www.vivo-book.com
347
əksini düĢünə bilərdi. Sevgilisindən birdəfəlik ayrılmağı
barədəki dəhĢətli fikirdən onu heç nə yayındıra bilməzdi.
HəmiĢə hər Ģeydən Ģübhələnən Jülyen az qala qadının
onu unutduğunu düĢünürdü. Amma o bu barədə bircə iynəli
eyham vuranda, qadın ona cavab vermədi – iri damlalar
yanaqlarıyla aĢağı süzüldü, titrəyən əli oğlanın əlini bərk-
bərk sıxdı.
– Ġlahi! Axı siz belə bir vəziyyətdə xanım Dervilə, ya
da baĢqa bir rəfiqənizə daha çox diqqət göstərərdiniz!
Rəngi meyit kimi ağarmıĢ xanım Renal nə deyəcəyini
bilmədi.
– Ġnsanın bundan çox əzab çəkməyi mümkün deyil. KaĢ
ki, ölə biləydim. Ürəyimin buza döndüyünü hiss eləyirəm.
Onun cavabı təkcə bu oldu. Jülyen ondan baĢqa heç nə
eĢidə bilmədi.
Ətrafa səpələnən sübh iĢığı ayrılmaq vaxtının çatdığını
bildirəndə qadının gözlərinin yaĢı qurumuĢdu. O, oğlanın
düyünlü kəndiri pəncərəyə bağlamağına baxır və onun
öpüĢlərinə cavab vermirdi.
Jülyen nahaq yerə ona:
www.vivo-book.com
348
– Axır ki, siz istədiyinizə çatdınız. Bundan sonra daha
vicdan
əzabı
çəkməyəcəksiniz.
Qarabasmalarda
uĢaqlarınızdan birinin öldüyünü, onu torpağa tapĢırdığınızı
görməyəcəksiniz, – deyirdi.
Qadın soyuq-soyuq:
– Heyif ki, getməzdən əvvəl son dəfə Stanislavı öpə
bilmədiniz – dedi.
Ayaq üstə diri meyitə çevrilmiĢ bu qadının soyuq
qucaqlaĢmasından təsirlənən Jülyen axır ki, getdi və hələ
neçə lyelik yol uzunu baĢqa heç bir Ģey barədə düĢünə
bilmədi. Onun ürəyi parçalanırdı. Dağı aĢıb, Veryer
Ģəhərinin zəngxanası geridə qalana qədər o hələ dəfələrlə
çevrilib, arxasınca baxdı.
XXIV
Böyük Ģəhər
www.vivo-book.com
349
İlahi, səs-küyə bax! Burada nə qədər insan var, hərənin
də öz işi-gücü, öz dərd-səri! Bunları görən iyirmi yaşlı oğlan
gələcəyilə bağlı o qədər yollar cızır ki! İlahi, bütün bunlar
adamı sevgidən necə soyudur!
Varnav
Nəhayət, üfüqdə, dağın baĢında qara divarlar göründü – bu,
Bezanson qalasıydı. O, köksünü ötürərək dedi: “Mən bu
gözəl qalaya onun müdafiəsi üçün burda saxlanan
qarnizonlardan birinin zabiti kimi gəlsəydim, vəziyyət
tamam fərqli olardı!”
Bezanson təkcə Fransanın ən gözəl Ģəhərlərindən biri
deyildi – burada həm də addımbaĢı ağıllı və ləyaqətli
insanlarla rastlaĢmaq mümkündür. Amma Jülyen vur-tut
kasıb kəndçi balasıydı, onun bu say-seçmə adamlarla tanıĢ
olmaq imkanı yox idi.
O, Fukedən bir dəst sadə mülki paltar götürmüĢdü, elə
əynində bütün Ģəhər əhlinin geyindiyi bu paltarla da
yoxuĢdakı körpüləri qalxdı. O, 1674-cü ildəki hücum barədə
www.vivo-book.com
350
o qədər çox Ģey oxumuĢdu ki, özünü seminariyada dirigözlü
dəfn etməzdən əvvəl qala divarlarına baxmaq istədi.
Ġki-üç dəfə qala gözətçiləri az qala onu saxlayacaqdılar,
çünki hərbiçilər onun boylandığı yerlərə sadə vətəndaĢları
buraxmırdılar. Əks təqdirdə onların divarın o tayındakılara
saman satıb, ildə iyirmi-iyirmi beĢ min frank gəlir gətirmək
imkanları əldən çıxardı.
Hündür divarlar, dərin yarıqlar, topların qorxunc
lülələri saatlarla onun bütün diqqətini özünə cəmlədi –
amma budur, bulvar uzunu addımlayanda qarĢısına böyük
bir kafe çıxdı. O, heyrətlə yerində donub qaldı, iki qapı
layının baĢına nəhəng hərflərlə yazılmıĢ “Kafe” sözünü bir
neçə dəfə oxudu, amma hələ də gözlərinə inanmaq istəmədi.
Axır ki, o öz utancaqlığına qalib gələrək içəri girməyə
ürək elədi. Oğlan uzunsov bir zalın ortasına düĢdü, buranın
uzunluğu qırx addım olardı. BaĢının üstündəki tavan yerdən
ən azı iyirmi fut hündür idi. Hər Ģey öz qeyri-adi yeniliyilə
Jülyeni tilsimləyirdi.
www.vivo-book.com
351
Masalardan ikisində bilyard oyunu gedirdi. Markerlər
hündürdən hesabı elan eləyir, oyunçular bilyard masalarının
ətrafında dolanır, bir dəstə azarkeĢ oyuna baxırdı.
Tütün tüstüsü burum-burum burulub, havada mavi
buludcuqlar əmələ gətirirdi. Jülyen maraqla bu yekəpər,
ləngərlə yeriyən adamların qeyri-adi birçəklərinə, azacıq
donqarlaĢmıĢ çiyinlərinə, uzun ətəkli, enli çuxalarına
baxırdı.
Qədim Bizonyiumun bu alicənab oğulları danıĢmaq
əvəzinə qıĢqırır, özlərini qorxunc döyüĢçü kimi aparırdılar.
Jülyen heyrətlə yerində donub qaldı: bu möhtəĢəm Ģəhərin,
Bezansonun qeyri-adiliyi, gözəlliyi ağlını əlindən almıĢdı.
Onun hətta bilyard masalarının yanında oyun hesabını elan
eləyən bu təkəbbürlü cənablardan birindən bir fincan çay
istəməyə cürəti çatmadı.
Amma piĢtaxta arxasında oturan qız əyalətdən gəldiyi
hər halından görünən, qoltuğunun altındakı düyünçəsini
bərk-bərk sıxıb, sobadan üç addım aralıda dayanaraq kralın
ağ albastrdan olan büstünə heyrətlə baxan göyçək oğlanı tez
gördü.
Dostları ilə paylaş: |