Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
102 baxırdı: bu fırıldaqdan baĢqa bir Ģey deyil və bu məsələdə bəxtinin gətirəcəyinə inanan ancaq axmaqlardı. Nahar zəngi çalındı və xanım Renal uĢaqlarla gəzintidən qayıdan Jülyenin səsini eĢidib yerindən sıçradı. O, sevəndən bəri yavaĢ-yavaĢ hiyləgərlik etməyi də öyrənmiĢdi, buna görə də yanağındakı qızartını gizlətmək üçün baĢının bərk ağrıdığını dedi. Cənab Renal bərkdən güldü: – Ġlahi, bu qadınların hamısı eynidi, mütləq haralarısa ağrımalıdı. Xanım Renal belə zarafatlara nə qədər öyrəĢsə də, yenə də ərindən bərk incidi. Bu xoĢagəlməz hisslərdən canını qurtarmaq üçün o, Jülyenə tərəf baxdı. Oğlan lap çirkinin biri olsaydı belə, indi onun gözünə dünyanın ən yaraĢıqlı adamı kimi görünəcəkdi. Cənab Renal zadəgan həyatının qaydalarına cədd- cəhdlə əməl edirdi. Buna görə də isti yaz günləri gələn kimi, ailəni Verjiyə apardı. Bura faciəvi “Qabrielin hekayəti”ylə məĢhurlaĢan balaca kənd idi. Qədim qotik kilsənin olduqca mənzərəli görünən dağıntılarının bir neçə addımlığında www.vivo-book.com
103 cənab Renala məxsus olan dörd qülləli qədim qəsr, qəsrin ətrafındasa Tyüril üslubunda salınmıĢ, qaraçöhrə ağacından olan çoxlu bordürləri və ildə iki dəfə budanan Ģabalıd ağaclarıyla dolu xiyabanları olan park vardı. Xiyabana bitiĢik alma bağısa gəzinti üçün əla yerdir. Meyvə bağının sonunda səkkiz-on dənə böyük qoz ağacı var – buradakı qol- budaqlı ağaclar hardasa səksən futa qədər ucalır. Arvadının bu ağaclara heyrətlə tamaĢa elədiyini görən cənab Renal deyirdi: – Bu lənətə gəlmiĢ qoz ağaclarının hər biri yarım arpan sahədə məhsulu zay eləyir. Bunların kölgəsində buğda yetiĢmir. Xanım Renal elə bil ömründə ilk dəfəydi ki, təbiətin gözəlliyinin fərqinə varırdı. Həzdən özünü unutmuĢ qadın ətrafındakı hər Ģeydən zövq alırdı. Onu bürüyən hiss qadını tədbirli və qərarlı eləmiĢdi. Onlar Verjiyə köçəndən iki gün sonra, mer cənab Renal vacib iĢlərlə əlaqədar Ģəhərə gedən kimi xanım Renal öz hesabına fəhlələr tutdu. Jülyen ona meyvə bağından tutmuĢ nəhəng qoz ağaclarına qədər, qumla örtülü balaca bir yol salmağı məsləhət görmüĢdü. O deyirdi www.vivo-book.com
104 ki, uĢaqlar səhər ertədən ayaqlarını Ģehə batırmadan bu yolda gəziĢə bilərlər. Söz Jülyenin ağzından çıxandan bircə gün sonra məsləhətə əməl olundu. Xanım Renal həmin günü Jülyenə qoĢulub iĢçilərə rəhbərlik edərək çox Ģən keçirdi. Veryer meri Ģəhərdən evə qayıdanda artıq hazır olan yolu görüb, çox təəccübləndi. Xanım Renalsa onun Ģəhərdən belə tez qayıtmağına təəccübləndi. O, ərinin varlığını artıq unutmuĢdu. Düz iki ay cənab Renal arvadını özbaĢınalığına görə danladı: axı necə ola bilərdi ki, əriylə məsləhətləĢməmiĢ belə iri miqyaslı bir iĢə giriĢmiĢdi?! Onu ancaq arvadının bu iĢin xərcini öz üzərinə götürməyi sakitləĢdirirdi. Xanım Renal bütün gününü uĢaqlarla bağda keçirir, onlara qoĢulub kəpənək tuturdu. Onlar nazik tordan girdə qalpaqlar düzəltmiĢdilər, yazıq pulcuqqanadlıları da bununla ovlayırdılar. Bu qəribə adı xanım Renal Jülyendən öyrənmiĢdi. Bu yaxınlarda xanım Renal Bezansondan Qodarın əla bir kitabını aldırmıĢdı və kitabı oxuyan Jülyen qadına bu həĢəratların qəribə həyatından danıĢmıĢdı.
