www.vivo-book.com
383
gənclər yorulub əldən düĢənə qədər əlləĢsələr də, nəticə elə
də ürəkaçan olmurdu. Bir-iki nəfər doğrudan da vergili
adam vardı ki, bunlardan biri də hansısa ġazel idi. Amma
həmin gənclər Jülyendən uzaq gəzdiyi kimi, o da bu
gənclərdən aralı gəzirdi.
Üç yüz iyirmi bir nəfər seminariyaçının qalanları adi
fərasətsizlərdən ibarət idi. Onlar səhərdənaxĢama qədər
dillərini döyənək etmiĢ latın sözlərinin mahiyyətini izah edə
bilməyəcək qədər fərsiz idilər. Bu kəndli uĢaqların hamısına
elə gəlirdi ki, torpaqda əlləĢməkdənsə, latınca bir-iki kəlmə
qırıldadıb, çörək qazanmaq daha asandı.
Bu müĢahidələrdən çıxardığı nəticələrə əsaslanan
Jülyen elə ilk günlərdən qərara gəldi ki, burada uğur
qazanmaq ona olduqca asan baĢa gələcək.
– Axı hər məsələdə baĢ iĢlətməli olacaq adamlar həmiĢə
lazımdı, çünki bu iĢləri kimsə görməlidir – o düĢünürdü.
Napoleonun yanında mən gizir olardım, bu rahiblərin
yanında da baĢ vikariy ola bilərəm. Bu bədbəxt oğlanların
hamısı bura düĢənə qədər kirli-paslı iĢlərdə iĢləyib, bir tikə
qara çörək, bir qurtum suyla dolanıblar. Öz komalarında
www.vivo-book.com
384
bunların dilinə ildə beĢ-altı dəfə ət dəyib, ya yox. Roma
döyüĢçüləri müharibəni istirahət bildikləri kimi, seminariya
da bu qara kəndçilər üçün əsl cənnətdi.
Onların əsəbi baxıĢlarında Jülyen yeməkdən sonrakı
fiziki məmnunluqdan baĢqa heç nə oxuya bilmirdi. Bax, o
belə adamların arasında fərqlənməliydi.
Amma Jülyen bir Ģeyi bilmirdi – heç kim də onu
bundan xəbərdar etməyə hazırlaĢmırdı – burada müxtəlif
fənlərdə, məsələn, doqmatikada, kilsə tarixində, bir sözlə
seminariyada nə tədris edirlərsə, o Ģeylərdə fərqlənmək
sadəcə günaha yazılan təkəbbür hesab olunurdu. Volterin
zamanlarından, mahiyyətcə inamsızlıqdan və Ģəxsi
mülahizədən ibarət olub, xalqlara inanmamağı öyrədən
ikipalatalı sistem tətbiq olunandan bəri fransız kilsəsi
anlamıĢdı ki, onun əsas düĢmənləri – kitablardı.
BarıĢan müdriklik – onun üçün ən ali mərtəbə bu idi.
Elmlərdə, hətta müqəddəs elmlərdə qazanılan uğurlar ona
Ģübhəli gəlir ki, bu da əbəs yerə deyil. Axı Siyes və Qrequar
bunu eləyibsə, ziyalı insana fikrini dəyiĢib, düĢmən tərəfə
keçməyə nə mane ola bilər? Kilsə qorxudan çırpınaraq,
www.vivo-book.com
385
yeganə xilas lövbəri kimi papadan yapıĢır. Ancaq papa Ģəxsi
mülahizələrin ötəsinə keçə, özünün təmtəraqlı saray
mərasimlərinin havasıyla kübar insanların közərən zəngin
ağlına təsir edə bilərdi.
Seminariyada söz düĢəndə bütün yollarla rədd edilən bu
gerçəkləri yarıfəhmlə anlayan Jülyen bərk məyus olurdu. O
çox çalıĢırdı və tezliklə kilsə xadimi üçün lazım olan, öz
gözünə olduqca saxta görünən və onda heç bir maraq
doğurmayan bilgilərə sahib oldu. O baĢa düĢürdü ki, bundan
baĢqa görə biləcəyi bir iĢ yoxdur.
