www.vivo-book.com
237
Bu yazının arxasında, Muaronun imzasının arxasınca
tövsiyə qeydi yazılmıĢdı:
“Dünən mən özümdə etibarlı bir adamın xahiĢi barədə
sizə məlumat vermək cəsarəti tapdım...” və s.
“Hə, deməli, məsələ bu yerdəymiĢ!” – Jülyen düĢündü.
Hətta bu axmaq ġolen də mənə hansı yolla getməli
olduğumu göstərir!”
Kralın Veryerə gəliĢindən bir həftə keçdi və əsas
mövzuların kral özü, Aqda yepiskopu, markiz de La-Moll,
on min ĢüĢə Ģərab, öz biabırçılığından düz bir ay sonra
niĢanı almaq ümidilə evindən çıxan bədbəxt cənab Muaro
olan söz-söhbətlərdən, yalanlardan, ən axmaq qeybətlərdən
qalan təkcə bir məsələ oldu: xarrat oğlu Jülyen Sorelin fəxri
qarovul sıralarına soxuĢdurulması rəzaləti! Səhərdən axĢama
qədər kafedə oturub, səsləri batana qədər bərabərlikdən dəm
vura-vura danıĢan varlı manufakturaçıları görməyə göz
lazım idi. Əlbəttə, bu rəzaləti təĢkil eləyən o təkəbbürlü
www.vivo-book.com
238
xanım Renal olub! Bəs onu buna nə vadar eləyib? Bunu
tapmaq elə də çətin deyil – abbat Sorelin gözəl gözləri və
təzə-tər yanaqları.
Cənab Renalın ailəsi Verjidən qayıdandan sonra
oğlanlardan balacası, Stanislav Ksavye xəstələndi. Xanım
Renal qəfildən dəhĢətli vicdan əzabı çəkməyə baĢladı. O, ilk
dəfə ehtirasına görə özünü uzun-uzadı və qəddarca ittiham
eləməyə baĢladı. Elə bil qəfil bir möcüzə ona sevgisinin
necə dəhĢətli günaha səbəb olduğunu göstərdi. Qəlbindəki
dərin iman hissinə baxmayaraq, o hələ heç vaxt tanrı
qarĢısındakı günahının belə böyük olduğunu düĢünməmiĢdi.
Bir vaxtlar, Ġsanın Ürəyi monastırında onun qəlbi tanrı
sevgisiylə alıĢıb-yanırdı. Ġndisə bütün qəlbi tanrı qorxusuyla
doluydu. Qadının qəlbini parçalayan əzablı tərəddüdün ən
dəhĢətli tərəfi bu idi ki, bu qorxu soyuq ağlın heç bir
qənaətinə tabe olmurdu.
Jülyen hiss elədi ki, heç bir məntiqli izahat onu
sakitləĢdirmir, əksinə qadın bunların iblisanə sözlər
olduğunu düĢünərək daha da əsəbiləĢir.Amma Jülyen özü də
balaca Stanislavı çox istəyirdi, uĢağın xəstəliyiylə bağlı
www.vivo-book.com
239
qadının danıĢacağı yeganə insan da Jülyen idi. UĢağın halısa
gündən-günə
pisləĢirdi.Bitib-tükənməyən
peĢmanlıq
hissindən əzab çəkən xanım Renalın yuxusu ərĢə çəkilmiĢdi.
O, bütün günü susur, dodaqlarını tərpətdiyi nadir hallardasa
ancaq tanrı və insanlar qarĢısındakı günahını etiraf eləyib,
bağıĢlanmasını diləyirdi.
– Yalvarıram, – onlar təklikdə qalan kimi Jülyen
deyirdi – bu barədə heç kiminlə danıĢmayın. Qoy mən sizin
əzablarınızın yeganə Ģahidi olum. Əgər içinizdə mənə qarĢı
bir azca da olsa sevgi qalıbsa, susun. Sizin etiraflarınız
balaca Stanislavı sağalda bilməz.
