www.vivo-book.com
483
– Əlbəttə, körpə quzum mənim! – xanım Renal onu
öpərək dedi. – Sən də tez çarpayının altında gizlən ki, Allah
eləməmiĢ Eliza məndən qabaq bura gəlsə, səni görməsin.
Bu gözlənilməz Ģuxluq Jülyeni heyrətə saldı.“Deməli,
əsl təhlükə yaxında olanda, – düĢündü, – o nəinki qorxmur,
əksinə sevindirir, çünki təhlükə vaxtı vicdan əzabı ona əzab
vermir. Ġlahi, doğrudan da bu qadının əvəzi yoxdu! Belə bir
qadının qəlbinə sahib olan adam fəxr eləməkdə haqlıdır!”
Jülyen doğrudan da heyran qalmıĢdı. Xanım Renal nərdivanı
qaldırdı: bu yük onun üçün həddən artıq ağır olardı. Jülyen
kömək eləmək üçün ona yaxınlaĢdı; o, qadının gözəl olsa da,
gücsüz olduğunu dərhal bildirən belinə tamaĢa elədiyi vaxt
xanım Renal heç bir kömək-filan gözləmədən nərdivanı
yerdən qapıb elə rahat apardı ki, elə bil əlində kətil
tutmuĢdu. Qadın tez nərdivanı dördüncü mərtəbənin
dəhlizinə çıxarıb divara söykədi.
Sonra xidmətçini çağırdı, ona geyinməyə vaxt vermək
üçün özü göyərçin damına keçdi. BeĢ dəqiqədən sonra qadın
dəhlizə qayıdanda nərdivanı orda görmədi. Axı nərdivan
hara yox ola bilərdi? Əgər Jülyen indi evdə olmasaydı, qadın
www.vivo-book.com
484
qorxmazdı. Amma indi – birdən onun əri nərdivanı görsə, nə
olacaq! BaĢ verə biləcək Ģeylər barədə düĢünmək belə
dəhĢətliydi.
Xanım Renal bütün evdə nərdivanı axtardı. Axırda onu
lap damın altında tapdı – görünür, nərdivanı burada xidmətçi
gizləmiĢdi. Bu qəribə hadisəydi və baĢqa vaxt olsaydı,
Ģübhəsiz ki, xanım Renal qorxardı.
– Nə fərqi var ki, – o düĢündü, – iyirmi dörd saatdan
sonra, Jülyen burda olmayanda nə olacaq? Onsuz da həmin
andan etibarən hər Ģey mənə dəhĢətli görünəcək və vicdan
əzabı çəkdirəcək.
Bir anlığa düĢündü ki, bu, onun üçün ölüm kimi bir Ģey
olacaq – eh, nə fərqi vardı ki! Belə ayrılıqdan sonra –
düĢünürdü ki, bu dəfə ayrılıqları həmiĢəlik olacaq, – tale
Jülyeni onun yanına gətirmiĢdi, oğlan yenə onun yanındadı,
Jülyenin bura belə çətinliklə gəlib çıxmağısa onun necə çox
sevdiyini göstərmirdimi?!
Xanım Renal nərdivan məsələsini Jülyenə danıĢdı.
– Xidmətçi bu nərdivan məsələsini ərimə danıĢsa, –
qadın dedi, – mən ona nə deyəcəm? – O, bir dəqiqə
www.vivo-book.com
485
fikirləĢdi. – Onu sənə satan kəndlini tapmaq üçün onlara ən
azı iyirmi dörd saat vaxt lazımdı... – Bunu deyib, çılğınlıqla
oğlanın boynuna atıldı, Jülyeni bərk-bərk qucaqlayaraq dedi
– Ah!
Adam belə, bax elə beləcə ölə! – sonra oğlana sığınıb
onu çoxlu-çoxlu öpdü. – Buna baxmayaraq mən səni
acından öldürmək istəmirəm – qadın gülə-gülə dedi. –
Gedək, səni xanım Dervilin otağında gizlədim, o otağı
həmiĢə bağlı saxlayırıq.
