www.vivo-book.com
292
– Deməli, belə?! Deməli, sizin heç cəsarətiniz də
yoxmuĢ! – xanım Renal zadəgan qadınlarına məxsus
təkəbbürlə dedi.
– Mən heç vaxt cəsarətdən danıĢacaq qədər
alçalmaram, – Jülyen təmkinlə dedi. – Məncə bu əsl alçaqlıq
olardı. Sizsə, – o qadının əlini ovcuna aldı, – ağlınıza da
gətirməzsiniz ki, mən sizə necə bağlıyam. Bu qəddar ayrılıq
ərəfəsində sizinlə vidalaĢmaq imkanı əldə eləmək üçün mən
nələri verməzdim?!
XXII
1830-CU ĠLDƏ BELƏ ELƏYĠRDĠLƏR
Söz insana ona görə verilib ki, fikirlərini gizləyə
bilsin...
Malaqrida ata
www.vivo-book.com
293
Jülyen Veryerə çatar-çatmaz, xanım Renalla ədalətsiz
davranıĢına görə özünü qınamağa baĢladı: “Əgər o, cənab
Renal üçün bu tamaĢanı qurmasaydı, bu iĢi axıra
çatdırmasaydı, mən onunla ən axmaq kənd arvadı kimi rəftar
edərdim. O, bu məsələni əsl diplomat kimi yoluna qoydu.
Mənsə axmaq-axmaq öz düĢmənimin halına yanıram. Bu
məsələdə nəsə əclaf, nəsə harınca bir Ģey var: mənim izzəti-
nəfsim ona görə yaralanıb ki, cənab Renal da kiĢidi. Mənim
aid olduğum cinsdən! Ġlahi, mən necə də axmağam!”
Cənab ġelan kilsənin verdiyi evi tərk eləməli olanda
Ģəhərin ən adlı-sanlı liberallarının ona təklif elədiyi bütün
mənzillərdən imtina elədi. Ġndi onun kirayələdiyi iki balaca
otaq rahibin kitablarıyla doluydu. Veryerə rahibə yaraĢan bir
örnək göstərmək qərarına gələn Jülyen atasının yanına
gedib, ondan bir düjün küknar taxtası alaraq çiyninə atıb,
Böyük küçə boyu addımladı. O, köhnə dostlarının birindən
lazım olan alətləri alıb, kitab dolabına oxĢar bir Ģey
quraĢdırdı və cənab ġelanın kitablarını onun içinə yığdı.
– Mənsə elə bilirdim ki, bu dünya zövqləri səni tamam
yoldan çıxarıb. – sevincdən gözləri yaĢarmıĢ qoca küre dedi.
www.vivo-book.com
294
– Amma indi sən öz uĢaqlığının – sənə xeyli düĢmən
qazandıran o fəxri qarovul mundirinin əvəzini əməlli-baĢlı
ödədin.
Cənab Renal Jülyenə əmr eləmiĢdi ki, onun evində
qalsın. BaĢ verənlərdən heç kimin xəbəri yox idi. GəliĢinin
üçüncü günü bələdiyyə sədrinin köməkçisi cənab Mojironun
özü Jülyeni görməyə gəldi. Düz iki saat Jülyen onun indiki
insanların qəddarlığı, xalq malı etibar edilən adamların
vicdansızlığı, yazıq Fransanın üzləĢdiyi bədbəxtliklər və
bunlara bənzər bir yığın mənasız söz-söhbətlərinə qulaq
asmalı oldu. Axır ki, o, qonağın gəliĢinin səbəbini yavaĢ-
yavaĢ anlamağa baĢladı. Onlar pilləkən meydançasına
çıxanda, fağır xidmətçi xoĢbəxt departamentin gələcək
prefektiylə ona layiq hörmət-izzətlə sağollaĢanda sonuncu
Jülyenin iĢləriylə maraqlanıb, oğlanın pula münasibətdə çox
təvazökar olduğunu bildirdi. Nəhayət, oğlanı əsl atasayağı
mehribanlıqla bağrına basan cənab Mojiron ona cənab
Renalın evini tərk edərək, uĢaqlarını kral Filippin uĢaqları
kimi tərbiyə verilməsini istəyən bir məmurun evində
xidmətə baĢlasın. Cənab Mojironun sözlərinə görə bu
www.vivo-book.com
295
məmur tanrıya ona bəxĢ elədiyi övladlara görə deyil, cənab
Jülyenlə qonĢuluqda yaĢadığına görə dua eləyir.
– O, uĢaqlarına ildə səkkiz yüz frank verməyə hazırdır.
Özü də ödəniĢi cənab Renal kimi aylıq deyil, rüblük, həm də
əvvəlcədən ödəmək fikrindədir, – cənab Mojiron dedi.
Bu yerdə axır ki, yarım ildi uyğun bir söz demək fürsəti
gözləyən Jülyenin növbəsi çatdı. Onun cavabı olduqca
möhtəĢəm, ən əsasısa yepiskop moizəsi kimi uzun-uzadı
oldu. Bu cavabı eĢidən adam ən yaxĢı Ģeylər ehtimal edə
bilərdi, əslindəsə oğlan qəti heç nə demirdi. Cavabda həm
cənab Renala hörmət, həm Veryer əhlinə ehtiram, həm də
cənab Mojirona minnətdarlıq var idi.
Özündən daha çox dildən pərgar adamla qarĢılaĢmasına
təəccüblənən cənab Mojiron oğlandan daha qəti bir cavab
almaq üçün çox dəridən-qabıqdan çıxdı. Jülyen əlinə məĢq
eləmək imkanı düĢdüyünə görə sevinərək, eyni tərzdə,
amma bir az baĢqa ifadələrlə cavab verməkdə davam elədi.
Ġclası axıracan sakitcə baĢa vurub, ehtirasları qaynamağa
qoymayan heç bir nazir hələ belə çox danıĢaraq bu qədər az
www.vivo-book.com
296
söz deyə bilməmiĢdi. Cənab Mojiron qapını arxasınca örtüb
çıxar-çıxmaz, Jülyen dəli kimi gülməyə baĢladı.
Onu qəfil çulğayan natiqlik ehtirasını əldən verməmək
üçün tezcə cənab Renala doqquz səhifəlik bir məktub yazdı.
Bu məktubda oğlan hər Ģeyi – ona edilən təklif də daxil
olmaqla – yazaraq məsləhət istəyirdi: “Amma bu fırıldaqçı
mənə bu təklifi edən Ģəxsin kim olduğunu demədi. Bəlkə də
bu cənab Valnodur, o yəqin ki, mənim Veryerə sürgün
edilməyimi öz anonim məktubunun nəticəsi sayır”.
Məktubu göndərəndən sonra Jülyen isti bir payız günü,
səhərin gözü açılmamıĢ ovla dolu geniĢ talaya düĢmüĢ ovçu
məmnunluğuyla evdən çıxdı ki, gedib abbat ġelandan
məsləhət alsın. Xeyirxah kürenin yanına çatmamıĢ tanrı
onun yanına cənab Valnonu göndərdi. Jülyen mənəvi əzab
çəkdiyini ona dərhal etiraf elədi: özünü mənsub olduğu iĢə
həsr etməyə çalıĢan fağırın biridi, amma belə görünür ki, bu
mənhus həyatda peĢə hələ hər Ģey demək deyil. Tanrının
yaratdığı bu cahanda namusla çalıĢmaq və oxumuĢ
həmkarlarının yanında abırlı görünmək üçün təhsil almaq
Dostları ilə paylaş: |