141
Gazeteler
Ali, Muddasir, Focus on Skill Development, Greater Kashmir , March 4, 2011
Accept 5-point formula to restore normalcy: Geelani to APD, Greater Kashmir,
September 20, 2010
Bajpai, K. Shankar, The Wider Lessons from J & K, The Hindu, September 1, 2008
Bajpai, Kanti, Is Secession the Answer? The Hindu, September 6, 2008
Bukhari, Shujaat, Omer hails centre’s 8-point formula, The Hindu, September 25,
2010
Bukhri, Shujaat, All party delegation meets Kashmiri leaders, The Hindu, September
20, 2010
Dr. Singh Jitender, Confusion in Kashmir Separatist Camp, The Daily Excelsior,
September 7, 2003
Puri, Balraj, Beyond Land, Greater Kashmir, September 3, 2008
Puri, Balraj, Decline of the Hurriyat and after, The Hindu, September 25, 2003
Chidambaram to lead All-Party Team to J & K, The Hindu, September 18, 2010
Ershad, Mahmud, The Reemergence of Kashmiri Intifada, Greater Kashmir,
September 16, 2008
Tikku, M. K., Genesis of the Problem, The Hindustan Times, August 13, 1991
Parvaiz, Ather, Is Unity Among Hurriyat Factions in Jeopardy? Kashmir Times,
June 26, 2005
Kashmir: Intikhabi Tareekh-Iss Hammam Main Koon Nanga Nahie, Kashmir Uzma ,
May 2, 2009
Malik, Javaid, From Azadi to Elections, Greater Kashmir, January 5, 2009
142
Maqbool Umer, Political, Apolitical Groups set up, Greater Kashmir, April 13, 2011
Maqbool, Zahid, Separatists not Impressed, Greater Kashmir, May 25, 2012
Mir, Fayaz Ahmad, Mobilizing Public Opinion-I, Greater Kashmir, February 16,
2007
Mir, Fayaz Ahmad, Mobilizing Public Opinion-II, Greater Kashmir, February 17,
2007
Mir, Fayaz Ahmad, The Birth of Hurriyat as a Political Platform, Greater Kashmir,
February 1, 2007
Mustafa, Sema, Like Him or Not, Geelani Counts, Greater Kashmir, October 25,
2010
Noorani, A. G., The Hurriyat must unite for Azadi in Kashmir-The Hurriyat’s Crises,
The Dawn, December 6, 2008
The Hurriyat Meltdown, The Hindu, September 17, 2003
The Hurriyat Says, Nothing New in PM’s Offer for Talks, The Hindu, October 11,
2008
Protests will intensify, Warns Geelani, The Hindu, September 9, 2010
Kumar, Radha, Starting an informed debate on Kashmir, The Hindu, July 3, 2012
Decline of the Hurriyat and After, The Hindu, September 25, 2003
INTERNET SİTELERİ
http://www.expressindia.com.
http://www.hinduonnet.com
http://www.indianmuslims.info.
http://www.jklf.org
143
http://www.jkth.org
http://www.kashmirlive/APHC.html
http://www.kasmirobserver.com
http://www.sacw.net/article381.html.
http://www.satp.org
http://www.saptportp/india/hurriyat.html.
