4
GİRİŞ
Asiya və Afrika ölkələrinin tarixi ümumdünya tarixinin
ayrılmaz, onunla sıx bağlı olan mühüm tərkib hissəsidir və
bütövlük
də ümumdünya tarixi proseslərinə xas olan ümumi
qanunauy
ğunluq Asiya və Afrika ölkələri tarixinə də aiddir.
Bununla bərabər Asiya və Afrika ölkələri tarixinin dövrlərə
bölün
məsi, xüsusilə orta əsrlər dövrünün axırları və yeni döv-
rün başlanğıcı zənnimizcə Qərbin qabaqcıl ölkələrinin tarixi
üçün sovet tarixçiləri tərəfindən müəyyən edilmiş dövrlərdən
fərqlidir. Misal üçün, Qərbi Avropa ölkələri XVI əsrin əv-
vəllərindən XVII əsrin ortalarınadək feodalizmin son mərhə-
ləsi dövrünü keçirirdilər ki, bu da feodalizm cəmiyyəti daxi-
lin
də kapitalizm ukladının meydana gəlməsi, dünyanın icti-
mai-iqtisadi
inkişafında yeni mərhələnin başlanması ilə xa-
rakterik idi. Hal
buki, bu zaman öz inkişafında xeyli geridə
qalmış olan Şərq ölkələri hələ inkişaf etmiş feodalizm dövrü-
nü keçirirdi.
Qərb ölkələri isə ictimai-iqtisadi formasiyanın
bu dövrünü
artıq XI-XV əsrlərdə keçirmişdilər. Əlbəttə, bu-
nun
obyektiv və subyektiv səbəbləri vardır.
Odur ki,
Şərq ölkələrinin əksəriyyətində feodal istehsal
üsulunun sürətlə dağılması prosesi, kapitalizm ünsürlərinin
az-
çox əhəmiyyətli dərəcədə meydana gəlməsi artıq, XVIII
əsrin ikinci yarısına təsadüf edir. Düzdür bu proses Qərbdə
İngəltərə burjua inqlabı ilə əlaqədar daha erkən başlamışdı və
b
u zaman Şərq ölkələri Qərbin kapitalist istilaçı ölkələri tərə-
findən geniş hücum obyektinə çevrilmişdi ki, bu da Şərq öl-
kələrinin daxili həyatında kapital ixracı və idxalında, ticarət
münasibətlərinin qurulmasında olduqca böyük rol oynadı.
Çox böyük əhəmiyyəti olan bu daxili və xarici amillər bizə
Şərq ölkələrinin yeni tarixinin başlanğıcını XVIII əsrin axır-
ları XIX əsrin əvvəllərindən hesab etməyə əsas verir.
Orta əsrlərin son dövründə Şərq ölkələrinin ictimai-iqti-
sadi inkişaf sürətinin ilkin feodalizm dövründəki inkişaf sü-
rətinə nisbətən Qərbi Avropanın qabaqcıl ölkələrinin inkişa-
fından geri qalmasının dərin səbəbləri var idi. Belə ki, bunlar
feodalizm dövründə Şərq ölkələrində tarixi inkişafın bir sıra
xüsusiyyətlərindən irəli gəlirdi və Şərq ölkələrində hakim
5
olan feodalizm münasibətlərinin inkişafına təsir göstərirdi.
Bununla yanaşı xarici səbəblər, o cümlədən köçərilərin dağı-
dıcı basqınlarını da göstərmək lazımdır. Orta əsrlərdə Şərqin
bir sıra ölkələrinə, o cümlədən Çin, Hindistan və İrana edilən
bu basq
ınlar, bir çox nəsillərin gərgin yaradıcılığı nəticəsində
əldə edilən nailiyyətlərin məhvinə səbəb oldu. Bununla yana-
şı istila edilən ölkələrin kəndliləri ikiqat zülmə - "öz" və “öz-
gə” feodalların zülmünə məruz qalırdı. Bundan başqa, istila-
çı, köçəri qəbilələr, tayfalar içərisində patriarxal – feodal mü-
nasi
bətlərinin hakim olması Şərqin bir sıra ölkələrinin o cüm-
lədən İran, Ərəb ölkələri, Monqolustanda ictimai-iqtisadi
inki
şafı və dövlətin mərkəzləşdirilməsini ləngidirdi. Amma
qeyd olunması zəruridir ki, Şərqdə feodalizm cəmiyyəti daxi-
lin
də yeni münasibətlərin formalaşmasına mane olan bu daxi-
li və xarici səbəblərə baxmayaraq, Şərq ölkələrində məhsul-
dar qüvvələrin müəyyən dərəcədə artması nəzərə çarpırdı.