“Yəni doğrudanmı hamı məni yaddan çıxartdı?” – o
düĢünürdü. O bilmirdi ki, cənab Pirar ən yüksək ədəb-
ərkanla yazılsa da, sətiraltısı qarĢısı alınmayan ehtirasla,
dəhĢətli sevgi əzablarıyla dolu bir yığın məktub yandırıb.
“Nə yaxĢı, – abbat Pirar düĢünürdü, – hər halda bu gənc
imanlı bir qadını sevirmiĢ”.
Bir dəfə abbat Pirar göz yaĢları hərfləri yaydığından
ancaq yarısı oxuna bilən bir məktub açdı. Bu – Jülyenə vida
məktubuydu. Məktubda yazılmıĢdı:
www.vivo-book.com
386
“Axır ki, tanrı lütf elədi və məni günahlarımın
səbəbkarı olan insana deyil – çünki o insan həmiĢə mənim
üçün dünyadakı ən dəyərli adam olaraq qalacaq – günahımın
özünə nifrət etməyə istiqamətləndirdi. Və görürsünüz ki, bu
hiss mənə nə qədər göz yaĢları axıtdırdı. Özümün aid
olduğum, sizinsə sevdiklərinizin xilas etmək qayğısı qələbə
çaldı. Ədalətli, amma zəhmli tanrımız daha analarının
günahına görə onları cəzalandırmalı olmayacaq. Əlvida
Jülyen, insanlara qarĢı ədalətli olun”.
Məktubun sonundakı bu axırıncı vida sözlərini demək
olar ki, oxumaq mümkün deyildi. Məktubun sonunda ünvan
yazılsa da, yazan oğlanın cavab yazmayacağına, yazarsa da,
imanlı, əxlaqlı bir qadının qızarmadan oxuyacağı bir məktub
yazacağına ümid vardı.
Jülyenin hansısa yemək dəllalının hərəsini 83 santim
qarĢılığında seminariyaya çatdırdığı kasıbyana yeməyə
qarıĢan kədəri axır ki, onun sağlamlığına təsir elədi. Elə bu
vaxt, günlərin birində dostu Fuke onun hücrəsində peyda
oldu.
www.vivo-book.com
387
– Axır ki, gəlib çıxdım. BeĢinci dəfədi ki, səninlə
görüĢmək üçün Bezansona gəlirəm. Hər dəfə də qarĢımda
eyni buz kimi sifəti görürəm. Artıq burada, seminariyanın
yanında qarovulçu qoymuĢdum. Lənət Ģeytana, sən niyə heç
vaxt çölə çıxmırsan?
– Özümü sınaqdan keçirirəm.
– Sən çox dəyiĢmisən! Gör nə vaxtdı səni görmürəm!
Ġki cingiltili pul axır ki, məni özümə gətirdi. Necə də
axmağam ki, bu pulu baĢdan onun cibinə qoymamıĢam.
Adama elə gəlirdi ki, iki dostun söhbətinin axırı
olmayacaq. Fuke ona:
– Yeri gəlmiĢkən, sənin tərbiyə elədiyin uĢaqların anası
yaman dinə-imana gəlib, – deyəndə Jülyenin rəngi ağardı.
Və o əzablı ürəyi daha da pis ağrıdan, bu dəqiqə bir
qəlbdəki ən qiymətli Ģeyləri alt-üst etdiyindən xəbərsiz
qayğısız səslə danıĢmağa baĢladı:
– Hə, dost, o yaman imanlı olub. Deyirlər, gündə
tanrıya dua eləməyə gedir. Amma cənab ġelanı o qədər
güdən abbat Malonun acığına, qadın ona pənah aparmadı. O,
Dostları ilə paylaş: |