http://www.achieveablenationhood.com
144
ÖZET
Günümüzün dünyası nükleer bir dünyadır. Nükleer güçler arasındaki
herhangi bir savaş bir afete yol açabilir. Böylesine bir tehlike, içerisinde yer alan
ülkeler arasındaki çatışmalar tarafından kuşatılmış bir bölge olan Güney Asya’da
süregelmektedir. Kaşmir, Güney Asya siyasetinin kaderini çizmekte olan böylesi bir
çatışma bölgesidir. ABD’nin eski başkanı olan Bill Clinton’a göre Kaşmir, günümüz
dünyasının en tehlikeli bölgesidir, zira bu bölgede birbirlerine karşı tavırları önceden
kestirilemez olan iki adet nükleer güç vardır. Kaşmir’deki kavganın kökleri bu geniş
kara parçasının tarihinde yatar. İngiliz Üstünlüğü’nün çöküşü ve akabinde Hindistan
ve Pakistan olarak iki ayrı ulusun oluşumu ile birlikte, Jammu ve Kaşmir eyaletleri
bu geniş kara parçasının, Alaister Lamb’ın deyişi ile “bölünmenin iddialı mirası”
olarak ortaya çıktılar. Prens Hari Singh’in tereddütü ve sonrasında kabile işgali
Prens’in 26 Ekim 1947 tarihinde Hindistan Birliği ile Katılım Belgesi’ni
imzalamasına yol açtı. Bununla birlikte başlangıcından beri tartışmalı katılım
senedinin tartışmalı bir mevzuu olmasından dolayı, ayrışmadan 68 yıl sonra dahi
Kaşmir tartışmalı bir bölge olmaya devam etti. Bir taraftan, sonrasında Hindistan’ın
Genel Valisi olacak olan Lord Mountbatten Prens’e katılımın Eyalet halkı tarafından
oylamaya tabi olan yerel bir mesele olarak kaldığını söyleyerek bu mirasa bir soru
işareti koydu. Bir diğer taraftan, Eyaletin hatırı sayılı miktarda büyük bir nüfusu
bunu bir boyun eğiş bağı olarak algılamaya başladılar. Bu algılayış Şeyh Mohammad
Abdullah’ın şaşalı kişiliğine bağlı olarak ilk başlarda etkin değildi. Ancak bu duygu
hali Hint Birliği ve Jammu ve Kaşmir Eyaleti arasındaki ilişkiler gerilmeye
başladıkça su yüzüne çıktı.
145
Ayrılıkçı hissiyat büyük ölçekli protestoları ve insanların yabancılaşmasını
tetikleyen Şeyh Mohammad Abdullah’ın (1953) görevden alınması ve tutuklanması
dolayısıyla daha da güçlendi. Durum Şeyh Abdullah’ın yakın çalışma arkadaşı olan
Mirza Afzal Beig’in Hindistan Eyaleti’ne karşı direnişi örgütlemek adına
Referandum Cephesi’ni (1955-1975) kurması ile daha da ciddileşti. Bu direniş
‘Kutsal Emanet” ajitasyonu esnasında zirve yaptı. Seçim boykotları, işbirliğinden
kaçınma ve protestolar söz konusu dönem boyunca başkaldırının yollarıydı. Ancak
ayrılıkçı strateji yirminci yüzyılda, 60’ların sonuna ve 90’ların başına doğru değişti.
Artık ayrılıkçılar seçimlere katılmaya ve Hindistan’dan ayrılmanın bir mazereti
olarak seçimlerden alacakları yetkiyi kullanmaya karar verdiler, örneğin bu dönem
esnasında Jamaat-I İslami seçimlere katıldı ve Kaşmir’in Hindistan’a katılımının
koşullu ve geçici olduğu ve ancak Eyalet halkının arzuları doğrultusunda bu katılıma
karar verilmediği doğrultusunda kitleleri mobilize etmek için seçimleri kullandı.
Ancak bu gibi ayrılıkçı gruplar Şeyh Abdullah hayatta iken çok da ciddi bir tehdit
haline gelemediler. Şeyh Abdullah’ın ölümü diğerlerinin faydalanacağı bir boşluk
yarattı. Kendisini Müslüman Birleşik Cephesi (MBC) altında birleştiren böylesi bir
güç söz konusu boşluğu doldurdu. Bir çok insan, özellikle daha genç kuşaklar bu
seçimlere, seçimde alınacak yetkinin ayrılık yönünde bir gerekçe sunacağı niyetiyle
katıldı. Devlet idaresi ayrılıkçılar ve aynı zamanda bazı gözlemciler tarafından da
seçim sonuçlarını manipüle etmekle suçlandı. Bu, gençlik arasında geniş bir hayal
kırıklığına yol açtı ve militanlığı tetikledi. Kaşmir’de militanlığın yansımalarının
birisi yeni siyasi aktörlerin ortaya çıkışıydı. Bunların arasında en önemlisi ise
Hürriyet Partisi’ydi.
