi ki, onun kübarlığını artıq təsdiqləyiblər. – Bu nədi? – abbat Pirar onu özündən aralayaraq, narazı halda dedi, – yəni siz kübarlıq azarına bu qədər yoluxmusunuz? O ki, qaldı Sorel və onun oğullarına, mən onların davranıĢından razı olduğum halda, hər il hər birinə öz adımdan altı yüz franklıq təqaüd təklif edəcəyəm. Jülyen yenə soyuq və təkəbbürlü sifət aldı. O, mümkün qədər qeyri-müəyyən və boynuna heç bir öhdəlik götürməyən ifadələrlə təĢəkkür elədi. “Bəlkə də mən Napoleonun bizim dağlardakı sərkərdələrinin birinin qeyri-qanuni oğluyam!” Bu fikir hər dəqiqə ona daha mümkün bir Ģey kimi görünürdü. “Mənim atama olan nifrətim buna möhkəm sübut ola bilərdi...Deməli, mən elə də boĢ adam deyiləm!” Bu monoloqdan bir neçə gün sonra on beĢinci qusar alayı – fransız ordusunun ən cəsur alaylarından biri Strasburq Ģəhərinin əsas meydanında hərbi səliqəylə farağat halında dayanmıĢdı. Bahasına altı min frank ödədiyi gözəl www.vivo-book.com
969 elzas atının belindəki Ģevalye de La-Verne alaya əmr verirdi. Adı heç vaxt heç bir alayın sənədlərində – adı bəlkə də barəsində heç nə bilmədiyi hansısa alayın sənədlərində keçsə də – poruçik köməkçisi kimi qeyd olunmasa da, Jülyen indi bu alayın qusar poruçikiydi. Onun soyuq davranıĢı, sərt, az qala qəzəbli baxıĢları, avazımıĢ rəngi, bir an da üzünü tərk etməyən soyuqqanlılığı elə ilk gündən müzakirə mövzusu oldu. Tezliklə Jülyenin gün kimi gözəçarpan qüsursuz və təmkinli davranıĢı, atıcılıq və qılıncoynatmadakı fərasəti hətta ən dildənpərgarları belə onun barəsində lağlağı və ya kinayəylə danıĢmaqdan çəkinməyə məcbur elədi. Bir neçə günlük tərəddüddən sonra alayın bütün heyətinin rəyi Jülyenin xeyrinə oldu. Alayda qeybətcillikdə saç ağartmıĢ hərbiçilər belə onun barəsində deyirdilər: “Bu cavan oğlanda, cavanlıqdan baĢqa hər Ģey var”.
Strasburqda olduğu müddətdə Jülyen indi qocalıb əldən düĢmüĢ keçmiĢ Veryer küresinə məktub yazdı: “ġübhə eləmirəm ki, siz qohumlarımı məni varlandırmaq arzusuna salan hadisələrdən xəbərdarsınız. www.vivo-book.com
970 Sizə beĢ yüz frank göndərir və xahiĢ eləyirəm ki, bu pulu kimin göndərdiyini bildirmədən, kasıb və fağır adamlara paylayasınız. Kasıb olduğum vaxtlarda mənə kömək elədiyiniz, əl uzatdığınız kimi”. Jülyenin baĢı indi öz nüfuzuna qarıĢsa da, Ģöhrətpərəstlik azarına yoluxmamıĢdı. Amma bu, ona öz görkəminə, geyim-keciminə xüsusi diqqət ayırmağa mane olmurdu. Onun atları, mundiri, xidmətçilərin paltarları – hamısı ingilis lordlarına xas Ģəkildə qüsursuz və yerində olurdu. Hələ dünən poruçik təyin olunduğuna baxmayaraq, o artıq çox yox, iyirmi üç yaĢında poruçiklikdən yuxarı rütbə almıĢ bütün generallar kimi, otuz yaĢında alay komandiri olmaq barədə düĢünürdü. Ġndi o ancaq öz Ģöhrətini və oğlunu düĢünürdü. Belə uzaqvuran arzulara qapıldığı günlərin birində markiz de La-Mollun qəsrindən məxsusi onun yanına at çapan cavan xidmətçinin gətirdiyi məktub onu gerçək həyata qaytardı. Matilda yazırdı:
Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|