Amma onun dilətutmaları iĢə yaramırdı, o baĢa
düĢmürdü ki, xanım Renal bircə Ģeyə əmindir: qarĢısında
günahkar olduğu tanrının qəzəbini soyutmaq üçün ya
Jülyenə nifrət etməli, ya da oğlunu itirməliydi. Və özündə
məĢuquna nifrət edəcək qədər güc tapmadığına görə indi o
çox bədbəxt idi.
– Məni buraxın, – bir dəfə o, Jülyenə dedi. – Allah
xətrinə, yalvarıram, gedin evimizdən: sizin burada olmağınız
mənim oğlumu öldürür. – Sonra səsini alçaldıb əlavə elədi, –
www.vivo-book.com
240
Tanrı mənə görk eləyir. Onun qəzəbi ədalətlidi, məsləhət də
onundu. Mən dəhĢətli günah eləmiĢəm, üstəlik günahımı
anlamadan yaĢamıĢam. Bu dərdlə tanrı məndən əl
götürdüyünü göstərir, deməli, mən cəzamı ikiqat
çəkməliyəm.
Jülyen çox sarsılmıĢdı. O, qadının dediklərinin saxta,
təmtəraqlı ifadələr olmadığını görürdü.
“O inanır ki, oğlunu öldürən Ģey mənə olan sevgisidi.
Bununla belə, yazıq qadın məni oğlundan çox sevir.
Ġnanmamaq mümkün deyil – günah hissinin onu necə
öldürdüyü göz qabağındadı. Budur əsl ali hisslər. Bircə bunu
baĢa düĢə bilmirəm ki, necə olub ki, bu qadın mənim kimi
kasıb, ədəb-ərkandan kasad, savadsız, hələ desəm, kobud bir
adamı belə sevə bilib?”
Bir gecə uĢağın halı lap pisləĢdi. Təxminən saat ikidə
cənab Renal uĢağa baĢ çəkmək üçün onların otağına gəldi.
Qızdırmadan qıpqırmızı alıĢıb yanan oğlan atasını tanımadı
da. Qəfildən xanım Renal ərinin qarĢısında dizlərini yerə
atdı. Jülyen baĢa düĢdü ki, qadın bu dəqiqə ərinə hər Ģeyi
etiraf eləyərək özünü birdəfəlik bədbəxt edə bilər.
www.vivo-book.com
241
XoĢbəxtlikdən qadının belə qəribə davranıĢı cənab
Renalı daha da özündən çıxartdı.
– Əl çək! Əl çək! – deyərək o özünü qapıya tərəf atdı.
– Yox! Mənə qulaq as! – qadın dizi üstə çığıraraq ərini
saxlamağa cəhd elədi. – Sən gerçəyi bilməlisən! Bil ki,
oğlum mənə görə ölür! Ona dünyaya gətirən mən idim –
mən də onun həyatını məhv eləyirəm. Göylər məndən qisas
alır! Mən tanrı qarĢısında günah iĢlətmiĢəm, mən qatiləm!
Mən özüm özümü insanların mühakiməsinə verməliyəm,
bəlkə bu qurban yaradanın qəzəbini soyuda.
Əgər cənab Renalın bircə damcı təxəyyül gücü olsaydı,
hər Ģeyi baĢa düĢərdi.
– Bunlar hamısı romantik sayıqlamalardır! – cənab
Renal onun dizlərini qucaqlamağa çalıĢan arvadını
itələyərək çığırdı. – BoĢ-boĢ, romantik axmaqlamalar!
Jülyen, sabah səhər həkim çağırın.
Cənab Renal bunu deyib, yatmağa getdi.
Xanım Renal az qala huĢunu itirərək, döĢəməyə sərildi.
Jülyen kömək etmək üçün ona tərəf qaçsa da, qadın çırpına-
çırpına onu itələdi.
Dostları ilə paylaş: |