46
Finaldan sonra müəllif öz fikrini belə yekunlaşdırır:
«Bu hekayəni indi qələmə götürməkdən mənim
məqsədim budur:
Mən istəyirəm bunu qeyd edəm ki, bir belə işlər,
yəni kişilər tərəfindən övrətə üç dəfə talaq verəndən
sonra o övrəti qeyri bir kişiyə nikah etmək məcburiyyəti
təzə bir söhbət deyil. Məlumdur ki, dindar müsəlmanlar
arasında belə əhvalatlar həmişə ittifaq düşübdür və buna
keçmiş vaxtlarda bir kəs nə təəccüb və nə də etiraz
edərdilər.
Amma hal-hazırda əgər bu sətirlərin indiki oxu-
yucuları burada yazılan keyfiyyəti və bu hekayədə adları
çəkilən molla və məşədiləri gülünc hesab etsələr, bu
ondan ötrüdür ki, biz indi Oktyabr inqilabının onuncu
ilinə gəlib çatmışıq. Və bu da məlumdur ki, indiki
əsrimiz elə bir əsrdir ki, ərlə arvad tez-tez dalaşır da və
tez-tez barışır da. Nə şəriətin nikah ı, talağı və nə Kəblə
İmaməlinin vəsatəti onlara lazım olmur: səbəb budur ki,
indi daha insanlar azad yaşamaq üçün özlərinə azad bir
yol tapıbdırlar» (111, 594).
«Dini fanatizmin insanı nə hala gətirib çıxardığını,
əslində əxlaqsızlığı qanuniləşdirdiyi, qeyrət və namus
hisslərini belə kütləşdirdiyini Cəlil Məmmədquluzadə
«İk ər» hekayəsində məharətlə təsvir etmişdir. «İki ər»
Cəlil Məmmədquluzadənin fanatiklərə, şəriət ehkamla rı-
na və qaydalarına vurduğu ağır satirik zərbələrdən
biridir» (88, 76-77).
Ədibin «Qəza müxbiri» («Sünnət toyu») hekayəsinə
də eyni poetik struktur modelini vermək olar. Bu əsər
47
ədibin hekayələri sırasına «Sünnət toyu» sərlövhəsi ilə,
felyetonlarına isə «Qəza müxbiri» adı ilə daxil edil-
mişdir.
Əsər ilk dəfə «Kəndli» qəzetinin 10 may 1926-cı il
tarixli nömrəsində «Gülübəy» imzası, «Qəza müxbiri»
adı ilə çap olunmuşdur. Hadisələr olmuş əhvalatlar,
faktik həyat materialı ilə bağlıdır. Lakin ədibin güclü
bədii ümumiləşdirməsi, müəyyən süjet, kompozisiya,
təhkiyə və nəql etmə üsulu, digər hekayələrinə yaxınlıq
bu əsəri felyeton deyil, hekayə adlandırmağa haqq ve-
rir» (79, 158).
Cəlil Məmmədquluzadə tərəfindən hekayə kimi təq-
dim olunan «Qəza müxbiri» əsəri müəllif münasibəti ilə
qələmə alınaraq, ziyalıların bir qrupunu təmsil edən
qələm sahiblərinin təmənnasız, əqidə və xarakter bütöv -
lüyünün vacibliyindən söhbət açır.
Tək bir qəzet müxbirinin, obyektiv olmayan yazı-
sının bütün mühərrir və mətbuatı hörmətdən salması
ədibin qəzəb və hiddətinin təzahürüdür. «Belə olan su-
rətdə bu cür vicdansız müxbirlərin belə bir layiqsiz
hərəkəti həqiqi və doğru-düzgün müxbirlərin də adını
xarab edir; «yaşlar da qurunun oduna yanır». Bundan
sonra qəzetə idarəsi özü də məəttəl qalır ki, kimə
inansın və kimə inanmasın» (111, 535).
Göründüyü kimi burada (əsərin başlanğıcında)
müəllif fikri əsasdır. Söylənilən fikrə əsaslanaraq real
hadisə qələmə alınır: «Növbahar» qəzetəsinin 16 fevral
tarixli və 33 nömrəli bir nüsxəsində «Kazımın sünnət
toyu» sərlövhəsilə bir məqalə dərc olunmuşdur» (111,
48
536). Əhvalatın ekspozisiyası bu qərar ilədir. Qəza
müxbirinin və kənd şüra sədrinin varlanmaq ehtirası,
zəhmətsiz qazanc yolu mərhələlərlə tamamlanaraq
finaldan sonra müəllif fikri ilə yenidən yekunlaşır:
«Hər halda iş-işdən keçib: məqalə yazılıb və məqalə
sahibi məlumdurmu, Qəzidirmi, bizim üçün əhəmiyyəti
yoxdur. Ancaq bizim sözümüz o yerdədir ki, hər bir
müxbir ki, qələmi alır əlinə və kənd məişətindən
yazmaq istədikdə, heç vaxt iki şərti unutmasın:
Birinci budur ki, böhtan-böhtan yazmasın; ikinci də
budur ki, böyüklərə sataşmasın və Kazımın sünnət
toyuna gəldikdə biz güman edirik ki, belə bir fəqərənin
təfsilatını qəzetlərə yazıb çap etməyin mənası yoxdur.
Buna da iki səbəb var: Birisi budur ki, ispalkom kimi və
Kazım Məhəmməd oğlu kimi hörmətli şəxslərə toxunur;
ikincisi də budur ki, həmin toy əhvalatı doğru da olmuş
olsa, burada məzəmmət olunası bir şey yoxdur. O
səbəbə ki, hər bir kəsdən beş manat, on manat yığmaq
ilə ki, bir adam dövlət sahibi olacaq, nə eybi var – bu da
iqtisadi qanunların bir növüdür» (111, 539). Mərhələləri
qrafik şəkildə nəzərdən keçirək:
49
Kulminasiya
Zavyazka
Razvyazka
Final
Ekspozisiya
Final
Müəllif fikri
Müəllif fikri
Cəlil Məmmədquluzadə qələmə aldığı hadisənin
təfsilatlı təsvirində müəllif fikrini bəzən təkcə əsərin
əvvəlində verir. Lakonik, nağılvari təfsilat onun «Saq-
qallı uşaq» hekayəsində izahedici və tamamlayıcı funk-
siyaya malikdir.
«Bu hekayəni nağıl eləməmişdən qabaq bunu istəyi-
rəm deyəm ki, bir para uşaqlarda belə bir pis xasiyyət
olur ki, əllərinə karandaş düşən kimi başlayırlar evin
divarlarını yazmağa. Hələ çoxusu kömürnən də, təba-
şirnən də yazır. Hələ sən kömürü və təbaşiri deyirsən,
Казымын йени доьулан ушаьынын пул
йыьылмасы цчцн васитяйя чеврилмяси
вя Гурбановун Казымын оьлуна
сцннят тойу тяклифи
Кянд шура сядри Якбяр
Гурбанов вя кянд сакини
Казым Мящяммяд оьлунун
достлуьу
Той вя йыьылан пулун
мябляьинин гязетдя дяръ
олунмасы
щадисянин башланьыъы
«Нювбащар» гязетинин
нюмрясиндя дяръ олунан
«Казымын сцннят тойу»
сярлювщяли мягаля
Испалком вя ряфиги
Казым Мящяммяд
оьлунун мягаля сащиби
иля баьлы шцбщяси
щадисянин сону
Dostları ilə paylaş: |