146
Elinizdeki çalışma Kaşmir çatışmasının tarihselliğinin ve doğuşunun altını
çizmeyi amaçlamaktadır. Mevcut çalışmanın esas amacı Kaşmir halkının neden
Hindistan ile onca yıl yaşadıktan sonra geç 1980’lerde Hindistan’ın Kaşmir
üzerindeki egemenliğine meydan okumaya başladığını bulmaktır. Hürriyet
Partisi’nin önderlik ettiği mevcut ayrılıkçı hareket siyasi özgürlük adına Kaşmir’de
1947 öncesinde de var olan mücadelenin bir uzantısı mıdır? Bu çalışma ayrıca
Hürriyet Partisi’nin yirminci yüzyılda, 1990’ların başlangıcında kurulmasına neyin
yol açtığını incelemeye niyetlidir. Hürriyet Partisi’nin ayrışmasının ve ayrılıkçı
hareket üzerinde bunun etkisi de aynı zamanda bu araştırmanın içerisine dahil
edilecektir. Silahlı direniş yanlısı olarak Jammu Kaşmir Özgürlük Cephesi (JKLF) ve
siyasi direniş olarak Tehreek-i-Hurriyat’ın ortaya çıkışı, bunların ideolojik
yönelimleri, Hürriyet Partisi’nin bu iki bileşeni tarafından kullanılan kitlesel
mobilizasyon teknikleri ve kitle tabanını genişletmek hususunda bunların faydaları
da ayrıca bu çalışmada ele alınacak konulardır. Dahası bu çalışma Kaşmir ihtilafının
çözümünde Hürriyet Partisi’nin rolü üzerine ampirik bir araştırmadır.
Bu amaçlara ulaşmak adına, elinizdeki çalışmada kullanılan metodoloji
belgeler, resmi raporlar ve özellikle ayrılıkçı örgütlerin önde gelen liderlerinin ve
Kaşmir’in diğer önemli kişilerinin görüşmeleri biçiminde hem yayınlanmış hem de
yayınlanmamış kaynakları içermektedir. Dahası, ikinci el çalışmalar da objektif ve
tarafsız bir biçimde bu temaya dair olan çalışma boyunca dikkate alınmıştır.
Bu tezin başlığı “Hürriyet Partisinin Keşmir Siyasal Hareketindeki Rölü:
Hindistan ve Pakistan Arasındaki Anlaşmazlık Bölgesi”dir. Elinizdeki çalışma
Jammu ve Kaşmir’in siyasi tarihindeki ayrılıkçı bir örgüt olarak Hürriyet Partisi’nin
rolünü anlama yönünde bir uğraştır. Bunu anlamak için, Kaşmir ihtilafının farklı
147
boyutlarını ve karmaşıklığını serimlemek gerekmektedir. Dolayısıyla araştırmacı tezi
dört bölüme ayırmıştır, burada her bir bölüm önceki bölüm veya bölümlerle bir
bütünlük arz etmektedir.
Giriş bölümü olan ilk kısım siyasi bir birim olarak günümüzdeki Jammu ve
Kaşmir’in oluşumu ile ilgilenmektedir. Burada çoğunlukla Dogra Eyaleti, buranın
doğası ve Dogra Eyaleti’ne karşı Müslüman eyaletler tarafından başlatılan özgürlük
mücadelesine odaklanılmıştır. Söz konusu bölüm Britanya Hindistanı’nın
bölünmesini inceleme altına alırken, ayrıca Jammu ve Kaşmir’in nasıl da bir sorun
olarak ortaya çıktığını ve bu eyaletin Hindistan ve Pakistan arasında sonradan nasıl
bölündüğünü incelemektedir. Bunun yanı sıra, Kaşmir ihtilafının uluslararası boyutu
da tartışılmıştır, burada BM’nin rolüne odaklanılmıştır. Kısacası, birinci bölüm
modern Kaşmir ihtilafının tarihsel bir anlatımıdır.
Başlığı Militanlığın Doğuşu: Tarihsel-Siyasi Faktörlerin Bir Analizi olan
ilk bölüm Kaşmir’de militanlığın doğuşuna yol açan tarihsel ve siyasal faktörleri
incelemektedir. Katılım, referendum sözü ve Kanun maddesi 370’nin garanti altına
aldığı özel statünün aşınması ve demokratik sürecin ortadan kalkması Kaşmir
halkının yabancılaşmasının tohumlarını eken bazı tarihsel, siyasi ve anayasal
boyutlara sahiptir. Bu bölümde ele alınan can alıcı nokta Kaşmir’in siyasi tarihinde
bir dönüm noktası olarak düşünüşlebilecek olan 1987 Seçimi’dir. Elinizdeki bölüm
esasen en baştan itibaren eyalette var olan ayrılıkçı harekete odaklanacaktır.
