www.vivo-book.com
297
vacibdir. O ən az iki il Bezansonda oxumalıdır. Bu
seminariyada oxumaqsa o qədər də ucuz baĢa gəlmir. Belə
çıxır ki, bir az pul yığmaq üçün aybaay aldığı illik altı yüz
frankdansa, hər il üç ay əvvəlcədən ödənən səkkiz yüz frank
almaq daha məqsədəuyğun və hətta vacibdir. Bir tərəfdən
də, ona balaca Renalların yanında iĢə düzəlməyə, onlara
bağlanmağa kömək edən tanrı indi ona bu uĢaqları tərk
etməmək, baĢqa yerə keçməməyə səsləmirmi?
Jülyen o qədər səlist, uzun-uzadı və mükəmməl
danıĢırdı ki, axırda nitqindən özü yoruldu.
O, evə qayıdanda cənab Valnonun xidmətçisi onu artıq
giriĢ qapısında gözləyirdi. Xidmətçi bütün Ģəhərdə oğlanı
axtarmıĢdı ki, bugünkü nahara olan dəvətnaməni ona
çatdırsın.
Jülyen hələ heç vaxt bu cənabın evində olmamıĢdı. Bir
neçə gün əvvəl oğlanın bu adamı babat kötəkləmək üçün
ürəyi gedirdi. Nahar günorta saat birə təyin olunsa da,
Jülyen vaxta yarım saat qalmıĢ xeyriyyə evinin direktorunun
iĢ otağına təĢrif buyurmağı lazım bildi. O içəri girəndə cənab
Valno ciddi sifət alaraq bir dəstə kağız-kuğuzun arasında
www.vivo-book.com
298
əlləĢirdi. Onun iri, qara birçəkləri, sıx saçları, nəhəng
qəlyanı, iĢləməli ayaqqabıları, sinəsində çarpazlanmıĢ qızıl
zənciri – özünü qadınların sevimlisi hesab eləyən pullu
əyalət kiĢisinə xas olan bütün bu silah-sursatı Jülyenə heç
bir xoĢ təsir bağıĢlamadı. Əksinə, onu kötəkləməklə bağlı bir
neçə gün əvvəlki arzusu təzədən baĢ qaldırdı.
Jülyen xahiĢ elədi ki, onu xanım Valnoya təqdim
eləsinlər. Amma ev sahibəsi bəzənib-düzənməklə məĢğul idi
və qonağı qəbul eləyə bilmədi. Əvəzində Jülyen ev sahibinin
tualet mərasimində iĢtirak etmək Ģərəfinə nail oldu. Sonra
onlar xanım Valnonun yanına getdilər, təsirləndiyindən
gözləri yaĢarmıĢ ev sahibəsi öz uĢaqlarını qonağa təqdim
elədi. Veryerdəki ən hörmətli qadınlardan hesab olunan bu
qadının kobud kiĢi sifəti vardı və indi bu təntənəli
qonaqlığın Ģərəfinə xanım Valno kobud yanaqlarını
qırmızıya boyamıĢdı. Qonaqla danıĢanda xanım Valno bütün
analıq pafosunu iĢə saldı.
Jülyen xanım Renalı xatırladı. Oğlanın insanlara
inamsızlığı onu xatirələrə qapılmağa qoymurdu. Amma bu
xatirələr heç gözlənilmədən, qəfildən və zorla peyda olur və
www.vivo-book.com
299
onu kövrəldirdi. Ġndi direktorun evində gördükləri də onu
təsirləndirdi.
Oğlanı bütün evi gəzməyə məcbur elədilər. Ev bahalı,
dükandan təzə alınmıĢ kimi görünən əĢyalarla doluydu və
bütün bu əĢyaların hamısının qiymətini o dəqiqə oğlana
bildirirdilər.