Feodalizm quruluşu çərçivəsində kapitalizm ukladının mey-
dana gəlməsi üçün ilkin şərtlər yetişməkdə idi. Qərblə Şərq
arasında aparılan müqayisələrdən sonra bir daha aydınlaşır ki,
Qərbdə kapitalizm dövrü hələ XVI əsrin əvvəllərində başlan-
dığı halda, Şərqin ayrı-ayrı ölkələrində kapitalist istehsal
münasibətlərinin ilk rüşeymləri XVI əsrin sonu və XVII əsrin
birinci yarısında meydana gəlməyə başlamışdı. Sənətkarlıq
getdikcə daha artıq dərəcədə xırda əmtəə istehsalçısına çevri-
li
rdi. Daxili və xarici ticarət genişlənirdi, vahid daxili bazar
yaran
mağa, formalaşmağa başlamışdı. Daxili və xarici tica-
rətdən, gəmiçilik və sələmçilik əməliyyatından əldə edilən
gəlirlər sayəsində şəhər tacirlərinin əlində çox asan yolla əldə
e
dilən pul, qızıl, gümüş və zinət əşyaları toplanırdı. Müxtəlif
maneələrə baxmayaraq, Şərq ölkələrində mütərəqqi mədəniy-
yət inkişaf edirdi ki, bunun da nailiyyətləri dünya mədəniyyə-
ti
nə töhvə verməklə onun zənginləşməsində mühüm rol oyna-
mışdı.
Xüsus
ilə XVIII əsrdə geniş vüsət almış bütün bu hadisə-
lər, Şərqdə feodalizm cəmiyyətində başlanan tənəzzülün təza-
hürü olmaqla
onun süqutunu tezləşdirən amil idi.
Əlbəttə, müasir tələblərdən biri də odur ki, Asiya və Af-
ri
ka ölkələrinin yeni tarixi öyrənilərkən Avropa müstəmləkə-
6
çi
lərinin Asiya və Afrika ölkələrinə soxulmamışdan əvvəl bu
ölkələrdə məhsuldar qüvvələrin ləng inkişafı, Şərqin daimi
gerilik və durğunluğu haqqında, ingilis - sakson millətlərinin
Şərq xalqlarından irqi üstünlüyü, Qərbin Şərqə qarşı qoyul-
ma
sı haqqında saxta "nəzəriyyələr" rədd edilməlidir. Təbii
olaraq Şərqdə zəngin təbii sərvəti, ucuz işçi qüvvəsi ehtiyyatı
kimi baxan imperializm paralel olaraq Şərq haqqında qeyri-
obyektiv nəzəriyyələrini də hazırlayırdılar. Bu siyasətin də
başlıca mahiyyəti istilaçılığa xidmət edirdi.
Böyük coğrafi kəşflər (XV əsrin axırları - XVI əsrin əv-
vəlləri), xüsusilə yeni dəniz yollarının açılması (XVII əsrin
II yarısı) həm Qərbdə, həm də Şərqdə dünya tarixi inkişaf
pro
sesinə olduqca böyük təsir göstərdi. Həmin kəşflər ilkin
kapital yığımı haqqında təsəvvür yaratdı ki, bu da bəşəriyyət
tarixi
nə obrazlı şəkildə desək "atəş və qılıncla" yazıldı. Ame-
rikanın, Fransanın, Portuqaliyanın, Hollandiyanın timsalında
Asi
ya və Afrika xalqlarını müstəmləkəçilik qaydaları əsasın-
da qarət etmək sistemi formalaşdırıldı.
Portuqaliya və İspaniya müstəmləkəçilərinin ardınca on-
la
rın niderlandlı, ingilis və fransız dostları da embarqo və
eks
pansiya mürtəce siyasətini aktivləşdirdilər. Şərq ölkələrini
qarət etməklə hələ 1599-cu ildə 200 nəfər tacirin Londonda
top
laşaraq təsis etdiyi inhisarçı Ost-Hind kompaniyaları, Ni-
derland
ın (1602-1798), İngiltərənin (1600-1858), Fransanın
(1664-1770, 1785-1793) Ost-
Hind kompaniyaları böyük rol
oynadı. İngilis Ost-Hind kompaniyasının fəaliyyəti Hindista-
nı müstəmləkəyə çevirməyə kömək etdi. Digər kompaniyala-
rın da fəaliyyəti eyni nəticə verdi. Avropa dövlətləri tərəfin-
dən Şərq ölkələrinin müstəmləkə əsarətinə alınmasının başqa
bir forması Yaxın Şərq üçün xarakterik olan kapitulyasiyalar
rejimi idi.
Yeni dövrdə Şərq ölkələri xalqlarının iqtisadi və siyasi
ge
riliyinin, onların inkişafının eybəcər şəkil almasının və Av-
ro
panın qabaqcıl ölkələrindən asılı qalmasının həlledici sə-
bəblərindən biri də Avropa dövlətlərinin qarətçilik və müs-
təmləkəçilik siyasəti idi. Əlbəttə, Avropa dövlətlərinin Şərq
ölkələrini müstəmləkə əsarətinə almaq siyasəti avropalılara
Dostları ilə paylaş: |