Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
177 cənab Renaldan Veryerə, kürenin yanına getmək üçün icazə aldı və ancaq gecəyarısı qayıtdı. Jülyen cənab ġelanın yanına çatanda məlum oldu ki, küre öz prixodundan köçür. Axır ki, onu iĢindən uzaqlaĢdıra bilmiĢdilər, kürenin yerinə indi vikariy Maloy gəlirdi. Jülyen qollarını çırmalayıb qoca küreyə kömək eləməyə giriĢdi və qəfildən ağlına gəldi ki, dostu Fukeyə məktub yazsın. Yazsın ki, onun dostyana təklifindən boyun qaçırmağının səbəbi özünü müqəddəs kilsəyə xidmətdə görmək idi, amma indi o elə qəddar bir ədalətsizliklə üz-üzə gəldi ki, artıq ruhunun xilasını rahiblikdən imtina etməkdə görür. Jülyen ağlına gələn parlaq fikirdən vəcdə gəldi: kürenin iĢdən kənarlaĢdırılması ona bəhanə üçün əl yeri qoyurdu, əgər məzlum ağlı qəlbindəki qəhrəmanlıq arzularına qalib gəlsə, o, alverlə məĢğul ola bilərdi.
XV
www.vivo-book.com
178 XORUZ BANI
Latınca Amor deyirlər sevgiyə Sevgi – öldürücüdü. Bir dəniz gözyaĢı, bir səhra həsrət Kədər, əzab, rüsvayçılıq... Sevgi niĢançısı
Jülyendə onun özünə elə cidd-cəhdlə yaraĢdırdığı biclikdən doğrudan da bir damcı olsaydı, səhəri gün Veryerə səfəriylə qazana bildiyi parlaq qələbəni dəyərləndirə bilərdi. O yoxa çıxdı və bütün günahları bağıĢlandı. Amma bütün günü qanı qara gəzdi, yalnız axĢam ağlına doğrudan da qəribə bir fikir gəldi və özündə görünməmiĢ cəsarət tapıb bunu xanım Renala dedi. Onlar bağçada masa arxasına oturar-oturmaz, Jülyen havanın tamam qaralmağını belə gözləmədən, qadının təmiz adına ləkə gətirəcəyindən belə çəkinmədən dodaqlarını xanım Renalın qulaqlarına yaxınlaĢdırıb, dedi: www.vivo-book.com
179 – Xanım, bu gecə düz saat ikidə otağınıza gələcəm – sizinlə danıĢmalıyam. Oğlan qorxudan titrəyirdi: birdən qadın razı olar! MəĢuq rolu onu elə qorxudurdu ki, əgər indi bacarsaydı, bu qadınları görməmək üçün otağına qapanar, üç gün oradan çıxmazdı. O baĢa düĢürdü ki, dünənki “xoĢ” davranıĢına görə bir az əvvəl asanlıqla əldə etdiklərini korlayıb və indi nə edəcəyini bilmirdi. Jülyenin cəsarətə gəlib elədiyi bu qəfil və iddialı bəyanat xanım Renalı doğrudan da bərk təĢviĢə saldı. Qadının qısaca cavabı ona təhqir kimi gəldi. O da düzdü ki, az qala pıçıltıyla deyilən bu cavabda “tfu” ifadəsi də vardı. UĢaqlara nəsə demək bəhanəsiylə Jülyen evə getdi, qayıdandasa xanım Renaldan mümkün qədər uzaqda, xanım Dervilin yanında oturdu. Bununla da özünü xanım Renalın əlini tuta bilmək imkanından tamamilə məhrum elədi. Söhbət ciddiləĢdi, beyninin məĢğul olduğu bəzi məqamları çıxmaq Ģərtiylə Jülyen də bu söhbətdə yaxından iĢtirak eləyirdi. Həmin bir neçə məqamdasa Jülyen baĢını sındırıb, vasitə axtarırdı: “Görəsən, nə eləyə bilərəm ki, xanım Renal www.vivo-book.com
180 mənə üç gün əvvəl bu qadının artıq mənim olduğunu düĢünməyə vadar edəcək qədər xoĢ münasibət göstərsin?” Öz hərəkətləriylə qəlizləĢdirdiyi bu çıxılmaz vəziyyət Jülyeni sıxırdı. Amma indi uğurlu bir nəticə belə onun fikirlərini daha çox dolaĢdırardı. Saat on ikiyə qalanda hamı dağılıĢdı və Jülyen kədərli bir əminliklə düĢündü ki, xanım Dervil ona yuxarıdan aĢağı baxır, xanım Renalla münasibətləri də elə buna oxĢar bir Ģeydi. Ən iyrənc ovqatda olan, özünü o ki var alçaldılmıĢ hiss edən Jülyen yuxuya gedə bilmədi. Amma o, bütün bu hiyləgərlikləri bir kənara tullayaraq öz planlarından imtina etmək, xanım Renalın yanında uĢaq kimi hər təzə günün gəliĢinə sevinərək yaĢamaq fikrini də yaxına buraxmırdı. O beynini sındırıb, ən hiyləgər fəndlər fikirləĢsə də, bir neçə saniyədən sonra həmin fəndlər onun gözünə olduqca sadəlövh görünürdü. Qəsrin saatları ikini vuranda oğlan özünü dünyanın ən bədbəxt adamı hesab eləyirdi. Saatın zəngi onu oyatdı – xoruzların banladığını eĢidən apostol Pyotr da belə oyanmıĢdı. O nəsə dəhĢətli bir Ģey baĢ www.vivo-book.com
181 verdiyini hiss elədi. Həmin cəsur təklifi elədiyi dəqiqədən etibarən, oğlan bu məsələni yaddan çıxartmıĢdı. Axı qadın ona elə qəzəblənmiĢdi ki! O, yatağından qalxaraq, düĢündü: “Ona dedim ki, saat ikidə otağına gedəcəm. Mən sıradan kəndçi oğlu olduğuma görə, kobud, yöndəmsizin biri ola bilərəm. Amma ona sübut eləyəcəm ki, mən heçlik deyiləm”. Doğrudan da, Jülyenin öz cəsarətiylə öyünməyə haqqı çatırdı: o, hələ heç vaxt özünü belə dəhĢətli dərəcədə zorlamamıĢdı. Otağının qapısını açanda elə titrəyirdi ki, dizləri əsirdi, odur ki, bir müddət divara söykənib qalası oldu. O, qəsdən baĢmaq geyinməmiĢdi. Dəhlizə çıxandan sonra cənab Renalın qapısına yaxınlaĢıb dinlədi: otaqdan bərk xorultu gəlirdi. Oğlanın çarəsi tükənmiĢdi. Deməli, indi xanım Renalın otağına getməmək üçün heç bir bəhanəsi yox idi. Amma, Ġlahi, Jülyen orada neyləyəcəkdi? Onun heç bir planı yox idi, amma olsaydı da, indi fikri elə dolaĢıq idi ki, həmin planı həyata keçirə bilməzdi. Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|