T c ankara üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ Sİyaset biLMİ
Yüklə 0,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
123 koordinasyonunu sağlayacak önemli bir sınır ötesi yapı işlevini görecektir. Özerklik ayrıca ticaretin ve hizmetlerin serbest dolaşımı gibi Kaşmir’in iki kısmının iktisadi entegrasyonunu da teşvik edecektir. Benzer şekilde Gerçekleştirilebilir Ulus sınır ötesi ilişkilere vurgu yapar. Bu öneri Kaşmir’in iki kısmının iktisadi birliğini tavsiye eder, dahası doğal kaynakların ortak bir idaresini gündeme getirir. Ayrıca, turizm, demografik veri, eğitim, toplumsal refah, bilgi teknolojileri ve iletişim, sivil havacılık, sağlık, çevre, spor ve kültürel faaliyetler, orman politikası, insan haklarına dair yasalar ve politikalar, vd. alanlarda işbirliği, koordinasyon ve karşılıklı görüş alışverişi yapılacağını vurgular. Bu öneriler arasındaki üçüncü ortak nokta alt bölgesel problemlere ve isteklere verilen önemdir. Örneğin özerklik, bölgesel taleplerin yerine getirilmesi için alt bölgesel konseyler kurulması önerisini getirir. Dahası Gerçekleştirilebilir Ulus eyaletin farklı bölgelerinden gelen taleplerin yerine getirilmesine de vurgu yapar. Bu önerilerin çoğunun işaret ettiği dördüncü mesele, Jammu ve Kaşmir’in o çok üzerinde durulan militarizasyonuna son verilmesidir. Pakistan denetimi altındaki Jammu ve Kaşmir bölgesinde olduğu kadar Hindistan denetimi altındaki Jammu ve Kaşmir bölgesinde de militarizasyona son verilmesi Gerçekleştirilebilir Ulus’un önerdiği barışın esas bir ön koşuludur. Bunun yanısıra özerklik de AFSPA’nın (Silahlı Güçler Özel Kuvvetler Yasası) ilga edilmesi gibi militarizasyona son verilmesi ve ilgili diğer çabaları da barışa giden yoldaki ilk adımlar olarak önemser. Beşinci ortak nokta finansal meseleler, kamu gizmetlerine personel alımı vd. gibi konularda eyalete daha fazla otonomi sağlanması çağrısı gibi gözükmektedir. Dolayısıyla, yukarıdaki tartışmadan belli olduğu üzere neredeyse bütün öneriler Jammu ve Kaşmir’e otonomi sağlanması taraftarıdır. Bu anlamda, Madde 124 370’i asıl haline kavuşturmak gerekmektedir, buna göre Merkez sadece savunma, iletişim ve dış işleri konusunda yetki sahibi olacakken, diğer yetkileri eyalete devredecektir. Sumit Ganguly’e göre, ‘ulusal düzeyde Yeni Delhi Kaşmir’in feragat edilmiş otonomisine tekrar inşa etmek için hamleler yapmalıdır’ (Ganguly, 1997, s. 148). Eyalete daha fazla otonomi tanınması Kaşmir için peşinde uzun zamandır koşulan çözümü getirecek gibi gözükmektedir. Mevcut duruma baktığımızda ve diğer olasılıkları incelediğimizde, bu en iyi çözüm gibi durmaktadır. Bununla birlikte, Kaşmir’in diğer bölgesinin de ihtilafın çözümü için önemli olduğu gerçeğini göz ardı eder. Önceki bölümlerde gösterildiği üzere, mesele Kaşmir olunca tarihin girift dehlizleri çok şey ifade eder. Kaşmir için önerilen her çözüm bunu gözönüne almalıdır. Bu, gerçekleştirilebilir ulus ve özerklik gibi önerilerin neden önemli olduğunu açıklar. Bu bütün Jammu ve Kaşmir’i tek bir birim olarak alarak ve aynı zamanda Kaşmir’in Hindistan egemenliği altındaki bölgesi ile ilgili olarak mevcut senaryoyu da hesaba katarak esas soruna işaret eder, otonomi sağlanmalıdır ve aynı zamanda eyalette güvenin tekrar inşa edilmesi için önlemler alınması yönünde çaba sarfedilmelidir. Serbest ve adil seçimler halkın tercihinin ne yönde olacağı hesaba katılmadan düzenlenmelidir. Eyalet halkı serbest ve adil seçimlere güven duymadıkları sürece, mevuct krizi çözmek yönündeki her çaba beyhude olacaktır. Bu tezde, militanlığın bir nedeninin Kaşmir halkına demokrasi sağlanamaması olduğu iddia edilmiştir. Dolayısıyla, eyalette serbest ve adil seçimleri düzenleyerek, Kaşmir’deki güvenlik güçlerinin sayısını azaltarak ve Kaşmirlilere en temel insan haklarını sağlayarak, insan hakları ihlallerine müsamaha göstermeyerek, bunları günlük olaylar olmaktan çıkartarak ve Kaşmirliler için daha çok istihdam ve daha iyi eğitime odaklanarak demokrasiyi inşa etmek hayatidir. 125 Diğer önlemler ticaret yoluyla LOC boyunca ilişkileri güçlendirmek, turizm, hac turizmi, etc., iktisadi kalkınmayı teşvik etmek, iyi bir yönetişim sağlamak olabilir, her ne kadar bunlar soruna nihai bir çözüm getirmese dahi, daha iyi bir çözüm için zemin sağlayabilir ve bu esnada bölge halkının günlük sıkıntılarını bir nebze olsun hafifletebilir. Sonuç olarak, Kaşmir ihtilafı esasında üç taraftan ibarettir, Hindistan, Pakistan ve Kaşmirliler. Pakistan ve Hindistan BM kararlarına göre iki ana taraftır. Üçüncü taraf ise kendi kaderini tayin hakkı BM kararlarında tanınmış olan Kaşmirlilerdir. Dolayısıyla, Pakistan ve Hindistan tek başlarına, Kaşmirlileri çözüm sürecinden dışlayarak eyaletin geleceği hakkında karar veremezler. Günümüzde Kaşmir ihtilafını kalıcı bir şekilde çözebilmek için, Kaşmir halkının da desteğini almanın şart olduğu açıktır. Kaşmir sorununun herhangi bir şekilde çözümü bölgede daha geniş bir barış imkanı sağlayabilir. Çözümün meyveleri kalıcı olacaktır, zira bir çok konudaki düşmanlıklara son verecektir. Çözüm çılgınlık seviyesine varan silahlanma yarışını durduracaktır ve ekonomik entegrasyon ve kalkınma yönünde daha geniş imkanlar yaratacaktır. Günümüz çatışmaların hayli maliyetli olduğu küreselleşme çağıdır. Herhangi samimi bir çaba sadece Hindistan ve Pakistan için değil aynı zamanda bütün Güney Asya için yararlı olacaktır. Bu, bütün Güney Asya bölgesindeki diğer ihtilafların da çözülmesine fayda sağlayacaktır. Yalnız bu da değil, Güney Asya bölgesi dünyanın iki gelişen ekonomisini içerdiği için önemli bir bölgesel blok haline gelebilir. Kısacası, insanlık adına Kaşmir ihtilafının çözülmesi için acil bir ihtiyaç vardır. Yüklə 0,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|