56
üstünlüğü
olan bölgeler, özellikle İdil, Oka ve Tsena nehri sahillerindeki topraklarda
meydana gelmiştir. Ninniygorod, Penza vilâyetleri bu özelliktedir. İkinci olarak çok
etnikli bölgelerde nüfuslar birbiri içine girmiştir.
Bu bölgelerde Başkurtlar, Ruslarla
çizgili şekilde birbirini aşarak iç içe girmişler, aynı şekilde Tatarlar, Udmurdlar,
Mariler, Çuvaşlar, Mordvalarla da aynı köyleri paylaşmışlardır. Bu iki bölge arasında ve
daha kuzey bölgelerde eski etnik alanlara yerleşim nedeniyle yeni karışık Mari,
Udmurd, Tatarlardan oluşan bölgeler oluşmuştur. Bu durumu İdil-Ural
bölgesi içinde
demografik özellikli 3 alt bölgenin bulunması kanıtlamaktadır. Bölgenin batısında İdil,
Oka, Tsena nehirleri arasında Batı bölgesi; merkez ve kuzeyde İdil–Kama bölgesi; Ural
etrafı ile Güney Ural'da, Doğu bölgesi.
169
1833 yılından 1857 yılına kadar İdil-Ural Bölgesinde Tatarlar % 39, Ruslar,
Udmurdlar ve Mariler % 16 ile % 23 artmıştır. Bu oranlar da Rusya’daki ortalama artış
rakamı olan % 16,7’ye oldukça yakındır. Çuvaşlar bu dönemde en az artışı gösteren
topluluktur ve % 9 artmıştır.
170
Yine bu yıllar arasında Başkurtların artış oranı %
39'dur.
171
XIX. yüzyılın birinci yarısında bölgedeki Türk nüfusu artışı, Rusya
ortalamasına göre oldukça yüksektir. Rusya'da bu dönemde ortalama artış yıllık %
1.27’dir; % 2 gibi yüksek rakamı bulmuştur. Aynı artış Fin-Ugor kavimlerinde de
görülmektedir. Fin-Ugorlar'da bu dönemde yıllık ortalama artış % 1.80'dir. XIX.
yüzyılın ikinci yarısında bölgede nüfus artışı yavaş yavaş azalmıştır ancak yine de
Rusya ortalamasından yüksektir. Bu dönem artış artış Fin-Ugorlar için % 1.55 Türkler
için ise % 1.75'dir. “XVIII. asrın son çeyreğinde Tatarların ve Başkurtların hızlı
artışında zengin toprakların kazandırdığı maddi refah, yaşam tarzı ve ciddî şekilde
temizlik kaidelerine uymak en önemli etkenlerdir. Fin-Ugor soylu halkların ve
Çuvaşların nüfus artışındaki durgunluk ise orman ve bataklık yerlerin tarıma elverişli
olmaması ve bölge dışına yapılan göçlerdir.”
172
168
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljyaı…, s. 170.
169
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljya ..., s. 170.
170
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljya…, s. 170.
171
A. G. Raşîn,
Naselenie Rossii za 100 let, s. 41.
172
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljya.., s. 171;
Tablo 8
57
Tablo 8: XIX. Asrın 2.Yarısında Rus Toplam Nüfusuyla İdil-Ural Halkları
Nüfusunun Karşılaştırması Bin Kişi %.
İçinde
Teftiş sayım Bütün
Ahali
Ruslar UdmurdlarMordva Mariler Tatarlar Çuvaşlar Başkurtlar
X.teftiş 1858 yılı
bütün Rusya’da
% lik sonuç
75 927100
34826
45,92
251
0,33
710
0,94
254
0,33
1954
2,57
522
0,69
545
0,71
Sayım 1897 yılı
Bütün Rusya’da
% lik sonuç
12 8223100
55692
43,43
421
0,33
1024
0,80
375
0,29
3975
3,10
844
0,66
1311
1,02
Kabuzan,
İzmenenya v razmişenii naseleniya Rossii v XVIII pervoy polavine XIX. veka, s.
194
İdil Ural bölgesinin göçler sebebiyle farklı etnisiteli alanlara sahip olması
kültürlerin de iç içe geçmesine neden olmuştur. Bu bölgelerden biri de İdil’in dağlık
tarafı idi, burada Çuvaşların ilerlemesi dağlık Marilerin bir kısmının “çuvaşlaşması”
sayesinde olmuştur. Fakat aynı zamanda Çuvaşların dağlık Marilerin kültüründen
etkilenmesi de kaçınılmazdır. Çeptsı nehri havzasında Beşermyanların
“udmurdlaşması” Udmurdların bir kısmının Türk kültürüne dâhil olmaları süreci de
yaşanmıştır. XVIII. yüzyılın sonları XIX. yüzyılın başlarında
Tatar nüfusun birden
artışına V. D. Dmitriyev Kama önüne yerleşmiş Çuvaşların büyük kısmının
Tatarlaşması suretiyle olduğunu söylemektedir.