Jülyen bütün bu əĢyalarda nəsə pis, bəd bir Ģey görürdü,
elə bil bunlardan oğurluq pulların qoxusu gəlirdi və bu evdə
hər kəs, hətta qulluqçular belə bunlardan kənar dayanmağa
çalıĢırdılar.
Birazdan vergi yığıcısı, inspektor, jandarm zabiti və iki-
üç məmur da öz arvadlarıyla peyda oldular. Onların ardınca
bir neçə varlı liberal təĢrif buyurdu. Hamını nahara dəvət
elədilər.
Jülyen özünü olduqca pis hiss eləyirdi, üstəlik, onun
ağlına gəldi ki, yemək otağının o biri tərəfində, divarın
arxasında o kimsəsizlər oturub və onun gördüyü bütün bu
sərvət onların paylarından kəsilərək yığılıb.
Bəlkə də onlar indi acdılar – oğlan bunu düĢünəndə
boğazına qəhər gəldi. Bundan sonra bir tikə də yeyə bilmədi.
www.vivo-book.com
300
O, zorla kəlmə kəsirdi. Bir müddətdən sonra o özünü daha
da pis hiss elədi.
Küçədən bir ara mahnısının sözləri gəlirdi və bu sözlər
o qədər də ədəbli deyildi. Mahnını oxuyan küçə
uĢaqlarından biriydi.
Cənab Valno xidmətçilərindən birinə baxdı. O, tezliklə
yoxa çıxdı və bir dəqiqə keçməmiĢdi ki, küçədən gələn
mahnı kəsildi. Elə bu vaxt baĢqa bir xidmətçi yaĢıl bir
qədəhdə Jülyenə reyn Ģərabı təklif elədi. Ev sahibəsi bu
Ģərabın bir ĢüĢəsinin doqquz franka baĢa gəldiyini
vurğulamağı unutmadı.
Jülyen yaĢıl qədəhi qaldırıb, cənab Valnoya dedi:
– O ədəbsiz mahnı daha eĢidilmir.
– Əlbəttə, lənət Ģeytana, mən o əbləhin səsini kəsdim –
direktor qalib ədayla cavab verdi.
Jülyen buna daha dözə bilmədi. O, bu çevrənin
davranıĢına bələd idi, amma hələ bu qədər təsirləndiyi
olmamıĢdı. Tez-tez əl atdığı riyakarlığına baxmayaraq, göz
yaĢının yanaqları boyu axdığını hiss elədi.
www.vivo-book.com
301
O, üzünü yaĢıl qədəhin arxasında gizlətməyə cəhd elədi
amma hiss elədi ki, bu reyn Ģərabını içəcək hayda deyil.
“Oxumağa imkan verməmək – öz-özünə dedi. – Ġlahi!
Sən buna necə dözürsən?!”
XoĢbəxtlikdən onun belə ədəbsizcəsinə kövrəldiyini
heç kim görmədi.
Vergi ödəyicisi nəsə siyasi bir mahnı oxumağa baĢladı.
Məclisdəkilər nəqarəti təkrarlayanda Jülyenin vicdanı ona
pıçıldadı:
– Bax, bu da sənə çirkli var-dövlət. Sən də buna nail
ola, ondan həzz ala bilərsən. Amma bu, bax belə, bu
otaqdakı kimi baĢ verəcək. Ola bilər ki, sən iyirmi min
franklıq iĢə girəsən, onda sən özün doyunca mal əti yeyib,
mahnı oxuyan hansısa bədbəxt dustağı susdurmalı
olacaqsan. Yetimlərin payından kəsilən pulla ziyafətlər
verəcəksən, o vaxt sən daha da bədbəxt olacaqsan! Eh,
Napoleon! Sənin dövranın, insanların öz mərtəbələrini
döyüĢ meydanında qazandıqları o günlər necə gözəl imiĢ!
Amma məzlumların əzablarını artırmaq yoluyla qabağa
getmək də var bu həyatda...
Dostları ilə paylaş: |