T. C. Marmara üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ İlahiyat anabiLİm dali
Yüklə 8,12 Mb. Pdf görüntüsü
|
123 hemen alınması” doğru değildi. 461 Gerekçe olarak askerliğe alındıklarını ve vergiyi ödediklerini gören Kreşenlerin Ortodoks oldukları için pişman olacakları, devlet büyüklerini verdikleri kanunî haklarının yalan olduğunu düşüneceklerini, din adamlarının yalancılıkla suçlayacaklarını; Muhammedilerin ve putperestlerin onlara “gülecekleri” ve “dinlerinde sabit kalacakları” ileri sürülmektedir. Yeni Kreşenlerin Ortodoks oldukları için pişmanlığı da bir ihtimaldir, kinlenebilirler ve rahiplere zarar verecek duruma gelebilirler. 462 Öyle ki keşişler vaftizlemek üzere hiçbir gayrı Rusun evine gidemeyecek duruma gelebilir; bu durumu fırsat bilen Muhammedî ve putperestler “böylece esaretten kurtulacak”, bunu fırsat bilerek Muhammedîler de karşı propaganda yapabilecektir. Bunun için Kreşenleri askerlikten muaf tutup yanlarında olmak gerekir, böylece ““düşmanlarımızın” kutsal kilisemize karşı harekete cesaret edemesinler”, şeklinde bir yol haritası çıkarmıştır. 463 Her ne kadar yeni vaftizlilerin hıristiyanlaştırılması “kâğıt üstünde” gönüllülük ve rızaya dayandırılsa da IV. İvan'dan itibaren devletin çıkardığı kanunların zorlamasıyla birçok gayrı Rus Ortodoksluğu kabul etmiştir. Çıkarılan kanunların getirdiği maddî ve statü avantajı hıristiyanlaştırmanın sadece şekilde kalmasını sağlamış, hıristiyan olsalar da birçok Kreşen eski âdetleri üzerine yaşamaya devam etmişlerdir. Bu işte devletin vazife verdiği keşiş ve papazlar da kolay yolu seçerek bölgede insanları sadece şeklen vaftiz etmişler, hıristiyanlığı kalplere yerleştirecek öğretiyi asla verememişlerdir. Bölgede kökleri derin olan islamiyeti ve sair animist inanç sistemlerini silmek için Çeremiş, Çuvaş, Votyak ve Tatarların dillerini bilecek ve dinî eğitimli mükemmel keşiş ve papazlar gerekiyordu, hiçbir dönemde bu kalitede din adamları misyon faaliyeti içinde bulunmamıştır. 464 Misyonerler bölgede tipik bir çalışma usulü belirlemiştir. Misyoner önceden belirlediği köye gelir, toplanmış ahaliye Kreşen olacaklarla ilgili devletin verdiği ayrıcalıkları teker teker okur ve bulunduğu köyün diline çevirerek açıklamalarını yapar ve kabul edenleri vaftiz ederdi. Diğer taraftan Muhammedi Tatarlar kendi istekleri ile vaftizlenmeyi kabul etmedikleri, verilen bütün maddî ve sosyal imkânlara rağmen 461 Mojarovskiy, İzlojenie, s. 74 462 Dimitri Seçenov'un bu uyarısı sonraki yıllarda gerçekleşmiştir. 463 “Yakovlev'in raporu”; Luka Konaşeviç; Pravaslovnıy Sobesednik, Bolum II, 1868, s. 468. 124 dinlerinden dönmedikleri de Mojarovskiy tarafından ifade edilmektedir. Yarçov raporlarında bu gerçeği dile getirince Dinî İdare merkezi olan Senato şu kararı almıştır. “Muhammedilikten dönen yeni Kreşenlere hususî bir gözetim yapılsın, çünkü onlar Arhimandrit Aleksey Raifskiy'in raporlarında da belirttiği üzerine âdetlerine çok bağlılar, ihtiyaçları yoksa kendi isteklerine göre asla vaftiz olmak istemezler”. Ancak Rus din adamları yine de bu yıllarda yapılan misyon faaliyeti için devletin zorlayıcı kurallar koymasını gerekli görmüşlerdir. 465 3.1.3. Yeni Vaftizliler Dairesinin Misyoner Yöntem ve Önlemleri: Zorla Vaftizleme 18 Eylül 1742 yılında Arhimandrit Dmitriy Seçenov Yeni Vaftizliler Dairesi müdürlüğünden ayrılarak Ninniygorod piskoposu tayin edilmiştir. Onun yerine Sviyajsk'daki Bogoroditsa-Uspenskiy manastırı rahibi Silvestr Glovatskiy bu göreve atanmıştır. 466 Larion Rogalevskiy'in Tsivilsk’de açmayı planladığı yeni vaftizliler okulu 1745 yılının Mayıs ayında 50 kişilik bir kurum olarak Sviyajski’de de açılmıştır. 467 1749 yılının sonlarında ise planlanan 4 okul eğitim ve öğretime açılmış ve idaresi Kazan Başpiskoposu Luka Konaşeviç'in nezaretine verilmiştir. Piskoposluk idaresine geçer geçmez okulun öğretmenleri tamamlanarak Kazan bölgesinden 50 öğrenci seçilerek, 1750 yılının ocak ayında eğitime başlamıştır. Öğretmenlerde Kreşen Tatar dilini bilme özelliği aranmış, ancak yeterli donanımda öğretmen bulma zorluğu yaşanmıştır. 468 Ancak 1750 yılında değişen okul yönetimi 1751 yılında Sinod'un emri gereği Kazan İlâhiyat Seminaryası mezunlarını bölge dillerini bildikleri için Yeni Vaftizliler Dairesi işe almış ve açılan okullarda 469 Çeremiş, Çuvaş, Tatar sınıfları açılmıştır. 470 464 Mojarovskiy, İzlojenie, s. 75-76 465 Mojarovskiy, İzlojenie, s. 76 466 İstoriya Nijnegorodskiy İerarhiy, s. 113–118, St. Petersburg 1857. 467 Silvestr’ın raporu “Luka Koneşeviç, Episkop Kazanskiy”, Pravaslovnıy Sobesednik, 1858, III, sayfa 472-473. “1745 yılının 15 Mayısında Arhimandrit Silvestr Kutsal Sinod’a şu raporu sunmuştur: “Sviyajsk’da Bogoroditsa manastırında Slavca-Rusça eğitimi almak için 50 kişilik 2 okul açılmıştır. Burada görevli eleman ve öğrencilerin barınması için yer yapılmış, Kazan piskoposu Luka’nın belirlediği malzeme yerleri vardır. Ekmek yeri, mutfak, erzak dolabı, hastalar için revir, Kazan piskoposu Luka’nın planlamasıyla yapılan bu okulda 30 çocuk okumaktadır. Öğretmenler Rus-Slavca eğitimine göre seçilir.” 468 Malov, O novokreşenskoy kontor, (ayrı basım Tipografya imparatorskago universiteta) Kazan 1878, s. 95–96. 469 Piskopos Luka’dan sonra bütün okullar bozulmuş, destekçisi kalmamış ve mali durumları da kötüleşmiştir. Öyle ki “Okuldaki çocukların bakıcıları yoktu ve açlıktan hastalanıp ölüyorlardı. Veliler cocukları okula keder içinde veriyorlardı”. Şerbatov, İstoriya Drevnoy Rusii, 1859 St.Petersburg, C. III., Bl. II, s. 64 - 65. Zahariy ve Yüklə 8,12 Mb. Dostları ilə paylaş:
|