O, dəhlizin baĢında keĢik çəkməyə getdi, Jülyensə
qaçaraq o biri otağa keçdi.
– Bax haa, əgər qapını döyən olsa, açma, – qadın qapını
bağlaya-bağlaya dedi, – bir də ki, bu otağa ancaq nəsə gizli
oyun oynamaq istəyən uĢaqlardan kimsə girə bilər.
– Onları pəncərənin altına gətir, uĢaqları görmək
istəyirəm, bir də ki qoy onlar nəsə danıĢsınlar.
– YaxĢı! YaxĢı! Mütləq! – xanım Renal gedə-gedə dedi.
O, tezliklə əlində naringi, biskvit və Malaqa Ģərabıyla
qayıtdı – çörək götürə bilməmiĢdi.
– Ərin neynir? – Jülyen soruĢdu.
www.vivo-book.com
486
– Nəsə yazır, kəndlilərlə nəsə iĢi var.
Saat səkkiz oldu – ev hər günkü çaxnaĢmasını
yaĢamağa
baĢladı.
Əgər
xanım
Renal
ortalıqda
görünməsəydi, onu bütün evdə axtaracaqdılar. O, Jülyeni tək
qoyub getməliydi.
Amma bir azdan bütün ehtiyatı əldən verərək oğlana bir
fincan qəhvə gətirdi: qadının indi qorxduğu bircə Ģey
vardısa, – bu da Jülyeni acından öldürmək idi.
Səhər yeməyindən sonra o uĢaqları xanım Dervilin
pəncərəsinin qarĢısına gətirdi. Jülyen uĢaqların xeyli
böyüdüyünü gördü və nədənsə ona elə gəldi ki, oğlanlar bir
az kobudlaĢıblar, nə bilmək olar bəlkə də dəyiĢən elə onun
özüydü.
Xanım Renal uĢaqların yanında Jülyendən söz saldı.
Oğlanlardan böyüyü onu sevgiylə xatırlayırdı, Jülyenin
gediĢinə heyifsilənirdi, amma iki balaca oğlan deyəsən,
mürəbbilərini unutmuĢdu.
Cənab Renal bu səhər evdən çıxmadı: o, durmadan
pilləkənlərlə enib-qalxırdı – ondan kartof alan kəndlilərlə iĢi
yaman çox idi.
www.vivo-book.com
487
Düz nahara qədər xanım Renal öz məhbusunu görmək
üçün bir dəqiqə də olsun vaxt tapmadı. Nahar vaxtı süfrəyə
yemək gələndə qadın oğlana bir boĢqab Ģorba aparmaq
fikrinə düĢdü. Əlində bir boĢqab Ģorbayla xanım Dervilin
otağına çatanda nərdivanı gizlədən xidmətçiylə üz-üzə gəldi.
O, dəhlizdə elə bil xəlvətcə nəyəsə qulaq asırdı. Bəlkə də
Jülyen otağında ehtiyatsızca gəziĢirdi. Xidmətçi sanki bir az
pərt olub getdi. Xanım Renal sakitcə Jülyenin olduğu otağa
girdi; xidmətçiylə üz-üzə gəlmək onu qorxutmuĢdu.
– Bəlkə də sən qorxursan, – qadın ona dedi, – amma
mən indi istənilən təhlükənin gözünün içinə dik baxmağa
hazıram. Qorxduğum bircə Ģey var: sən çıxıb gedən andan
mən tək qalacağam.
Qadın bunu deyib qaçaraq otaqdan çıxdı.
– Ġlahi! – heyrətlənmiĢ Jülyen dedi – günah hissindən
baĢqa bu gözəl qəlbi heç nə qorxutmur!
Axır ki, axĢam düĢdü. Cənab Renal kazinoya getdi.
Arvadı dedi ki, baĢı ağrıyır və otağına keçdi; Elizanı tez
baĢından elədi və qız gedər-getməz Jülyeni öz otağına
keçirməyə tələsdi.
Dostları ilə paylaş: |