173
XIX. yüzyılın birinci yarısında “yeni hıristiyanların” bir kısmı hıristiyanlıktan
vazgeçerek islamlaşarak Tatarlar arasında karışmışlardır, bir grubu da Güney Ural'da
Başkurtlar arasında erimişlerdir. XVIII. yüzyıl ve XIX. yüzyılın ilk yarısında Kama
nehrinin doğusundaki alanda yaşayan Tatar ve Başkurtlarla buraya göç eden yeni etnik
gruplar karışarak Tatarların ve Başkurtların nüfus artışında etkili olmuştur.
174
Demografik bilgilerin gösterdiği bir diğer sonuç; Başkurt ve Tatar nüfus
artışında Fin–Ugor ve Çuvaşlar asimilasyonu önemli bir etkindir. XIX. yüzyılın
ikinci
yarısında Rusya toplam nüfusu içinde bölge halklarının oranının değişmesi de bunu
açıklamaktadır. 40 yıl zarfında, 1857 yılından 1897 yılına kadar Fin–Ugor ve
173
V. D. Dimitriyev,
O postlennıh etopah etnogeneza Çuvaşey//Bolgarii i Çuvaşii, Çeboksarı 1984, s. 40-43.
58
Çuvaşların oranı ya değişmemiş ya da azalmıştır. Tatar ve Başkurtların oranı ise
devamlı artmıştır.
175
İdil-Ural
bölgesinde, XVI – XIX. yüzyıllarda oluşan demografik
süreç sosyal, etnik ve kültür tarihinde önemli etkenlerden biri olmuştur. XIX. yüzyıldaki
nüfus yapısı ise XX. yüzyılda fazla bir değişim göstermeden sürmüştür. Bölgenin
nüfusu XX. yüzyılın ikinci yarısına kadar köylerde yaşamaktadır. Vilâyetler ortalaması
91.86'dır. Fakat Ufa vilâyetinde nüfus yapısı daha karışık olduğu için ortalama biraz
daha yüksektir (% 95).
176
TABLO 9 : 1897 YILINDA İDİL-URAL BÖLGESİNİN ŞEHİR NÜFUSU.
Şehir Tatar
Başkurt Çuvaş Mordva Mari Udmur
d
Rus Ukrayna
Diğerleri Toplam
Kazan
28520
33 501 77 217 89
95402 685 4435
129959
Çeboksarı
5 -
439
1
11 -
4268
1 13
4738
Çarevakok
şay
10 -
1
5
93 -
1519
1 29
1658
Saransk
65 -
1
71 - -
14353
7 87
14584
Yelabuga
498 16
- 2 5 37 9156 7
43 9764
Aşağı
Novogorod
912 - 31 60 20
-
84759
150 4121
90053
Penza
387 9 3 224 6 5
57519
186 1642
59981
Perim
1263
45
1 -
6 -
41902
73
1915
45205
Simbirsk
2191 1 303 189 2
6 37785 252
955 41684
Samara
2301 28 87 636 7 16 82907 402 3615 89999
Orenburg
11306 1411 24
896
12
85 54756 811
3124 72425
Ufa
2524
3151
40 28 47 1
42062 43 1379
49275
Saratov
1711
21 26 394 11 64
121720
1159 1204
137147
Toplam
TEB
şehirlerinde
51693 4715 1457 2583 437 303 648108
3777 33399 746472
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljya i Yujnogo Urala, Moskova 1992, s. 174.
Orta İdil sahillerinde ve Güney Ural'da şehirler Rusların ağırlığında bir nüfus
yapısıyla oluşmuş ve gelişmiştir. XVIII. yüzyılda şehirleşme en güçsüz dönemindedir.
174
R. G. Kuzeyev,
Çislennost Başkir…, s. 359.
175
V. M. Kabuzan,
İzmeneniya v udelnım vse i territoryalnım razmişenii Russkogo naseleniya Rossii v XVII pervoy
polovine XIX v. s. 194-195, Kuzeyev,
İstoriçeskaya etnografiya Başkir.., s. 3-7; Kuzeyev,
Narodı Srednego
Povoljya…, s. 172.