Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
413 – Cənab, mən istəyərdim ki, sizin yanınıza bir dəqiqə də yubanmayım, – Jülyen aramla dedi. – Zəhmət çəkib, baxın – o, kilsə saatını göstərdi. – Mən sizin yanınıza beĢə bir dəqiqə qalmıĢ çatmıĢam. – Həə! Siz bizim axmaq tələbələrdən çəkinirsiniz? – abbat Has dedi. – Onlara niyə fikir verirsiniz? Qırağında tikanlar olan yol o tikanlara görə keyfiyyətini itirərmi? Yolçu öz yoluyla gedir, qoy tikan özü üçün nə qədər bitir- bitsin! BoĢ verin onları! Gəlin iĢə baĢlayaq, əzizim, iĢə baĢlayaq! Abbat ġas iĢin çətin olacağını əbəs yerə deməmiĢdi. Bu yaxınlarda kilsədə təntənəli dəfn mərasimi keçirilmiĢdi, buna görə də heç bir bayram hazırlığı görmək mümkün deyildi. Ġndisə bir günün içində bütün üç dirəyi əvəz edəcək qotik pilonları qaydaya salmaq, otuz fut hündürlüyü olan bu pilonları yuxarısına qədər qırmızı DəməĢq parçasına bükmək lazımdır. Cənab yepiskop bu münasibətlə Parisdən dörd bəzəkçi çağırmıĢ, onların kareta pulunu ödəmiĢdi. Amma bu cənablar iĢin hamısının öhdəsindən gələ bilməmiĢdilər, üstəlik öz bezansonlu həmkarlarına kömək www.vivo-book.com
414 eləmək əvəzinə onlara yuxarıdan aĢağı baxmaqla həvəsdən salmıĢdılar. Jülyen gördü ki, özü yuxarı çıxmalı olacaq – onun çevikliyi burada lazım olacaqdı. O, yerli bəzəkçiləri idarə etməyi öz üzərinə götürdü. Abbat ġas oğlanın pilləkənlərin birindən o birinə quĢ kimi atlanmağına heyranlıqla baxırdı. Pilonların hamısı DəməĢq parçasına büküləndən sonra məsələ əsas mehrabın üstündəki böyük taxt-rəvanın üzərində beĢ bəzəkli sultan quraĢdırmaq idi. Qızıla tutulmuĢ budaqlardan hörülü gözəl tacı italyan mərmərindən olan səkkiz dirək saxlayırdı. Amma taxt-rəvanın ortasına çatmaq üçün qırx fut hündürlükdə olan və çox güman ki, tiliĢkələrlə dolu köhnə ağac karnizin üstünə çıxmaq lazım idi. Bu çətin iĢi görəndə parisli bəzəkçilər öz yekəxana iĢgüzarlıqlarını azaltmalı oldular – onlar taxt-rəvana baxaraq mübahisə edir, iĢi götür-qoy eləyir, amma heç biri yuxarı dırmaĢmaq istəmirdi. www.vivo-book.com
415 Jülyen sultanları götürüb, yüngülcə pilləkənə atıldı, onları asanca taxt-rəvanın ortasına, taca bərkitdi. AĢağı enəndə abbat ġas-Bernar onu bağrına basdı. – Optime! 45 – mehriban gonbul kiĢi qıĢqırdı. – Mən bunu zati-müqəddəslərinə danıĢaram. Səhər saat onda hamısı birlikdə Ģadyanalıqla səhər yeməyi yedilər. Abbat ġas öz kilsəsini hələ heç vaxt belə bəzəkli görməmiĢdi. O, Jülyenə deyirdi: – Mənim əziz oğlum, mənim anam bu müqəddəs bazilikin kətillərini birovuz verirdi, odur ki, mənim bu kilsənin çörəyini yeyərək böyüdüyümü demək olar. Robespyerin