www.vivo-book.com
423
Amma yepiskop gələndə Jülyen elə titrəyirdi ki, abbat
ġas-Bernar onu zati-müqəddəslərinə təqdim etmək fikrindən
yan keçdi.
– Buna görə çox da təəssüflənməyin – o, oğlana dedi. –
Mən uyğun bir vaxt tapıb sizi ona təqdim edərəm.
AxĢam abbat özünün dediyi kimi, Jülyenin zəhməti
hesabına qənaət elədiyi on fut Ģamı kilsənin ehtiyatına
aparmağı əmr elədi – o deyirdi ki, Jülyen Ģamları vaxtında
söndürürmüĢ, amma əslində yazıq oğlan özü büsbütün
sönmüĢdü. Oğlan xanım Renalı görəndən sonra dünyada hər
Ģeyi unutmuĢdu.
XXIX
ĠLK YÜKSƏLĠġ
www.vivo-book.com
424
O öz əsrini, öz çevrəsini yaxşı tanıya bildi və indi onun
həyatı təminat altındadı.
“Prekürser”
Jülyen hələ özünə gəlməmiĢdi və zəhmli abbat Pirar
onu bir səhər yanına çağırana qədər oğlan kilsədə baĢ verən
hadisənin təsiri altındaydı.
– Ġndicə mən cənab abbat ġas-Bernardan məktub
almıĢam – məktubda o sizi yaman tərifləyir. Açığını deyim
ki, sizdən müəyyən mənada razıyam. Bu, dərhal hiss
olunmasa da, siz olduqca ehtiyatsızsınız. Bununla belə,
ürəyiniz geniĢ, ağlınız itidir. Bir sözlə, mən nəsə sizdə bir
iĢıq görürəm və düĢünürəm ki, bu iĢığa laqeyd qalmaq
olmaz. Mən burada on beĢ il çalıĢmıĢam, indisə bu evi tərk
etməliyəm: bütün cinayətim də bundan ibarətdir ki,
tələbələri özbaĢına buraxmıĢam və onları sizin bəhs
etdiyiniz gizli qardaĢlıqlara sövq etməyə çalıĢmamıĢam.
Amma nə qədər ki, buradan getməmiĢəm sizin üçün nəsə
eləmək istəyirəm. Mən hələ iki ay bundan əvvəl sizin
www.vivo-book.com
425
qayğınıza qalmaq istəyirdim, amma Amanda Binenin ünvanı
məsələsi iĢləri korladı. Mən sizi Yeni Əhdi-Cədid tədrisçisi
təyin edirəm.
Qəlbi minnətdarlıq hissilə dolan Jülyen dizi üstə çöküb
Tanrıya dua etmək istəsə də, daha içdən gələn təĢəkkür
yolunu seçdi. Abbat Pirara yaxınlaĢıb, onun əllərindən
yapıĢaraq dodaqlarına yaxınlaĢdırdı.
– Bu nədi? – rektor əsəbi halda qıĢqırdı, amma Jülyenin
gözləri onun hərəkətindən daha çox Ģey deyirdi.
Abbat Pirar hisslə dolu səmimi hərəkətlər görməyi
yadırğayan insan kimi, heyranlıqla ona baxdı.
Bu uzun-uzadı baxıĢ rektoru ələ verdi, onun səsi titrədi.
– Hə, hə, mənim balam, mən sənə bağlanmıĢam. Tanrı
Ģahiddir ki, bu mənim iradəmdən asılı olmadı. Mənim
borcum ədalətli olmaq və sənə nə nifrət, nə də sevgi
duymamaqdır. Sənin qarĢında çətin bir həyat var. Mən səndə
alçaq könüllərə xas olmayan bir Ģey görürəm. Bütün ömrün
boyu paxıllıq və böhtanlara məruz qalacaqsan. Həyat səni
hara aparır-aparsın, yoldaĢların həmiĢə sənə paxıllıq
edəcəklər. Əgər sənə dost görünsələr də, bunu ancaq səni
www.vivo-book.com
426
daha yaxĢı məhv edə bilmək üçün edəcəklər. Sənə yalnız bir
Ģey kömək edə bilər: özünə ifrat arxayınlığın əvəzində sənə
hamıda özünə qarĢı nifrət oyatmaq bacarığı bəxĢ etmiĢ
Tanrıdan baĢqa heç kimə ümid etmə. Qoy davranıĢın bütün
ittihamlardan ali olsun – sənin xilasın təkcə bundadır. Əgər
sən inadla həqiqətin ətəyindən yapıĢsan, düĢmənlərinin
hamısı gec, ya tez məğlub olacaq.
Jülyen uzun müddətdi heç kimlə dostyana söhbət
eləmirdi, odur ki, indi göz yaĢlarını saxlaya bilmədi – onun
bu zəifliyini bağıĢlayaq. Abbat Pirar oğlanı qucaqlayıb,
bağrına basdı – bu an onların ikisi üçün də elə Ģirin idi ki!
Jülyen sevindiyindən özünü itirmiĢdi: bu onun nail
olduğu ilk yüksəliĢ idi, bu iĢin verdiyi imtiyazlarsa olduqca
böyük idi. Həmin imtiyazların dəyərini ancaq uzun aylar
özüylə baĢ-baĢa qalmaqdan məhrum, daima dözülməz
xasiyyətləri olan yoldaĢlarının yanında yaĢamağa məcbur
olan adam anlaya bilərdi. Onların elə təkcə qıĢqırıqları
həssas adamı özündən çıxarmağa bəs eləyərdi. Bu doyunca
yeyib, təmiz paltar geyinmiĢ kəndli balalarının səs-küylü
www.vivo-book.com
427
sevincləri onlar sağlam ciyərləri dağılana qədər maneəsiz
qıĢqıra biləcəkləri yerlərdə daha dözülməz olurdu.
Ġndi Jülyen demək olar ki, təkcə və hamıdan bir saat
sonra nahar eləyirdi. Ona bağın açarlarını vermiĢdilər – indi
orada heç kim olmayanda Jülyen bağda gəziĢə bilərdi.
Jülyenin böyük heyrətinə rəğmən tələbələr indi ona
daha az nifrət eləyirdilər – osa əksini, özünə qarĢı daha
böyük nifrət gözləyirdi. Ġndi onlar oğlanın söhbətə qoĢulmaq
istəməməsini
axmaq
təkəbbür
hesab etmirdilər –
baxmayaraq ki, əvvəllər bu hamının gözünə batır və oğlana
düĢmən qazandırırdı.
Ġndi onun özünə qapanmağı aralarında yaĢadığı bu
kobud varlıqlara Ģəxsi ləyaqət hissi kimi görünürdü.
Xüsusilə lap gənc seminariyaçıların, onun xüsusi diqqətlə
yanaĢdığı tələbələrin nifrəti azalmıĢdı. YavaĢ-yavaĢ onun
tərəfdarları da yaranırdı. Martin Lüter ləqəbinisə indi
ədəbsiz zarafat hesab edirdilər.
Amma onun düĢmənlərini, onun dostlarını sadalamağın
nə mənası var ki? Bütün bunlar iyrəncdi, bizim təsvirimiz
dəqiqləĢdikcə də daha iyrənc olacaq. Bir tərəfdən baxanda
Dostları ilə paylaş: |