www.vivo-book.com
137
gülməyinə davam elədi. Elə bu vaxt cənab Renalın
addımlarının səsi eĢidildi.
Səhər-səhər ondan eĢitdiyi kobud sözlər hələ də
Jülyenin qulaqlarında cingildəyirdi. Oğlan düĢündü:
– Puluna güvənən bu əclafı ələ salmaq heç də pis
fikir deyil. Bax, elə indi, onun öz yanında arvadının əlindən
yapıĢmağım əla olardı. Hə, mən bunu eləyəcəm, qoy bilsin
ki, mənim kimi adama üstdən aĢağı baxmaq nə deməkdi.
Bunu düĢünəndən sonra Jülyenə xas olmayan sakitlik
onu yenə tərk elədi. DüĢdüyü fikrin ehtirasına elə qapıldı ki,
daha baĢqa heç nə barədə düĢünə bilmədi – o, nəyin
bahasına olursa olsun, xanım Renalın əlini ona təslim
etməsinə nail olmalıydı.
Cənab Renal çılğın halda siyasət barədə danıĢırdı.
Veryerdəki iki-üç fabrik sahibi əməlli-baĢlı varlanmıĢdı, o
adamlar tezliklə cənab Renaldan varlı ola bilərdilər. Təbii ki,
sonra da seçkilərdə onunla rəqabətə giriĢəcəkdilər. Xanım
Dervil maraqla qulaq asırdı. Onun yekə-yekə danıĢmağından
hirslənən Jülyen kətilini xanım Renala yaxınlaĢdırdı. Hava
elə qaranlıq idi ki, göz-gözü görmürdü. Oğlan cəsarətə gəlib
www.vivo-book.com
138
əlini o gözəl, dirsəkdən yuxarısına qədər açıq olan qolun lap
yaxınına qoydu. Onun fikri dolaĢdı, bədəni əsim-əsim əsdi
və qəfildən cəsarətə gələrək yanağını biləyə söykəyib,
dodaqlarını qadının əlinə toxundurdu.
Xanım Renalı əsməcə tutdu. Əri cəmi dörd
addımlıqdaydı: o tez əlini Jülyenə uzadıb, onu sakitcə
kənara itələdi. Cənab Renal kisələrini dolduran o lənətə
gəlmiĢ yakobinçiləri, o fırıldaqçıları asıb-kəsdiyi, lənətlədiyi
dəqiqələrdə Jülyen ona tərəfə uzanmıĢ əli ehtiraslı öpüĢlərə
qərq eləyirdi, amma nə bilmək olar, bəlkə də o öpüĢlər
ancaq xanım Renalın gözünə ehtiraslı görünürdü.
Bu arada qeyd eləmək lazımdır ki, bu yazıq qadın elə
bu lənətə gəlmiĢ gün pərəstiĢkarı olduğunu özünə də etiraf
eləyə bilmədiyi adamın baĢqa bir qadını sevməyinin
sübutunu öz əllərində tutmuĢdu. Jülyenin harasa getdiyi
ərəfədə o özünü hədsiz dərəcədə bədbəxt hiss eləyirdi və bu
halı onu xeyli düĢünməyə vadar eləmiĢdi.
“Ġlahi, doğrudanmı mən onu sevirəm? Mən –
sevirəm? Mən – ərli qadın və indi kimisə sevirəm? Axı mən
hələ heç vaxt ərimə qarĢı belə hisslər yaĢamamıĢam? Amma
www.vivo-book.com
139
bu oğlana hiss elədiyim o dəhĢətli ehtiras onu bircə anlığa da
olsa, unutmağa imkan vermir. Axı əslində bu yazıq uĢaq
mənə ancaq hörmətlə yanaĢır. Əlbəttə, bu ehtiras keçib
gedəcək. Bir də ki, mənim ərimin onsuz da heç vecinə də
deyil ki, mən bu oğlana qarĢı nəsə hiss eləyirəm, ya yox.
Mənim Jülyenlə danıĢa biləcəklərimi eĢitsə, cənab Renalın
darıxdığından ürəyi partlayardı. Bu xəyalların mənim ərimə
heç bir dəxli yoxdur. O öz iĢləriylə məĢğul olur, bir də ki,
axı Jülyenə verəcəklərimi mən ərimin payından kəsmirəm”.