qiyamı bizi müflis elədi, amma mən – o vaxt səkkiz yaĢım vardı – artıq evlərdə keçirilən dini ayinlərdə xidmət edirdim – buna görə məni yedizdirib-içizdirirdilər. Heç kim parçanı məndən yaxĢı bükə bilmirdi, bircə dənə qızıl qolçaq mənim əlimdə əzilə bilməzdi. Napoleon tanrıya ibadət adətini bərpa edəndən sonra mən bu Ģərəfli məbədin gözətçisiyəm. Ġldə beĢ dəfə bu kilsə belə bəzədilir. Amma
45 Əla (lat.) www.vivo-book.com
416 bu məbəd hələ heç vaxt bu gün olduğu qədər gözəl olmayıb, hələ heç vaxt bu qırmızı DəməĢq parçaları belə gözəl qatlanmayıb, dirəklərə belə gözəl bürünməyib. “Həə, axır ki, o öz sirrini mənə açacaq, – Jülyen düĢündü. – Ġndi ki, bu Ģeylərdən danıĢdı, bu dəqiqə hər Ģeyi açıb tökəcək”. Amma ehtirazlı etiraflara baxmayaraq, abbat bircə kəlmə də ehtiyatsız söz demədi. “Axı o özü də az əlləĢmədi. Özü də gör necə sevinir! – Jülyen düĢündü – Babat da Ģərab içib. Bax, buna deyərəm həqiqi adam?! Mənim üçün əsl nümunə!” (Bu ifadəni Jülyen qoca loğmandan əxz eləmiĢdi.) Kilsə zəngləri Sanctus çalanda Jülyen yepiskopun baĢçılıq eləyəcəyi təntənələri mərasimdə iĢtirak etmək üçün stixar geyinmək istədi. – Bəs o yaramazlar, mənim əzizim, bəs o yaramazlar? – abbat ġas qıĢqırdı. – Siz onları fikirləĢmirsiz? Hamı xaç yürüĢünə çıxacaq, kilsə boĢ qalacaq. Biz sizinlə kilsəni qorumalı olacağıq! Pilonların aĢağısına bürüdüyümüz qızılı parçaların bir-iki tikəsini sonra tapmasaq, necə olacaq? Axı www.vivo-book.com
417 bunlar xanım Rıbamprenin mirasıdı. Bu parça ona damarlarında kral qanı axan ulu babasından qalıb – özü də qızıl saplar əsl qızıldandı, mənim əzizim! – Abbat heyranlıq dolu səslə onun qulağına dedi. – Bir damcı da qarıĢığı yoxdu. Mən kilsənin Ģimal tərəfinə nəzarət eləməyi sizə tapĢırıram – oradan bir addım da uzaqlaĢmırsız! Mənsə cənub tərəfə göz-qulaq olacam. Tövbə otaqlarına da yaxĢı nəzarət eləyin, çox vaxt oğrulara kömək edən o yaramaz qadınlar tövbə otaqlarında gizlənib, fürsət güdürlər. Abbat danıĢığını qurtarar-qurtarmaz saat on ikiyə on beĢ dəqiqə iĢləmiĢi vurdu. Elə o dəqiqə də böyük kilsə zəngi çaldı. Zəngin səsi bərk çıxırdı iki baĢqa kilsə zəngi də onun səsinə səs verirdi. Bu sərt, təntənəli səslər Jülyeni təsirləndirdi. Onun təsəvvürü gerçəklikdən ayrılıb, yer üzündən çox uzaqlara getdi. Yəhya peyğəmbərin paltarlarını geyinmiĢ uĢaqların müqəddəslərin ayaqları altına səpələdiyi buxurun və qızılgül ləçəklərinin gözəl qoxusu bu hissi daha da gücləndirdi. Kilsə zənglərinin möhtəĢəm səsi əslində Jülyenə bu səsin əlli santim əməkhaqqı alan və kilsəyə ibadətə gələn on Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|