www.vivo-book.com
117
Səhər saat beĢdə onu oyatdılar: oğlan oyananda
xanım Renal heç yadına da düĢmədi. Qadın bunu bilsəydi,
bu onun üçün necə də ağır zərbə olardı!
O öz borcunu, qəhrəmanlıq borcunu yerinə
yetirmiĢdi. Bunu düĢünəndə aldığı zövqü yaĢaya-yaĢaya o
öz otağının qapısını arxadan kilidlədi və yeni bir həvəslə öz
qəhrəmanının zəfərlərini təsvir etməyə giriĢdi.
Səhər yeməyinə dəvət eləyən zəng çalınanda o,
Böyük Ordunun zəfərləri barədə xeyli oxuyub, axĢam
qazandığı qələbəni unutmuĢdu. Qonaq otağına keçəndə o öz-
özünə yarızarafat-yarıgerçək düĢündü:
“Gərək o qadına deyim ki, mən onu sevirəm”.
Amma görməyə hazırlaĢdığı yorğun baxıĢlar əvəzinə
o, cənab Renalın qəzəbli baxıĢlarıyla üzləĢdi. Cənab Renal
Jülyenin bütün səhəri uĢaqlarla məĢğul olmamağından
əsəbiləĢdiyini gizlədə bilmirdi. Bu qəzəbli adamın nədənsə
razı qalmadığı halda göstərdiyi üzdən daha idbar sifət
təsəvvür etmək mümkün deyildi.
Ərinin hər zəhərli sözü xanım Renalın qəlbini deĢirdi.
Amma Jülyen hələ də həzzin ən ali həddini yaĢayırdı: oğlan
www.vivo-book.com
118
son saatlar ərzində təxəyyülündə canlandırdığı böyük
əməllərə o qədər aludə olmuĢdu ki, qəfildən yerə enmək
onun üçün çətin idi. Odur ki, cənab Renalın kobud
danlaqları hələ ona çatmırdı. Nəhayət, qəti və kəskin Ģəkildə
cavab verdi:
– Mən özümü pis hiss eləyirdim.
Bu cavabın ahəngi Veryer merindən daha az əsəbi
adamı belə əsəbiləĢdirə bilərdi. O az qala Jülyeni evdən
qovmağa hazır idi. Onu bu addımı atmaqdan ancaq əsəbi
anlarında tələsməmək vərdiĢi saxladı. Mer öz-özünə dedi:
“Bu əclaf südəmər mənim evimdə özünə əməlli-baĢlı
nüfuz qazanıb. Valno bunu o dəqiqə öz yanında iĢə
götürəcək, oğlan özü də tezbazar Elizayla evlənəcək – hər
iki halda da məni axmaq yerinə qoyub dolayacaq”.
Amma bütün bu sərt mülahizələrə baxmayaraq,
cənab Renalın narazılığı kobud danlaqlarla müĢahidə olundu
ki, bu da yavaĢ-yavaĢ Jülyeni özündən çıxartdı.
Xanım Renal göz yaĢlarını güclə saxlayırdı. Onlar
masa arxasından qalxan kimi qadın Jülyenə yaxınlaĢaraq
onun qoluna girdi və bir az gəziĢməyi təklif elədi. Özü də
www.vivo-book.com
119
dostyana oğlana qısıldı. Amma o nə deyirdisədesin, Jülyen
asta səslə təkcə:
– Hə, deməli, varlı adamlar belə olurmuĢlar! –
deyirdi.
Cənab Renal da onlarla yanaĢı addımlayırdı və onun
burada olması Jülyeni bir az da özündən çıxarırdı. O,
qəfildən hiss elədi ki, xanım Renal ona çox yaslanıb və
qadının bu hərəkəti onda ikrah doğurdu, oğlan əlini sərt
hərəkətlə xanım Renalın əlindən çəkdi.