Hürriyet Partisi’nin Ortaya Çıkışı başlığı altındaki ikinci bölüm Hürriyet
Partisi’nin oluşumu, ideolojisi, amaçları ve örgütsel yapısını incelemektedir. Bu
bölüm aynı zamanda ayrışmanın nedenleri ve yeniden birleşmek yolunda sarfedilen
çabalar kadar Eyalet’teki ayrılıkçı hareket üzerinde bunun etkisini de araştırmaktadır.
148
Söz konusu bölüm esasen Hürriyet Partisi’nin iki bileşeni olan Jammu Kaşmir
Özgürlük Cephesi (JKLF) ve Tehreek-i-Hurriyat Jammu ve Kaşmir’im
karşılaştırmalı bir incelemesini yapmaya odaklanmaktadır. Bunların ideolojik
yönelimleri, yöntemleri, kitlesel mobilizasyon teknikleri Kaşmir siyaseti üzerindeki
roller ve etkileri aynı zamanda ayrıntılı bir şekilde tartışılmaktadır.
Başlığı Barışa Giden Çoklu Patikalar olan üçüncü bölüm Kaşmir ihtilafının
çözümü için Eyalet’teki çeşitli siyasi güçlerin önerdiği farklı siyasi önerileri
tartışmaktadır. Bunlar PDP’nin Öz Yönetim, NC’nin Özerklik önerileri gibi bazı ana
akım siyasi partiler kadar, JKLF’nin Bağımsızlık, Tehreek-i-Hurriyat’in Katılım ve
Sajad Lone’nin Elde Edilebilir Ulus gibi ayrılıkçı örgütlerin önerilerini de
içermektedir. Bu bölüm ayrıca insanlığın daha büyük çıkarları doğrultusunda Kaşmir
ihtilafının çözümü için bir konsensusa ulaşmak adına bu önerilerdeki ortak noktaları
incelemeye de çalışmaktadır. Çalışma ana bulguları özetleyen bir sonuç bölümü ile
sonlanmaktadır.
149
ABSTRACT
Today’s world is a nuclear world. Any war among nuclear powers may lead
to a catastrophe. One such danger persists in South Asia, a region beset by conflicts
among its members. Kashmir is one such conflict which has been determining the
fate of South Asian politics. According to Bill Clinton, the former President of USA,
Kashmir is the most dangerous place in the world today because it involves two
nuclear powers that are uncertain about one another. The roots of Kashmir conflict
lie in the history of the subcontinent. With the lapse of British Paramountcy and the
subsequent formation of two separate nations India and Pakistan, the State of Jammu
and Kashmir emerged as what Alaister Lamb, called the “disputed legacy of
partition” of the subcontinent. The indecision on the part of the Prince Hari Singh
and the subsequent tribal invasion led Prince to sign the Instrument of Accession
with Indian Union on October 26, 1947. However, Kashmir continues to be a dispute
even after 68 years of partition because the deed of accession became controversial
since its inception. On one hand, Lord Mountbatten, the then Governor-General of
India, put a question mark on the legitimacy of this relation by communicating to the
Prince that the acceptance remains provisional subject to ratification by people of the
State. One the other hand, a sizeable population of State started to perceive it to be a
bond of subjugation. This perception remained dormant in the beginning primarily
because of the towering personality of Sheikh Mohammad Abdullah. The sentiment,
however, started to surface when the relations between Indian Union and Jammu and
Kashmir State got strained.
150
The separatist sentiment got strengthened more by dismissal and detention of
Sheikh Mohammad Abdullah (1953) which invoked large scale protests and
alienation of people. The situation deteriorated further, when Mirza Afzal Beig, close
colleague of Sheikh Abdullah, launched Plebiscite Front (1955-1975) to organize
resistance against Indian State. This resistance reached its climax during ‘Holy
Relic’ agitation. Election boycott, non-cooperation and protests used to be ways of
defiance during this period. However, the separatist strategy changed towards the
end of 60s and early 90s of the twentieth century. The separatists decided to
participate in elections and use electoral mandate as a justification for separation
from India for example during this period Jamaat-i-Islami participated in elections
and used elections to mobilize people towards the issue that the accession of
Kashmir to India was provisional and temporary and is yet to be decided by popular
wishes of the people of the State. But, these separatist groups could not pose any
serious challenge during the life time of Sheikh Abdullah. The death of Sheikh
Abdullah created a space for other forces to capitalize. One such force which united
itself under the banner of Muslim United Front (MUF) filled the space. Many people,
especially the younger generation participated in these elections with the intention
that the mandate will give a justification for secession. State administration was
alleged by separatists and by some observers too, of having manipulated the election
results. This led to a wide spread disillusionment of youth and triggered the
militancy. One of the fallouts of militancy in Kashmir was emergence of new
political actors. The most important among them is Hurriyat Party.
