Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
247 əmrini görməyəndə, hər Ģeyi ərimə danıĢmaq istəyirəm. Hər saat mənə əzab dolu bir gün kimi görünür. Nəhayət, göylər bu bədbəxt anaya rəhm elədi. Stanislav tədricən yaxĢılaĢmağa baĢladı. Amma onun rahatlığı artıq pozulmuĢdu, qadın öz günahının nə qədər qorxunc olduğunu anlamıĢdı və indi onun əvvəlki rahatlığından daha söhbət gedə bilməzdi. Vicdan əzabı ona dinclik vermirdi. Vicdanı olan bir insan heç vaxt bu əzablardan yaxa qurtara bilməzdi. Həyat onun üçün gah cənnət, gah cəhənnəm olurdu. Jülyeni görməyəndə həyat cəhənnəmə çevrilirdi, özünü onun ayaqlarına atandasa xanım Renal cənnətdə olurdu. Hətta hər Ģeyi unudub, özünü sevgiyə təslim eləyəndə belə, oğlana deyirdi: – Mən daha özümü aldatmıram. Bilirəm ki, məhv olmuĢam, mənə bəraət qazandırmaq mümkün deyil. Sən körpə uĢaqsan, özünü saxlaya bilmədin. Mən, mən səni yoldan çıxartmıĢam. Tanrı səni bağıĢlaya bilər, amma mən ömürlük lənət qazanmıĢam. Bunu dəqiq bilirəm, çünki qorxuram – cəhənnəmi xəyalına gətirən adam niyə qorxmasın ki? Amma mən peĢman deyiləm – tövbə eləmək www.vivo-book.com
248 fikrim yoxdur. Hər Ģey təzədən baĢlasaydı, mən yenə bu günaha girərdim. Tanrı bircə məni uĢaqlarımla imtahana çəkməsin, bircə günahımın əvəzini onlardan çıxmasın – mən bu boyda əzaba layiq deyiləm. Amma sən, mənim Jülyenim, heç olmasa sən, xoĢbəxtsənmi? Səni necə sevdiyimi görürsənmi? Jülyenin inamsız, xəstəhal qüruruna da elə bu, belə fədakar məhəbbət lazım idi. Az qala hər dəqiqə duyulan bu böyük fədakarlığın qarĢısında hətta o da tab gətirə bilməzdi. Ġndi o, xanım Renala pərəstiĢ eləyirdi. – Qoy o zadəgan xanım olsun, qoy mən adi dülgər oğlu olum – fərqi yoxdu, o məni sevir. Yox, məni onun gözündə oynaĢlığa götürdüyü hər hansı xidmətçi deyiləm. Bu Ģübhədən canını qurtaran Jülyen indi sevginin bütün çılğınlığını, bütün əzablarını yaĢamaq bacarığı əldə eləyə bilmiĢdi. O, xanım Renalın sevgisinə Ģübhə eləyəndə qadın ona deyirdi: – Dostum! Qoy heç olmasa, birlikdə keçirə biləcəyimiz bu son saatlarda səni xoĢbəxt eləyim. Tələsək, əzizim, bəlkə www.vivo-book.com
249 də sabah daha sənin ola bilmədim. Əgər göylər günahımın əvəzini uĢaqlarımdan çıxsalar – təkcə səni sevmək üçün yaĢamağa nə qədər çalıĢsam da, onların mənim günahım ucbatımdan məhv olduqlarını görməyə dözə bilmərəm, dəli olaram. Ah, kaĢ mən sənin də günahını öz üzərimə götürə biləydim – necə ki, o vaxt sən yazıq Stanislavın dəhĢətli xəstəliyini öz üzərinə götürmək istəyirdin. Bu qəfil ruhi dəyiĢkənlik Jülyenin də məĢuqəsinə münasibətini tamam dəyiĢdi. Ġndi onun sevgisi, daha Jülyen üçün qadının gözəlliyi ona sahib olmağıyla fəxr eləmək vasitəsi deyildi. Ġndi onların xoĢbəxtliyi daha ali bir Ģey, hər ikisini bürüyən eĢq odusa daha alovluydu. Hər ikisi elə bil dəli olmuĢdu. Kənardan adama elə gələ bilərdi ki, artıq onların xoĢbəxtliyi daha tamdır, ancaq indi onların sevgilərinin ilk günlərindəki Ģirin qayğısızlıq, sonsuz həzz və yüngül sevinclər daha yox idi – həmin günlər xanım Renalın bircə Ģübhəsi vardı: Jülyenin ona olan sevgisi nə qədər ciddidi? Ġndisə onların xoĢbəxtliyi kənardan cinayət kimi görünürdü. www.vivo-book.com
250 Ən xoĢbəxt, ən qayğısız anlarda xanım Renal qəfil qıĢqırırdı: – Ġlahi! Cəhənnəm, mən cəhənnəmi görürəm! Sonra qızdırma içində Jülyenin əlindən yapıĢırdı: – Ġlahi, bu nə iĢgəncədi?! Amma mən bunlara layiqəm! Sonra o, oğlanı qucaqlayaraq, üzünü onun sinəsində gizləyərək, donub qalırdı. Jülyen var gücüylə çalıĢırdı ki, onun əzab çəkən ruhunu sakitləĢdirə bilsin. Qadın onun əlindən yapıĢır, barmaqlarını öpüĢlərə qərq eləyir, bircə dəqiqədən sonrasa qəfil donub qalırdı: – Cəhənnəm, – o deyirdi – cəhənnəmə göndərməklə tanrı mənə rəhm etmiĢ olardı. Amma uĢaqlarımın ölümünü görmək cəhənnəmi bu dünyada yaĢamaqdı. Tanrı mənim günahımı ancaq bu yolla yuya bilər. Ġlahi, imkan vermə ki, mən belə ağır bir əvəz ödəməli olum! Mənim yazıq uĢaqlarım, axı onların nə günahı var ki?! Günahkar mənəm, təkcə mən! Günahı mən eləmiĢəm, ərim olmayan bir kiĢini sevmiĢəm.
www.vivo-book.com
251 Elə dəqiqələr olurdu ki, Jülyen xanım Renalın bir az sakitləĢdiyini düĢünürdü. O, bəzən özünü ələ almağa, sevdiyi adamın həyatını zəhərləməməyə çalıĢırdı. Bu sevgi, vicdan əzabı və həzz növbələĢməsinə baĢları qarıĢmıĢ sevgililər zamanın su kimi axıb getdiyini hiss eləmirdilər. Jülyen düĢünmək qabiliyyətini tamamilə itirmiĢdi. Bir dəfə qulluqçu Eliza Veryerə getdi – onun nəsə məhkəmə iĢi vardı. Qız Ģəhərdə cənab Valnoyla rastlaĢdı və onun Jülyenə dəhĢətli dərəcədə qəzəbli olduğunu gördü. Bu qız indi mürəbbi oğlana nifrət eləyir və tez-tez cənab Valnoyla oğlanın qeybətini eləyirdi. – Cənab, həqiqəti desəm, siz məni öldürərsiniz! ĠĢ ciddiləĢəndə ağalar həmiĢə bir-birinin tərəfini saxlayırlar. Qulluqçusa ağzından bir kəlmə söz çıxaranda onu bağıĢlamırlar... Cənab Valnonun hövsələsizliklə yarıda saxlamaq istədiyi həmiĢəki müqəddimədən sonra Eliza onun qürurunu yaralayan Ģeylər danıĢdı.
Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|