Sünnənin bu cür başa düşülməsi bəzi üsul alimləri ilə dilçilərin də sünnəyə
verdikləri tərifə uyğun gəlir.
Əş-Şatibi
-rahmatullahi aleyhi-
(v.h. 790) «əl-Muvafaqat» adlı əsərində belə
deyir: “Sünnə kəlməsi (xüsusi olaraq) Əziz Kitabda haqqında nəss olmayan
(dəlil buyrulmayan) və Peyğəmbərdən
–cə
llalahu aleyhi və
ssə
llə
m-
nəql yolu ilə
gələn şeylər haqqında işlədilir.”
35
ibn Mənzur da «Lisənül-Ərəb» əsərində belə deyir: “Hədisdə
sünnə kəlməsi
və bu kökdən törəyən sözlər çox təkrar edilmişdir. Bunun əsl mənası: “Yol və
həyat tərzidir. Şəriətdə sünnə işlədilsə, onunla Peyğəmbərin
–cəllalahu aleyhi
vəssəlləm-
əmr və qadağan etdiyi, həmçinin həvəsləndirdiyi, Əziz Kitabın ifadə
etmədiyi məsələlər (söz və ya hərəkətlər) nəzərdə tutulur. Buna görə şəriətin
dəlilləri: Kitab və Sünnədir, yəni Quran və hədisdir” – deyilir.”
36
b) Peyğəmbərin
–cəllalahu aleyhi vəssəlləm-
elmi, əməli, rəhbərliyi və mütləq
olaraq onun gətirdiyi hər şey mənasında “Sünnə” kəlməsi.
Hədisdə “sünnə”nin Peyğəmbərin
–cə
llalahu aleyhi və
ssə
llə
m-
rəhbərliyi və
etdikləri haqqında çox istifadə edildiyi məlumdur. Peyğəmbərdən
–cəllalahu aleyhi
vəssəlləm-
rəvayət edən Abdullah bin Amrdan
-radıyallahu anhu-
gələn bu hədis
bunlardan biridir: “Kim mənim sünnəmdən üz çevirərsə, məndən deyil.”
37
Elə isə sünnə, Peyğəmbərin
–cə
llalahu aleyhi və
ssə
llə
m-
rəhbərliyi, tətbiqatı və
davranışıdır.
Sünnə
Peyğəmbərdən
–cə
llalahu aleyhi və
ssə
llə
m-
rəvayət edilən söz, əməl, təqrir,
həyat tərzi, şəriət və Qurani-Kərimlə, sünnənin gətirdiyi din ilə əlaqəli olaraq
gələn bütün rəvayətlər mənasında da istifadə edilə bilər. Yəni sünnənin daha
geniş mənası ilə də işlədilir. Peyğəmbərin
–cəllalahu aleyhi vəssəlləm-
əl-irbad bin
Sariyənin
-radıyallahu anhu-
rəvayət etdiyi hədisində bu məna işlədilmişdir:
“...Allahdan qorxun və (müsəlman idarəçilərə) tabe olun və itaət edin. Həqiqət
budur ki, məndən sonra aranızda uzun müddət yaşayanlar çoxlu ayrılıqların
ş
ahidi olacaqlar. O vaxt siz mənim sünnəmə və raşidi xəlifələrin sünnəsinə
möhkə
m sarılmağ
a çalış
ın. Bu sünnə
yə
azı diş
lə
rinizlə
yapış
ın
.”
38
35
«ял-Мувафагат», 4/3.
36
«Лисянцл-Яряб», 13/225. Бундан башга бах: Ибн ял-Ясир, «ян-Ниhайя», 2/409-410.
37
Бухари, “Никаh”, Баб: “ят-Тярьибу фин-Никаh”, Щядис: 5063; «Фятh ял-бари», 9/104;
Яhмяд, «Мцсняд», 2/158; Ибн Яби Асым, «яс-Сцння», 1/31, Щядис: 62; ял-Ялбани бунунла
баьлы гейдиндя беля дейир: “Сяняди сяhиhдир. Бцтцн равиляри Мцслимин шяртиня эюря
етибарлы (сига) равилярдир”.
38
Ибн Яби Асым, «яс-Сцння», 1/39, фясил: 16, Щядис: 54; ял-Ялбани бунунла баьлы
гейдиндя беля дейир: “Сяняди сяhиhдир. Равиляри етибарлыдыр (сига)”. Буна охшар башга
бир рявайяти Ябу Давуд, «Лцзумус-Суння», Щядис: 4607; Тирмизи, «Елм», 16, Щядис: 2678;
Яhмяд, «ял-Мцсняд», 4/126; ял-Бейhаги, «ял-Итигад», сяh. 131.
