T. C. Marmara üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ İlahiyat anabiLİm dali



Yüklə 8,12 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə72/147
tarix11.09.2018
ölçüsü8,12 Mb.
#68103
1   ...   68   69   70   71   72   73   74   75   ...   147

 
172
Syukyevski, Bogorodski, Bolşe-Yanasalski (Büyük-Yanasalski), Şingutski, Florovski 
ve Yalçınovski güzergâhını takip etmiştir. İkinci ziyaretini rahip Svetovidov şöyle rapor 
eder:  

Tatarları davet ettik ve bizim davetimizle her vilayette İmparatora dilekçe yazanlar toplandı 
(hastalar ve köyde bulunmayanlar). Toplantıda onlara kararı okuduk, onların kendi istek mektubunu 
gösterdik, güvendikleri ne varsa bir bir ortaya koyuldu. Simbirsk’e bu mektubu yazdırmaya gidenler, 
postaya verenler, kağıtın forması ve rengi dâhil her şeyi hemen tanıdılar. Alaverdina köyü sakini Kreşen 
Stepan Fokeyev, mektubu hemen tanımıştı. Biz, toplantı boyunca mümkün olan öğüt ve nasihatleri 
verdik, ancak düşündüklerinden dönmediler ve inatla doğru olduğunu savundular, onlar imparatorun 
kendilerini özgür bırakacağına inanıyorlardı. Hıristiyanlığın hiçbir akidesi ve âdetini yerine 
getiremiyorlar, bir şey bilmediklerini söylüyorlar. Sayıları çok olan müslümanlar arasında yaşadıklarına 
hayatın her anında onlarla beraber olduklarını söylüyorlar ve dahası Rusça bilmediklerini itiraf 
ediyorlardı. Kiliseye gitmiyorlar, ayinlere katılmıyorlar zamanlarını olmadığını, dil bilmediklerni bahane 
olarak ileri sürüyorlardı. Dahası  hıristiyan kurallarıyla yaşadıkları zaman ve kıyafetleri giydiklerinde 
müslüman Tatarların alay konusu olduklarını, bu nedenle yapamadıklarını söylüyorlardı. Bu nedenle 
onların âdetlerine göre giyindiklerini, hıristiyanlığa göre yaşayınca bela ve musibetten kurtulamadıklarını 
çocuklarının, mallarının telef olduğunu ürünlerini olmadığını ve aç kaldıklarını ileri sürüyorlardı.. 
Sibirya’ya sürgün olsalar da ne kilise ne de hıristiyanlıkla ilgili bir söz duymak istemediklerini beyan 
ediyorlardı. Ne kadar yardım etsek de onların yanlışlarını düzeltemedik ve hıristiyanlığa döndüremedik, 
hiç dinlemek istemediler ve nasihatlarımız boşa gitti. Onlar hiçbir şey dinlemek istemiyorlardı bazı 
köylerde, liturgiya ve vaaz dinlemek için tanrının evine davet ettik gelmediler, haç çıkarmaya müsaade 
etmediler. Kreşenlerle konuşmalarım neticesinde toplu olarak hıristiyanlığa karşı savaşa hazırlandıklarını 
bir ağızdan aynı  şeyi yaptıkları gerçeğini gördüm. Birisi bir şey söyleyince topluca aynısını söylüyorlar 
ve inatla bu fikirde kalıyorlardı. Hatta onlarla beraber Muhammedî olmak isteyen ancak dilekçesi 
olmayanlara da dilekçe yazdırmak istiyorlardı. İçlerinde önder olan Stepan Fokeyev idi. O eğitimliydi ve 
diğerlerini etkiliyordu. Onlardan bazıları, birinci gezide Polis müdürü Tyulenev’le beraber, Tetuşi yerli 
mahkemesine gönderilmişlerdi ve Tetuşi eyalet mahkemesinde sorgulanmışlardı.  O zaman hıristiyan 
kalacaklarını bildirmişlerdi ve şimdi de kendi ifadelerinden dönemezlerdi.  Alaverdina köyünden Kreşen 
14 kişi, birinci gelişimizde bana ve kaza polis reisi Tyulenev’e yazılı kâğıt vererek, bundan böyle hep 
hıristyanlıkta kalacaklarına ant içmişlerdi. Diğerlerinin etkisiyle şimdi,  Muhammedî kalacaklarınıı 
söylüyorlar ve taahhütlerinden dönüyor. Biz hiçbirini bırakın hıristiyan olmaya nasihata dahi ikna 
edemedik.  İmparatora dilekçe yazıp götüren kişinin ismini vermediler. Kilise rahiplerinden şikâyette 
bulunmadılar. Ancak iyi de olsa rahipleri istemediklerini, müslümanların arasında hıristiyan olarak 