The present study aims to highlight the historicity and genesis of the Kashmir
conflict. The main objectives of the present study are to ascertain that why after
151
living many years with India, the people of Kashmir began challenging the
sovereignty of India over Kashmir in late 1980s? Whether the ongoing separatist
movement led by Hurriyat party is an extension of the pre-1947 Kashmir struggle for
political freedom? The study also intends to explore as to what led to the
establishment of Hurriyat Party in the early nineties of the 20
th
century? Split of the
Hurriyat Party and its impact on the separatist movement is also included within the
ambit of this research. Emergence of Jammu Kashmir Liberation Front (JKLF) as a
proponent of armed resistance and Tehreek-i-Hurriyat as political resistance, the
ideological orientations, techniques of mass mobilization used by these two
constituents of Hurriyat Party and their utility in expanding mass base also included
in this research. The present work is also an empirical investigation of the role of
Hurriyat Party in the resolution of Kashmir conflict.
To achieve these objectives, the methodology employed in the study include
both published and unpublished sources in the form of documents, official reports
and particularly interviews of the prominent leaders of separatist organizations and
other prominent personalities of Kashmir. Moreover, the secondary works were also
taken into consideration for the thorough study of the theme in objective and
impartial way.
This thesis is titled “ Role of Hurriyat Party in Kashmir’s political
movement: Kashmir a disputed territory between India and Pakistan”. This
work is an effort to understand the role of Hurriyat Party, a separatist organization, in
the political history of Jammu and Kashmir. To understand it, it is important to locate
the different dimensions and complexity of the Kashmir conflict. For that, the
152
research has been divided this into three chapters where each chapter maintains
coherence with preceding chapters.
The introductory chapter deals with the formation of present Jammu and
Kashmir as a political unit. The focus is mostly on Dogra State, its nature and the
freedom struggle launched by the Muslims of the State against the Dogra State.
While laying down the partition of British India, it also analyses how Jammu and
Kashmir emerged as a dispute and subsequent division of State between India and
Pakistan. Along with this, the international dimension of Kashmir conflict has also
been discussed where the role of UN is shown. In short, the first chapter is a
historical exposition of modern Kashmir conflict.
The first chapter titled as Growth of Militancy: an Analysis of Historical-
Politico Factors, analyses the historical and political aspects that led to the birth of
militancy in Kashmir. Accession, promise of plebiscite, erosion of special status
granted by Article 370 and subversion of democratic process are some historical,
political and constitutional dimensions which sowed the seeds of alienation in people
of Kashmir. The important aspect focused in this chapter is the Election of 1987
which is considered to be watershed in the political history of Kashmir. The main
emphasis of this chapter is the separatist movement which was present in the state
from the very beginning.
The second chapter titled as Formation of Hurriyat Party deals with the
formation, ideology, objectives and organizational structure of Hurriyat Party. It also
analyses the causes of split and efforts for reunification as well as its impact on
separatist movement in the State. The main focus of the chapter is to undertake a
comparative study of Jammu Kashmir Liberation Front (JKLF) and Tehreek-i-
153
Hurriyat Jammu and Kashmir which are two constituents of Hurriyat Party. Their
ideological orientations, methods, techniques of mass mobilization and their role and
impact on the politics of Kashmir are also discussed elaborately.
The third chapter titled Multiple Paths to Peace discusses various proposals
suggested by various political forces of the State for the resolution of Kashmir
conflict. These include the resolutions suggested by some mainstream political
parties like Peoples’ Democratic Party’s Self-Rule, National Conference’s
Autonomy as well as separatist parties like JKLF’s Independence, Tehreek-i-
Hurriyat’s Accession to Pakistan and Sajad Lone’s Achievable Nationhood. It also
tries to examine the commonalities in these proposals to reach a consensus for the
resolution of Kashmir conflict in the larger interest of humanity. The study ends with
a conclusion which summarizes the main findings.
Dostları ilə paylaş: |