Bu məsum nə olduğu heç vaxt bilməyən ehtirasla
aldadılmıĢ
ruh
hələ
hansısa
bir
riyakarlıqdan
ləkələnməmiĢdi. O, bir yalana qapılmıĢdı, amma özünün
bundan xəbəri yox idi, buna baxmayaraq içindəki əxlaq hissi
artıq həyəcan təbilini çalırdı. Jülyen bağda peyda olanda
onun içində bax, belə iztirablı bir mübarizə gedirdi.
Qadın Jülyenin səsini eĢitdi və elə az qala həmin
dəqiqə də oğlanın onun yanında oturduğunu gördü. Ürəyi
titrədi, bu qəfil xoĢbəxtlik onun ruhunu yerindən oynatdı:
son iki həftədə ona dinclik verməyən və qəfil dönüĢlərlə
www.vivo-book.com
140
dolu olan xoĢbəxtlik yenə canını bürüdü. Amma bu hal cəmi
bir neçə saniyə davam elədi.
“Bu nədir, – o öz-özünə dedi. – Deməli, bu oğlanı
bircə dəfə görmək kifayətdir ki, mən hər Ģeyi ona, bu oğlana
bağıĢlayım?”
O qorxdu və elə həmin an da əlini oğlanın əlindən
çəkdi.
Oğlanın ehtiraslı öpüĢləri – axı hələ heç kim, heç
vaxt onun əlini belə öpməmiĢdi – Jülyenin baĢqasını sevmək
ehtimalını unutdurdu. Ġndi Jülyen onun gözündə məsumdan
məsum idi. ġübhənin boğazında düyünlədiyi əzablı qəhər bir
anın içində yoxa çıxdı, heç vaxt yuxusunda belə görmədiyi
həzz isə könlünü sevgi heyrəti və hədsiz sevinclə doldurdu.
Bu axĢam, varlanmağa baĢlayan fabrik sahiblərini bir
an da olsun yadından çıxara bilməyən Veryer merindən
baĢqa hamı üçün əvəzsiz oldu. Jülyen daha öz qara niyyətini
gerçəkləĢdirmək üçün nə qədər maneələrdən keçəsi olduğu
Ģöhrətpərəst arzularını yaddan çıxarmıĢdı. O ilk dəfəydi ki,
öz yaraĢığının möhtəĢəm gücünü hiss eləyirdi. Heç vaxt
yaĢamadığı baĢgicəlləndirici, Ģirin həzzə qapılıb, gözəlliyilə
www.vivo-book.com
141
onun ağlını baĢından alan bu gözəl əli incə-incə sıxaraq,
özünü unutmuĢ halda cökə yarpaqlarının həzin axĢam
küləyinin səsini ötürən xıĢıltısına, bir də Du çayı sahilindəki
dəyirman tərəfdən gələn it hürüĢünə qulaq asırdı.
Amma onun bu halı ancaq xoĢ istirahət idi, bunun
ehtiraslara heç bir dəxli yox idi. Öz otağına qayıdandan
sonra Jülyen ancaq bir Ģey barədə düĢünürdü: sevimli
kitabını oxumaq, çünki iyirmi yaĢlı gənc üçün “kübar
cəmiyyət” və orada necə təsir bağıĢlayacağı fikrindən daha
Ģirin xəyal yoxdur.
Amma tezliklə o, kitabı kənara qoydu. Napoleonun
qələbələrini götür-qoy edə-edə bir daha öz qələbəsini də
gözdən keçirdi.
– Hə, mən bu döyüĢü qazandım, – öz-özünə dedi. –
Deməli, bundan faydalanmaq lazımdır, nə qədər ki, güzəĢtə
gedir, bu əsəbi zadəganın qürurunu əzmək lazımdır.
Napoleon da həmiĢə belə eləyib. Deməli, mən üçgünlük
istirahət də tələb edə bilərəm. Dostum Fukeyə baĢ çəkərəm.
Əgər cənab Renal razılıq verməsə, onu birdəfəlik iĢi
buraxacağımla qorxudaram. Əlbəttə, o güzəĢtə gedəcək.
Dostları ilə paylaş: |