 
173
yaşamak istemediklerini bir ağızdan söylediler. Onlar dıştan hıristiyan olsa da ruhları ve yürekleri 
müslüman kalacaktır.”
629
 
 
Rahip Svetevidov Tetuşi’ye üçüncü defa 1828 yılının sonbaharında gitmiş,  
sonbahardaki gezisini de 20 Aralık 1828 tarihinde bir rapor şeklinde Konsistoriya’ya 
sunmuştur. Bu raporunda bölgedeki köylerin biraz daha yumuşadığını  hıristiyanlıkta 
kalmaya meyilli olduklarını, nasihat ve vaazları takip ettiklerini, hıristiyanlığın 
gereklerini yerine getireceklerini söylediklerini anlatmaktadır. Tetuşi ve Sviyajski’nin 
üçüncü seyahatinde tamamen sakinleştiğini ifade etmekte, kilise ve keşişlerden 
şikâyetlerin durma noktasına geldiğini bildirmektedir.
630 
1829 yılında baş rahib Sviyajski ve Tetyuşski eyaletlerine yaptığı gezilerin 
sonucunda da Sviyajski Kreşenlerinin hıristiyanlığa bağlı olduğunu söylerken 
Tetuşi’deki Kreşenlerin uzak durmasının bölgedeki islama dönüş hareketini örgütleyen 
9 kişinin etkisinde kaldıklarını itiraf etmektedir. Ancak 10 Ağustos 1830’da bitiş 
raporunda bu isimler yer almamaktadır. Tetuşi bölgesindeki geri dönüş hareketi için de 
çözüm yolu olarak buradaki Kreşenlerin manastırlara toplanması, daima gözlem altında 
bulundurularak Rusça öğretilmesi ve dinî hayatın bizzat yaşatılması teklifini idareye 
sunmuştur. Müslümanlar arasından ayrılan Kreşenlerin zamanla hıristiyanlaştığı ve 
Ruslaştığını tecrübeyle bilen başrahip, yapılacak toplama faaliyetinin başarıya 
ulaşacağından emindir.
631
 
                                                 
629
 KDK, f. 4, dosya no; 177, s. 161–163, “Svetovidov’un Kazan Konsistoryasına Raporu, 17 Temmuz 1828”. 
630
KDK, f. 4, dosya no. 177 s. 205, 206 “Svetovıdov’un Raporu, 20 Aralık 1828”; “Sviyajski kazasına gittiğim zaman 
haçlanmış Tatarları hıristyanlığa karşı daha iyi buldum. Önceki ziyaretlerimde, Ulyankovski, İvanovski ve Kulangiski 
kilise köyleri toptan hıristiyanlığa karşı geliyor ve bunu ifade ediyorlardı.  Şimdi, ikonalara baş  eğip, haç işareti 
yapıyorlar. Ve hepsi hıristiyanlığın âdetlerini yapacakları ve kiliseye gıdeceklerine, en azından bayramlarda söz 
verdiler. Tetuşi eyaletinde Kreşenler, ilk önce kabul etmeseler de zamanla yumuşadılar ve hıristiyan kalıp ibâdet ve 
gelenekleri yerine getireceklerine söz verdiler. Fakat onlardan bazıları haç işareti yapmak istemedi, yapamadıklarını 
söyleyip korktuklarını dile getirdiler. Onlara korkmamalarını, ilerde dua etmek için mutlak yapmaları gerektiğini ve 
keşilerin bunu öğreteceklerini açıkladım. Bazı yerlerde hiç ikona yoktu, ya kaybolmuş veya çalınmıştı; söz verdiler 
yenilerini alacaklar. Bu nasihatler ve açıklayıcı bilgilerden sonra Muhammedi olamayacaklarını anlayan bölge 
sakinleri bir daha böyle bir harekete girişmemiştir. Zamanla talepler yerine gelmeye başladı: Yeni doğanları 
zamanında vaftiz ettirmeseler de haçı öpüp işaret yapıyorlar, fakat kiliseye gitmiyorlar, zamanlarının olmadığını 
söylüyorlar. Bu son ziyarette tamamen sakin ve hareketin durmuş olduğunu müşahede ettim. Hıristiyanlığın 
kurallarını yerine yetirmeye hazırlardı. Ve onlar ileride hıristiyanlıktan dönmeyi düşünmeyeceklerine, çok pişman 
olduklarını, kötü niyetliler tarafından aldatıldıklarını,  İmparatoru kendi yanlış istekleriyle rahatsız ettiklerini 
söylediler. Kilise ve çalışanlarından şikâyetleri yoktur.” 
  
631
 KDK, f. 4, dosya no:177, s. 205–206; “Svetovıdov’un Raporu, 10 Ağustos 1830”. 


Yüklə 8,12 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   68   69   70   71   72   73   74   75   ...   147




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə