www.vivo-book.com
37
– Mən onunla heç vaxt kəlmə də kəsməmiĢəm, –
Jülyen dedi. – O qadını mən ancaq kilsədə görmüĢəm.
– HəĢəratın biri həĢərat! Deməli, sən gözünü ona
zilləmisən?!
– Heç vaxt! Siz bilirsiniz axı, mən kilsədə olanda
tanrıdan baĢqa heç kimi görmürəm. – Jülyen özünü mümkün
qədər məsum göstərməyə çalıĢaraq bununla atasının
Ģillələrindən yayınmaq istəyirdi.
– Yox, burda nəsə var, – hiyləgər qoca bunu deyib,
bir dəqiqəliyinə susdu.
– Murdar, saxtakar, səndən söz qoparmaq olar? Nə
olur olsun, səndən canımı qurtaracam, mənim rəndəm bu
iĢdən ancaq xeyir görəcək. Deməli, ya küreni, ya da baĢqa
kimisə yaxĢı biĢirə bilmisən ki, sənə belə isti yer tapıblar.
Yeri, Ģələ-küləni yığıĢdır, səni cənab Renalın evinə
aparacam. Sən onların uĢaqlarının tərbiyəçisi olacaqsan.
– Əvəzində nə alacam?
– Yeməyini, paltarını verəcəklər, bir də üç yüz frank
maaĢ.
– Mən qulluqçu olmaq istəmirəm.
www.vivo-book.com
38
– Heyvan! Sənə kim deyir ki, qulluqçu olacaqsan?
Səncə, mən oğlumun qulluqçu olmasını istəyərəm?
– Bəs mən yeməyi kimin yanında yeyəcəm?
Bu sual qoca Soreli düĢündürdü, o hiss elədi ki,
söhbəti davam elətdirsə, bunun axırı yaxĢı olmayacaq. O,
Jülyenin üzünü bir az da qarınqululuğuna görə danladı,
axırda
gənci
rahat
buraxıb,
böyük
oğullarıyla
məsləhətləĢməyə getdi.
Bir azdan Jülyen onların birlikdə dayanıb, baltalarına
söykənərək ailə məĢvərəti keçirdiklərini gördü. O, bir xeyli
atası və qardaĢlarına baxdı, amma baĢa düĢdü ki, onların
nədən danıĢdığını anlaya bilməyəcək. O, miĢarxananın
həndəvərindən dolanaraq rəndənin o biri tərəfinə keçdi ki,
burda onu qəfil yaxalaya bilməsinlər.
Jülyen həyatını dəyiĢəcək bu qəfil xəbər barədə
sərbəst fikirləĢmək istəyirdi, amma anladı ki, indi düĢünmək
iqtidarında deyil. Onun fikri-zikri cənab Renalın gözəl
evində onu gözləyən həyatın yanındaydı.
“Yox, yaxĢısı budur ki, mən bu iĢdən imtina eləyim,
– o düĢünürdü – icazə vermərəm ki, məni qulluqçularla bir
www.vivo-book.com
39
masaya otuzdursunlar. Yəqin ki, atam məni zor gücünə razı
salmağa çalıĢacaq – amma yox, ölüm bundan yaxĢıdı. Mən
on beĢ frank və səkkiz su pul yığmıĢam, elə bu gecə qaçıb
aradan çıxaram. Dümdüzjandarmın-zadın olmadığı dağların
arasıyla getsəm, iki gündən sonra Bezansona çataram. Orada
da ya əsgərliyə yazılaram, ya da bəd ayaqda Ġsveçə qaçaram.
Amma belə eləsəm, qarĢıda məni heç nə gözləmir, onda
mənə daha heç vaxt hər Ģeyə qapı açan rahiblik qismət
olmayacaq”.
Qulluqçularla bir masa arxasında oturmaq qorxusu
Jülyenin xislətinə xas bir Ģey deyildi. Özünə yol açmaq üçün
o bundan daha ağır sınaqdan da keçə bilərdi. Bu ikrahı onda
Russonun “Etiraf” kitabı yaratmıĢdı. “Etiraf” yeganə kitab
idi ki, onun köməyiylə gəncin təxəyyülünə iĢıq gəlmiĢdi.
Böyük ordunun relyasiyaları
11
külliyyatı, “Müqəddəs
Yelena memorial” və həmin kitab – bu üç kitab onun Quranı
idi. O, bu kitablardan ötrü ölümə getməyə hazır idi. BaĢqa
11
Relyasiya – müharibə vaxtı qoşunun vəziyyəti haqqında məlumat
www.vivo-book.com
40
kitablara inanmırdı. Qoca loğmanın sözlərinə görə
dünyadakı bütün baĢqa kitabların hamısı baĢdan-ayağa yalan
idi və o kitabları özlərini təsdiq eləmək istəyən hansısa
yoldan keçənlər yazmıĢdılar.
Odlu ürəyindən baĢqa, Jülyenin bir də heyrətamiz
dərəcədə güclü yaddaĢı vardı ki, bu yaddaĢ çox vaxt
səfehlərdə olur. Qoca abbat ġelanın – o düĢünürdü ki,
gələcəyi bu adamın əlindədi – qəlbini fəth etmək üçün
Jülyen Bütün Əhdi-Ətiq-i latın dilində əzbərləmiĢdi. O, de
Mestrin “Papa haqqında” kitabını da beləcə əzbərləsə də, bu
kitabların heç birinə inanmırdı.
Sanki qarĢılıqlı bir razılaĢmaya görə, həmin gün
uzunu qoca Sorellə oğlu bir-biriylə kəlmə kəsmədilər.
AxĢam Jülyen kürenin yanına dua oxumağa getdi, amma
tələsmək istəməyib, bu gün atasına edilən qəfil və
gözlənilməz təklif barədə ona heç nə demədi.
“Birdən bu nəsə mənə qurulmuĢ bir tələ ola bilər? – o
öz-özünə deyirdi – Özümü elə göstərim ki, elə bil heç belə
bir Ģey eĢitməmiĢəm”.
www.vivo-book.com
41
Səhəri gün cənab Renal Sorelin arxasınca adam
göndərdi və qoca onu bir-iki saat gözlədəndən sonra axır ki,
peyda oldu. Qapıdan girər-girməz durmadan təzim və
üzrxahlıq eləməyə baĢladı. Bir xeyli dolayı sorğu-sualdan
sonra qoca Sorel əmin oldu ki, onun oğlu ev sahibləriylə
eyni masada yemək yeyəcək, evə qonaq gələndəsə ona
yeməyi ayrıca otaqda, uĢaqlarla bir yerdə verəcəklər.
Cənab merin necə olursaolsun, onun oğlunu öz
yanında iĢə götürmək istəyində olduğunu görən Sorelin
qəlbi heyrət və Ģübhəylə dolurdu. O getdikcə daha tələbkar
olurdu və axırda iĢ o yerə çatdı ki, Sorel oğlunun yatacağı
otağı da görmək istədi.
Bu, böyük, çox yaxĢı döĢənmiĢ otaq idi. Qoca Sorel
otağa baxdığı ərəfədə uĢaqların çarpayılarını bura
daĢıyırdılar.
Bu vəziyyəti görən qoca kəndlinin beyninə nə
düĢdüsə, o, əminliklə tələb elədi ki, oğluna veriləcək bütün
paltarları da indicə ona göstərsinlər. Cənab Renal seyfi açıb
yüz frank çıxartdı:
Dostları ilə paylaş: |