12
Burada “
sünnə” Allah elçisinin
–cə
llalahu aleyhi və
ssə
llə
m-
gətirdiyi bütün vəhy,
şəriət, din, rəhbərlik və əməl mənasında işlədilmişdir. Raşidi xəlifələrin əməli də
bunların əhatəsinə daxildir. Bu da əvvəlki mənadan daha geniş tərifdir.
Eyni şəkildə sələfin “sünnə” ifadəsini Allah elçisinin
–cəllalahu aleyhi vəssəlləm
gətirdiyi din və şəriət haqqında, mütləq olaraq elm və əməl haqqında, bundan
başqa, əshabələrin, tabiinin və bu ümmətin sələfinin dinin üsulu
39
və fürud-din
40
ilə əlaqəli olaraq başa düşdüklərinin hamısı haqqında da işlətdiklərini görmək
mümkündür. Bu məna sünnənin sələf tərəfindən başa düşülən ən geniş və ən
əhatəli mənasıdır. Çünki bu məna Allah elçisinin
–cəllalahu aleyhi vəssəlləm-
həm
Qurani-Kərimdə, həm sünnədə gətirdikləri və əshabələrin bizə nəql etdikləri
islamın elm, əməl, əqidə, əhkam, fəzilətlər və gözəl əxlaqa dair bütün məsələləri
ehtiva edir. Bu həm də, “raşidi xəlifələrin sünnəsi”ni də əhatə edir. Hətta burada
sünnə Allahın peyğəmbərini, islamı, həm xüsusi, həm də ümumi olaraq ifadə
edər. Bu da haqq din və “sirat əl-müstəqim”in (düz yol) özüdür, möminlərin
yoludur, ibrahimin həniflik dinidir.
Əbu Bəkr əs-Siddiqin
-radıyallahu anhu-
dediyi: “Sünnə Allahın sağlam
ipidir”
41
sözü də bu mənadadır.
Übeyy bin Kəb
-radıyallahu anhu-
demişdir ki, “Sizə o yola və sünnəyə
möhkəm sarılmağınızı tövsiyə edirəm. Çünki kim o yolda və sünnədə olarsa,
Rəhmanı (Allahı) xatırladığı vaxt Onun qorxusundan gözləri yaşla dolarsa,
həmin adama Allah əzab verməz.”
42
Böyük tabiinlərindən olan Abdullah bin əd-Dəyləmi
-rahmatullahi aleyhi-
belə
demişdir: “Mən təcrübəmdən bildiyimə görə, dinin yox olması sünnəni tərk
etməklə başlanır.”
43
Başqa bir dəfə o belə demişdir: “Bir parçanın süzülməsi kimi, sünnə də
yavaş-yavaş unudulacaqdır.”
44
Həsən əl-Bəsri və Süfyan
-Allahın rə
hmə
ti üzə
rlə
rinə
olsun-
Uca Allahın: «Sonra
sə
ni də
dində şə
riə
t sahibi etdik. Sə
n o şə
riə
tə
tabe ol…»
(«ə
l-Casiyə
», 18)
buyruğunu: “Sünnə üzrə etdik” deyə açıqlamışdılar.
45
Məkhul də
-rahmatullahi aleyhi-
(v.h. 113) belə demişdir: “Sünnə iki cürdür.
Birincisi, qəbul edilməsi fərz və tərki küfr olan sünnə, digəri isə qəbul edilməsi
fəzilət, onu tərk edib başqasına yönəlmək isə günah olan sünnədir.”
46
Bu məna ilə dinin üsulunu (əqidə) və fürunu (digər hökmlərini) ehtiva edər.
ibn Rəcəb
-Allahın rə
hmə
ti üzə
rinə
olsun–
«Camiu əl-Ulumi və əl-Hikəm» adlı
əsərində bunları söyləyir: “Sünnə yol və yaşayış deməkdir. Bu Peyğəmbərin
–
39
“Цсулуд-дин“ – динин етигади щюкмляри
40
“Фцруд-дин“ - фигhи вя башга hюкмляр
41
«яш-Шярhу вял-Ибаня», сяh. 120.
42
Ябу Нуейм, «ял-Щилйя», 1/352-353; ял-Лалакаи, 1/54, N:10.
43
Дарими, 1/45; Ибн Ваддаh, «ял-Бидя», сяh. 38.
44
Ибн Ваддаh, «ял-Бидя», сяh. 66.
45
Бах: ял-Лалакаи, 1/69 вя ялагяли гейд.
46
Дарими, 1/145.
13