Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
488 Məlum oldu ki, oğlan doğrudan da acından ölür. Xanım Renal mətbəx dolabından çörək götürməyə getdi. Birdən Jülyen qıĢqırıq eĢitdi. Xanım Renal ona dedi ki, çörək saxladıqları mətbəx dolabına yaxınlaĢıb əlini uzadanda əli qadın çiyninə toxunub. Bu Elizanın çiyniymiĢ Jülyen də elə onun qıĢqırtısını eĢidib. – O, orada neynirdi ki? – Ya konfet oğurlayırmıĢ, ya da bizi güdürmüĢ, – xanım Renal laqeydliklə dedi. – Amma xoĢbəxtlikdən mən iri çörək tikəsi, bir də paĢtet tapdım. – Bəs bunlar nədi? – Jülyen qadının önlüyünü göstərdi. Xanım Renal günortadan bəri önlüyünün cibinə doldurduğu çörəkləri tamam unutmuĢdu. Jülyen onu bağrına basdı: bu qadın hələ heç vaxt onun gözünə belə gözəl görünməmiĢdi. “Hətta Parisdə də mənim qarĢıma belə gözəl qəlbi olan qadın çıxmayacaq!” Jülyen iĢtahayla Ģam elədi, rəfiqəsisə yeməyin sadəliyini lağa qoyurdu – qadın ciddi nəsə danıĢmağa
www.vivo-book.com
489 qorxurdu – qəfildən kimsə qapını itələdi. Bu cənab Renal idi.
– Siz niyə qapını bağlamısınız? – əri qıĢqırdı. Jülyen çarpayının altına girməyə güclə vaxt tapdı. – Necə yəni? Özünüz də paltarlısınız ki! – otağa girən cənab Renal dedi. – ġam eləyəndə qapını niyə bağlayırsınız! Adi günlərdən biri olsaydı, ərinin hirslə verdiyi bu sual xanım Renalı çaĢdırardı, amma indi o baĢa düĢürdü ki, əri azca əyilsə, – axı o, indicə Jülyenin altında gizləndiyi divanla üzbəüz kətildə oturdu – oğlanı görə bilər. BaĢağrısı hər Ģeyə bəhanə gətirməyə yaradı. Cənab Renal həvəslə arvadına Kazinoda bilyardda udduğunu danıĢırdı: – Həə, təsəvvür elə ki, mən on doqquz frank udmuĢam! Əri danıĢanda qəfildən xanım Renal Jülyenin üç addımlıqdakı kətilin baĢına keçirilmiĢ Ģlyapasını gördü. Qadın elə bil bir az da soyuqqanlı oldu: o soyunmağa baĢladı və bir an tapıb donunu Ģlyapanın üstünə atdı. Axır ki, cənab Renal çıxıb getdi.
www.vivo-book.com
490 Qadın Jülyendən xahiĢ elədi ki, seminariyadakı həyatından yenə danıĢsın. – Dünən sənə qulaq asa bilmirdim: sən danıĢırdın, mənsə özümdə güc tapıb səni qovmaq haqda düĢünürdüm. Bu axĢam ehtiyatlı olmaq heç qadının ağlına da gəlmirdi. Onlar lap hündürdən danıĢırdılar, saat iki olanda qapı qəfildən döyüldü. Bu yenə də cənab Renal idi. – Tez olun qapını açın! Evə oğrular girib! – o qıĢqırırdı. – Sen-Can bu səhər onların nərdivanını tapıb. – Bu da axırı! – xanım Renal Jülyenin qucağına qısılaraq dedi. – O, ikimizi də öldürəcək, oğru məsələsi boĢ Ģeydi – o buna inanmayıb. Amma mən sənin qucağında heç vaxt olmadığım qədər xoĢbəxt öləcəm. O, qapının arxasında kirimək bilməyən ərinə məhəl qoymadan ehtirasla Jülyeni öpürdü. – Stanislavın anasını xilas elə, – oğlan qadına baxıĢlarıyla əmr edərək dedi. – Mən hamamxananın pəncərəsindən bağa atılacam; itlər məni tanıyıb. Mənim paltarımı bük, imkan tapanda bağa tulla. Amma hələ ki qoy o, qapını sındırsın. Əsas odu ki, heç nəyi boynuna alma: www.vivo-book.com
491 bunu sənə qadağan edirəm. Qoy nə qədər istəyir Ģübhələnsin: amma dəqiq bilməməlidi. – Sən yıxılıb öləcəksən! – qadın təkcə bunu dedi – onu baĢqa heç nə qorxutmurdu. Xanım Renal
Jülyenlə birlikdə ayaqyolunun pəncərəsinə yaxınlaĢdı, sonra tələm-tələsik onun paltarlarını gizlətdi. Sonra hirsindən partlayan ərinin üzünə qapını açdı. O, əvvəl otağı, sonra hamamxananı yoxlayıb, bircə kəlmə də demədən çıxıb getdi. Jülyenin paltarı pəncərədən aĢağı uçdu; oğlan paltarı havada tutub, bağın aĢağı tərəfiylə Du çayına tərəf qaçdı. Qəfildən bir güllə onun qulağının dibindən vıyıldayıb keçdi, sonra da arxasınca bir atəĢ açıldı. – Bu cənab Renal deyil, – Jülyen düĢündü. – O, çox pis güllə atır. Ġtlər onunla yanaĢı qaçsalar da, hürmürdülər. Atılan ikinci güllə deyəsən itlərdən birinin ayağına dəymiĢdi – it yazıq-yazıq zingildədi.
www.vivo-book.com
492 Jülyen barıdan atlayıb, hasarın dibiylə əlli metr qaçandan sonra əks istiqamətə qaçdı. O, səslər eĢidib geri qanrıldı – güllə atan ona nifrət eləyən xidmətçiydi; o taydakı kəndlilərdən biri də atəĢ açırdı, amma bu vaxt Jülyen artıq Du çayının kənarında paltarlarını geyinirdi. Bir saatdan sonra oğlan Veryerdən bir lye aralıda, Cenevrəyə gedən yolun üstündəydi. Əgər onlar doğrudan da məndən Ģübhələnirlərsə, – Jülyen düĢünürdü, – məni Parisə gedən yolda tutmağa çalıĢacaqlar.
www.vivo-book.com
493 ĠKĠNCĠ HĠSSƏ
I
KƏND ƏYLƏNCƏLƏRĠ O rus, quando ego le adspiciam 53
53 Oh, kənd mən səni nə vaxt görəcəm (lat.) Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|