www.vivo-book.com
105 Kəpənəkləri sancaqlarla amansızcasına Jülyenin düzəltdiyi iri karton çərçivəyə bərkidirdilər. Axır ki, Jülyenlə xanım Renalın danıĢmağa ortaq mövzuları tapılmıĢdı. Jülyen daha sükutla dolu dəqiqələrdə əzab çəkməkdən yaxasını qurtarmıĢdı. HəmiĢə ən adi mövzularda olsa da, böyük həvəslə uzun-uzadı danıĢırdılar. Onların hadisələrlə dolu qaynar həyatı evdə bir dəqiqə də dincələ bilməyən qulluqçu Elizadan baĢqa hamının ürəyincəydi. Qulluqçu qız öz-özünə deyirdi: “Bizim xanım heç Veryerdəki ziyafət ərəfəsində də öz geyim-keciminə belə fikir vermirdi. Ġndi xanım gündə iki, üç, hətta dörd dəfə paltar dəyiĢir”. Ġnsafən deyək ki, gözəl dərisi olan xanım Renal indi özünə qolları qısa, yaxasısa əməlli-baĢlı açıq olan donlar tikirdi. Qadının gözəl biçimli bədəni olduğu üçün belə paltarlar ona çox yaraĢırdı. Hərdən Veryerdən Verjiyə nahara qonaq gələn dostlar ona deyirdilər: – Sizi hələ heç vaxt belə gənc görməmiĢdik.
www.vivo-book.com
106 Bizim tərəflərdə belə sözlər lütfkarlıq hesab olunur. Buna inanmaq çətin olsa da, xanım Renalın əyin-baĢına belə cidd-cəhdlə fikir verməyinin baĢqa heç bir məqsədi-filanı yox idi. Bu onun xoĢuna gəlirdi, boĢ vaxt tapan kimi, yəni əgər Jülyen və uĢaqlarla kəpənək tutmurdusa, Elizayla oturub, özünə paltar tikirdi. Cəmi bircə dəfə Veryerə getdi, o da yay donları üçün Müluzdan gələn yeni parçalardan almaq üçün. O cavan bir qohumunu da özüylə Verjiyə gətirmiĢdi. Xanım Renal ərə gedəndən sonra Ġsanın ürəyi monastırında bir yerdə oxuduğu xanım Dervillə özü də hiss eləmədən bərk dostlaĢmıĢdı. Xanım Dervil öz əmisi qızının, özü demiĢ, “gic-gic yalan-palanlarını” ələ salır və deyirdi: “Buna bax, bu heç mənim ağlıma da gəlməzdi”. Xanım Renal Parisdə hazırcavablıq göstəricisi sayıla biləcək qəfil uydurduğu belə söz-söhbətləri yüngüllük hesab edir və ərinə deməkdən utanırdı. Amma xanım Dervil yanında olanda ürəklənir və ağlına gələnləri çəkinə-çəkinə olsa da, dilinə gətirirdi. Uzun müddət rəfiqəsiylə təklikdə qalandasa əməlli-baĢlı canlanır, dil açırdı. Ġkilikdə keçirdikləri uzun Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|