www.vivo-book.com
227
Prussiya ordusu dayanıbmıĢ kimi, dəqiqədə beĢ dəfə
açılmağa baĢladı.
Amma
bu
heyrətamiz
gurultu
daha Jülyeni
həyəcanlandırmırdı. O daha nə Napoleon, nə də hərbiçi
Ģöhrəti barədə düĢünürdü.
“Belə cavan adam olasan, özün də Aqd yepiskopu
rütbəsinə qalxasan! Bəs hanı o Aqd? Görəsən, o nə qədər
maaĢ alır? Yəqin ki, iki yüz, üç yüz min frank?”
Zati-alilərinin xidmətçiləri təmtəraqlı bir taxt-rəvan
gətirdilər: cənab ġelan taxt-rəvanın bir qulpundan tutdu,
əslindəsə ağırlıq Jülyenin çiyinlərinə düĢürdü.
Yepiskop taxt-rəvanın altına keçdi. Orada o necə
elədisə,
doğrudan
da
yaĢlı
görünməyi
bacardı.
Qəhrəmanımızın heyranlığının həddi-hüdudu yox idi.
“Ağıl və fəndgirliklə hər Ģeyə nail olmaq olar”, – o
düĢündü.
Kral içəri girdi. Jülyen onu özünün bir neçə
addımlığında görmək xoĢbəxtliyini yaĢadı. Yepiskop səsinə
zati-alilərinin xoĢuna gələcək həyəcan ahəngi verməyə
çalıĢaraq kralı təntənəli nitqlə salamladı.
www.vivo-book.com
228
Bre-le-odakı mərasimlərin hamısını təkrar təsvir
etməyəcəyik: bunların hamısı iki həftə ərzində bizim
departamentin bütün qəzetlərinin köĢələrində təsvir
olunmuĢdu. Yepiskopun nitqini dinləyən Jülyen kralın Cəsur
Karlın nəslindən olduğunu bildi.
Aradan xeyli keçəcək, Jülyen xidmət borcu olaraq bu
mərasimin hesablarını yoxlamalı olacaqdı. Bacısı oğluna
yepiskop rütbəsi alan cənab de La-Moll ona lütfkarlıq
göstərərək bütün xərcləri öz üzərinə götürmüĢdü. Elə təkcə
Bre-le-odakı mərasim üç min səkkiz yüz franka baĢa
gəlmiĢdi.
Yepiskopun nitqindən və kralın cavabından sonra zati-
aliləri taxt-rəvanın atına keçdi. Sonra o qəlbində böyük tanrı
xofuyla düz mehrabın qarĢısındakı döĢəkcənin üstündə diz
çökdü.
Klirosun
29
ətrafında döĢəmədən iki pilləkən yuxarıda
yerləĢən kürsülər uzanırdı. Jülyen aĢağı pillədə, cənab
29
Kliros – kilsədə ibadət vaxtı dua mətnləri oxuyanlar üçün nəzərdə tutulan yer
www.vivo-book.com
229
ġelanın ayaqları atında oturmuĢdu – bu lap Romada, Sikstin
kapellasında kardinalın ətəkdaĢıyanının oturuĢuna oxĢayırdı.
Sonra dua ayini baĢladı – buxur buludlar, arasıkəsilməz
top atəĢləri: həndəvərdəki bütün kiĢilər sevinc və Ģərəfin
sərxoĢluğunu yaĢayırdılar.
Buna oxĢar bircə gün yüzlərlə yakobinçi qəzetlərin iĢini
heçə çıxarmağa qadirdi.
Jülyen kralın altı addımlığında oturmuĢdu və onun
doğrudan da ürəkdən dua elədiyini görürdü. Bu vaxt o iti
baxıĢlı ortaboy adamı gördü: onun paltarının üstündə demək
olar ki, qızılı iĢləmə-zad yox idi. Amma sinəsində, bu sadə
paltarın altında, çiynindən aĢırdığı lacivərd lent görünürdü.
O, krala Jülyenin dediyi kimi, mundirləri hətta altındakı
mahud parçasını görünməz edəcək qədər qızıl naxıĢlarla
iĢlənmiĢ baĢqa əyanlardan daha yaxın dayanmıĢdı.
Bir neçə dəqiqədən sonra Jülyen bu adamın cənab de
La-Moll olduğunu öyrəndi. O, Jülyenin gözünə təkəbbürlü,
hətta yekəxana adam kimi göründü.
“Ġnanmıram ki, bu markiz bizim yepiskop qədər
nəzakətli adam olsun. Ah! Deməli, mənəvi rütbə beləymiĢ –
www.vivo-book.com
230
adamı daha müdrik və təvazökar eləyir. Amma kral axı bura
müqəddəs cəsədlərə təzim eləməyə gəlib, amma mən hələ
ki, cəsəd-filan görmürəm. Bəs hanı bu müqəddəs Kliment?”
Yanında oturan gənc Ģagird ona izah elədi ki, müqəddəs
cəsədlər bu binanın ən yuxarısında, Alovlu Ġbadətgahdadı.
“Alovlu Ġbadətgah nədir?” Jülyen düĢündü. Amma
sorğu-sual eləmək fikrindən daĢındı. Mərasimə ikiqat
maraqla tamaĢa eləməyə baĢladı.
Monastıra taxt-tac sahibi gələndə qaydaya görə,
rahiblər
mənsəbli
qonağı
yepiskopla
baĢ-baĢa
buraxmalıydılar. Amma Aqda yepiskopu yuxarı qalxanda
abbat ġelanı da arxasınca səslədi, Jülyensə özündə onunla
getmək cəsarəti tapdı.
Onlar çox hündür pilləkənlə yuxarı çıxaraq bir qapının
önündə dayandılar – qapının qotik üzlüyü yarısına qədər
qızıla tutulmuĢdu. Deyəsən, bu qapı son günlərin əl iĢiydi.
Qapının ağzında Veryerin ən adlı-sanlı ailələrindən
olan iyirmi dörd gənc qız diz çökmüĢdü.
Qapını açmazdan əvvəl yepiskopun özü bu iyirmi dörd
gözəl qızın arasında diz çökdü.
www.vivo-book.com
231
Yepiskop ucadan dua oxuduğu müddətdə qızların
hamısı heyranlıqla ona baxır və deyəsən, gənc din xadiminin
gözəl krujevalarına, əzəmətli kürəyinə və olduqca cavan,
olduqca göyçək üzünə baxmaqdan doymurdular.
Bu vəziyyət qəhrəmanımızın olan-qalan ağlını da
əlindən aldı. Bu an o bütün varlığıyla inkvizasiya uğrunda
mübarizəyə də hazır idi.
Qapı qəfil açıldı və buradakıların hamısı sanki alovlara
bürünmüĢ balaca bir kilsə gördü. Onların qarĢısındakı
mehrabın üstündə az qala min dənə Ģam yanırdı – Ģamlar
səkkiz cərgəyə bölünmüĢ, hər cərgənin arasınasa qızılgül
dəstələri düzülmüĢdü. Əsl buxurun Ģirin və gözəl qoxusu
burum-burum kilsənin qapısından çölə yayılırdı.
Kilsə çox balaca olsa da, təzəcə qızıla tutulmuĢ
divarları hündür idi. Jülyen diqqətlə fikir verəndə gördü ki,
mehrabın üstündəki Ģamların hündürlüyü on beĢ futdan
çoxdu. Gənc qızlar heyrətdən içlərini çəkdilər. Kilsənin
balaca giriĢinə ancaq bu iyirmi dörd qızı, iki din xadimi və
Jülyeni buraxmıĢdılar.
Dostları ilə paylaş: |