XoĢbəxtlikdən cənab Renal bunu görmədi, Jülyenin
hərəkəti təkcə xanım Dervilin diqqətini cəlb elədi. Həmin an
cənab Renal bağçanın arxa tərəfindəki xüsusi yola keçmək
istəyən kəndçi qızcığaza tərəf daĢ tolazlamaqla məĢğul idi.
Xanım Dervil oğlana:
– Cənab Jülyen, yalvarıram, özünüzü ələ alın. Axı
hamının ovqatının pis vaxtları olur, – dedi.
Jülyen nəhayətsiz nifrətlə dolu baxıĢlarla soyuq-
soyuq ona baxdı. Bu baxıĢ xanım Dervili heyrətə saldı,
amma qadın oğlanın bu baxıĢlarla nə demək istədiyini
bilsəydi, daha çox heyrətlənərdi. Xanım Dervilsə bu
www.vivo-book.com
120
baxıĢlarda ancaq ağır qisas almaq ümidi görə bildi. ġübhəsiz
ki, robespyerləri yaradan da elə belə alçaldıcı dəqiqələrdi.
– Sizin bu Jülyen çox qəzəblidir, mən ondan
ehtiyatlanıram – xanım Dervil sakitcə rəfiqəsinə dedi.
Rəfiqəsi:
– O necə qəzəblənməsin? Bu qədər zəhmət çəkəsən,
uĢaqlar belə uğurlar əldə eləyə, bircə səhər onlarla məĢğul
olmadığın üçün üzünü bu qədər danlayalar? Yox, düzünü
deyək ki, bu kiĢilər dəhĢətli dərəcədə kobud məxluqlardı.
Ġlk dəfəydi ki, xanım Renal ərindən qisas almaq
haqqında düĢünürdü. Jülyenin varlılara olan dərin nifrəti
partlamaq həddindəydi.
XoĢbəxtlikdən cənab Renal bağbanı çağırıb, meyvə
bağına gedən xüsusi yola tikanlı məftil çəkmək barədə
söhbətə baĢladı.
Jülyen gəzinti ərəfəsində üstünə dolu kimi yağan xoĢ
sözlərə bircə kəlməylə də olsun, cavab vermədi. Cənab
Renal aralanan kimi, rəfiqələrin ikisi də yorğunluqlarını
bəhanə gətirərək Jülyenin qoluna girdilər.
www.vivo-book.com
121
O, həyəcan və vəziyyətin gərginliyindən qızarıb-
pörtmüĢ iki qadının arasında addımlayırdı. Onun rənginin
yekəxana bir tövrlə avazımağı, sifətinin tutqun, qəti
görünüĢüylə bu qadınların vəziyyəti arasında nə qədər
ziddiyyət vardı! O bu qadınlara da, dünyadakı bütün incə
hisslərə də nifrət eləyirdi.
“Əgər mənim ildə beĢcə yüz frank gəlirim olsaydı,
bircə bu təhsilimin puluna çatsaydı! Mən bunların hamısını
baĢımdan cəhənnəm eləyərdim”.
Bu qara-qura düĢüncələrə qərq olduğu üçün o qoluna
girmiĢ iki qadının diqqətinə laqeyd yanaĢırdı. Qulağına
çatan bəzi seyrək sözlərsə ona mənasız, cəfəng, bir sözlə
arvad söhbəti kimi gəlirdi.
Heç olmasa nədənsə danıĢmaq və söhbəti birtəhər
davam elətdirmək üçün xanım Renal sözarası dedi ki, əri bu
gün Veryerdən bir kəndlidən qarğıdalı saçağı almaq üçün
qayıdıb (bu yerlərdə qarğıdalı saçağını döĢəyin içinə
doldururlar).
– Ərim bu gün daha bura qayıtmayacaq, – xanım
Renal dedi. – O, xidmətçiylə bağbanı çağırdı, indi onların
Dostları ilə paylaş: |