7
1.1.
HIRİSTİYAN İNANCI
1.1.1.
KATOLİK MEZHEBİ
Merkezi Vatikan olan ve
Roma kilisesi kayn
aklı Hıristiyan mezhebidir. Kardinaller
tarafından seçilen Papa, Hz. İsa’nın vekili olan Petrus’un temsilcisidir ve yanılmazdır.
6
1.1.2.
ORTODOKS MEZHEBİ
“Evrensel” manasındaki Katolik, kendini tüm Hıristiyanlığın üst makamı olarak görür.
Başlangıçta evanjelizm, Hıristiyanlığa Katolik inancından farklı yorumlar getirdiği için ortaya
çıkmış olsa da günümüzdeki evanjelizm anlayışı, Katoliklikle çatışma içinde değildir.
İstanbul kilisesinin temsil ettiği Ortodoks mezhebi Roma kilisesine karşı siyasal ve
kültürel b
ir tepki olarak ortaya çıkmıştır.
7
Sözlük manası itibariyle “dogmaya ve kilise
öğretisine uygun olan”
8
anlamına gelen Ortodoks kelimesi, bununla asıl hak olan mezhebin
kendisi olduğunu iddia eder. Papa’yı lider olarak kabul etmeyen mezhebin Katolik
inancındaki gibi hiyerarşik bir yapılanması yoktur. Fakat İstanbul Fener Rum Patrikliğinin
saygın bir konumu vardır.
9
1.1.3.
PROTESTAN MEZHEBİ
Genel olarak Hıristiyan Slavlar tarafından kabul görür. ABD’de
neredeyse Yahudi nüfusu kadar kalabalık olan Ortodokslar, evanjelizm mezhebine mesafeli
durmaktadırlar.
Öncülüğünü Martin Luther King (1483–1546) ve Johannes Calvin’in (1509–1564)
yaptığı Katolik mezhebinin endülijans ile para kazanmasını, ayin dilinin Latince olarak kabul
6
Günay Tümer-Abdurrahman Küçük,
Dinler Tarihi,
Ocak yayınları, IV. Baskı, Ankara, 2002, s. 299.
7
Tümer-Küçük, a.g.e., s. 70.
8
Türk
çe Sözlük, Cilt II, TTK Basımevi, Ankara, 1988, s. 1119.
9
Ahmet Geçici, “Evanjelik Tanrı Anlayışının Kritiği”,
(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Danışman: Doç.
Dr. H
üseyin Aydın, İnönü Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, 2007)
s. 46.
8
edilmesini ve Papa’nın yanılmaz olmasını eleştiren reformist mezheptir.
10
Luther’in evanj
elizmin doğuşuna katkısı ise kutsal kitap hakkındaki görüşüdür.
Hıristiyanların İncil olarak kabul ettiği kitap, Eski Ahit (ahit: anlaşma) ve Yeni Ahit olmak
üzere iki kitaptan oluşmaktadır. Yahudiler, Tevrat ve Zebur’dan oluşan Eski Ahit’i kutsal
sayarken, Yeni Ahit’i uydurma kabul ederler. Bunun nedeni Yeni Ahit’in
kabul etmedikleri
Hz. İsa’yı konu etmesidir.
Alman
kökenli olan
Luther, tövbenin kişinin kendisi ile Tanrı arasında olduğunu bunun için kiliseye para
vermenin gerekmediğini, din adamlarının hatta Papa’nın da yanılabileceğini, bu yüzden dinde
asıl kaynağın kutsal kitap olduğunu kabul etmektedir. Luther’in düşüncelerini temelde kabul
eden Calvin ise Fransa’da ve İsviçre’de Protestanlığı yaymıştır.
Protestanlığı yorumlayan bu iki isim, evanjelik hareketin de ilham kaynağı olmuştur.
Günümüzdeki anlamı değişmiş olsa da “evanjelik” terimi ilk kez Luther tarafından
kullanılmıştır. Kelime itibariyle “müjde ya da iyi haber “ manasında olan evanjelizm,
evanjelist
olarak da, İncil’de Hz İsa’nın havarileri olarak geçen Matthew, Mark, Luke ve
John’a verilen unvandır.
11
10
Tümer-Küçük, a.g.e., s. 302.
11
Geçici, s. 145.
Luther’in de kutsal metnin Katolik kilisesi tarafından yanlış
yorumlanması ve tahrif edilmesinden dolayı Eski Ahit’e daha çok ağırlık verdiği
görül
mektedir. İlerleyen dönemlerde Protestan mezhebi daha farklı inanç gruplarına ayrılmış,
fakat buna rağmen inanç esasları ve Kitab-ı Mukaddes konusunda merkez görüşten
uzaklaşmamıştır. Bu gruplardan bazıları Presbiteryenler, metodistler ve baptistlerdir. Kalvenci
görüşten
beslenen Presbiteryenler, kilise işlerine en çok önem veren gruptur.