Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
112 çıxara bilməyən Jülyen heç bir Ģey barədə sərbəst danıĢa bilmirdi. Söhbət heç cür alınmırdı. “Ġlahi, doğrudanmı mən ilk döyüĢ vaxtı da belə tir-tir əsəcəm, özüm də belə fağır günə qalacam?” – özünə və baĢqalarına həmiĢə hədsiz inamsızlıqla yanaĢan Jülyen öz- özünə bunu deyir və indiki halının adını tapa bilmirdi. O, bu əzablı gözləntidənsə istənilən təhlükəyə hazır idi. Bayaqdan dəfələrlə Allaha yalvarmıĢdı ki, xanım Renalı kimsə çağırsın və qadın bağdan çıxıb getsin. Jülyenin özünə verdiyi əzab elə ağır idi ki, səsi titrəməyə baĢladı. Jülyenin səsi titrəyən kimi hətta xanım Renalın da səsi titrədi. Amma Jülyen o qədər həyəcanlıydı ki, bunu hiss eləmədi. Qərarsızlıq və Ģərəf borcu arasında gedən mübarizə onu elə gərginlikdə saxlayırdı ki, öz içindən kənarda olan hadisələrin heç birini görmürdü. Qüllə saatının zəngi ona on beĢ dəqiqə qalmıĢı vurdu, o isə hələ də qərara gəlməmiĢdi. Öz cəsarətsizliyindən qəzəblənən Jülyen ürəyində dedi: www.vivo-book.com
113 – Ya saat onu vuranda mən bütün günü düĢündüyümü eləməliyəm, ya da otağıma gedib təpəmə bir güllə vuracam! Gözləntinin və əzablı qorxunun axırıncı dəqiqəsi də bitdi, Jülyen həyəcandan özünü unudanda qüllə saatları saat onu vurdu. Bu lənətə gəlmiĢ zınqırov hər dəfə elə bil onun ürəyində vurur və oğlanı titrəməyə məcbur eləyirdi. Nəhayət, saat axırıncı dəfə də vurdu və səs hələ kəsilməmiĢdi ki, o, əlini uzadıb, xanım Renalın əlindən yapıĢdı – qadın tez əlini geri dartdı. Jülyen nə elədiyindən ĢaĢırmıĢ halda bir də qadının əlindən yapıĢdı. Oğlan nə qədər həyəcanlı olsa da, özündən asılı olmayaraq yenə də heyrətə gəldi – qadının əli buz kimiydi, o xanım Renalın əlini ovcunda bərk-bərk sıxdı. Qadın sonuncu dəfə əlini çəkməyə cəhd elədi və nəhayət, oğlanın ovcundakı əl təslim oldu.
Onun qəlbi hədsiz bir həzz yaĢayırdı – səbəb bu deyildi ki, o xanım Renalı sevirdi, o, sadəcə, bu dəhĢətli əzabdan qurtardığına görə sevinirdi. Xanım Dervil heç nə hiss eləməsin deyə, oğlan danıĢmağı lazım bildi. Ġndi onun www.vivo-book.com
114 səsi daha qətiyyətli və arxayın idi. Xanım Renalın səsisə əksinə, həyəcandan elə titrəyirdi ki, rəfiqəsi qadının xəstələndiyini düĢünərək evə getməyi məsləhət bildi. Jülyen təhlükəni hiss elədi: Əgər xanım Renal indi qonaq otağına getsə, mən yenə də bayaqkı, bütün günü çəkdiyim o dözülməz vəziyyətə düĢəcəm. Mən onun əlini əlimdə o qədər az saxlamıĢam ki, bunu hələ mənim əsl və mütləq qələbəm hesab eləmək olmaz. Xanım Dervil bir daha evə getməyi təklif elədi və bu dəfə Jülyen ovcunda təslim olmuĢ əli bərk-bərk sıxdı. Artıq demək olar ki, ayağa qalxmıĢ xanım Renal təzədən oturdu və güclə eĢidiləcək səslə: – Düzdü, mən özümü bir az pis hiss eləyirəm, amma məncə açıq havada qalsam, daha yaxĢı olar. Bu sözlər Jülyeni elə sevindirdi ki, o sevincindən özünü göyün yeddinci qatında hiss eləyirdi. Oğlan bütün riyakarlığını bir tərəfə buraxaraq deyib-gülməyə baĢladı – indi ona qulaq asan rəfiqələr bu oğlanı dünyanın ən sevimli adamı bilirdilər. Amma dilinin qəfil bu cür açılmasında bir az da qorxu var idi. Bir azdan çaxacaq ildırımdan xəbər www.vivo-book.com
115 verən küləkdən qəzəblənən xanım Dervilin qalxıb təkbaĢına qonaq otağına gedə biləcəyi onu qorxudurdu. Belə olsa, o xanım Renalla tək, göz-gözə qalacaqdı. Düzdü, o bu gün planlaĢdırdığını eləməyə özündə güc tapmıĢdı, amma bundan o yana bircə addım belə atmaq ixtiyarında deyildi. Qadın onu nə qədər cüzi danlasa da, Jülyen özünü məğlub hiss edəcək və bu gün qazandığı qələbəsi onun gözündə heç olacaqdı. XoĢbəxtlikdən bu axĢam onun çılğınlıq və həvəslə söylədiyi nitqlər hətta daima Jülyenin uĢağa oxĢadığını deyən və onu maraqsız biri hesab edən xanım Dervilin də ürəyini fəth eləmiĢdi. Əli Jülyenin ovcunda uyuyan xanım Renala gəldikdəsə, o, bu dəqiqə heç nə barədə düĢünə bilmirdi – o özünü tamamilə unutmuĢdu. Onların burada, danıĢılan əfsanələrdən birinə görə Cəsarətli Karlın əkdiyi nəhəng cökənin altında keçirdikləri saatlar xanım Renalın həyatında yaĢadığı ən xoĢbəxt zaman kəsiyiydi və həmiĢə də belə qaldı. O, küləyin sıx cökə yarpaqlarını necə xıĢıldatdığını, təzəcə yağmağa baĢlayan
www.vivo-book.com
116 seyrək yağıĢ damlalarının bu yarpaqların üstünə necə damcıladığını eĢidir və qəlbi həzdən titrəyirdi. Jülyen onu çox sevindirəcək bir məqamı gözdən qaçırmıĢdı – əmisi qızına küləyin masadan yerə aĢırdığı güldanı qaldırmağa kömək eləmək məqsədiylə bir dəqiqəliyə ayağa qalxan xanım Renal sanki qeyri-ixtiyari olaraq əlini Jülyenin əlindən çəkdi, amma yerinə əyləĢən kimi, elə bil min ildi buna vərdiĢ eləyibmiĢ kimi əlini oğlanın əlinə uzatdı. Saat on ikini çoxdan vurmuĢdu, artıq bağdan çıxıb getmək vaxtı idi – hamı dağılıĢdı. Qəlbi sevgi həzziylə dolmuĢ xanım Renal elə qeyri-müəyyən vəziyyətdəydi ki, özünü günahkar hesab eləmək heç ağlına da gəlmirdi. O, bütün gecəni gözünü qırpmadı – xoĢbəxtlik onu yatmağa qoymurdu. Bütün günü içindəki utancaqlıqla qürurun apardığı mübarizədən yorulan Jülyensə yatağına uzanan kimi bərk yuxuya getdi və bütün gecəni daĢ kimi yatdı.
Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|