187
zamanda projenin yazıcısı Filaret tarafından arkadaşı Udmurd piskoposu Kiril’e ithaf
edilmiştir.
670
16 ve 21. maddelerdeki özel misyonerlik enstitüsünün
temelini oluşturacak
maddelerin Sinod tarafından red edilmesi Kazan yeparhiyası piskoposu Filaret’in derin
üzüntüsüne neden olmuştur. Çünkü misyonerin faydalı olabilmesi için özel bir eğitim
verilmesi olmazsa olmaz kuralken dinî idare merkezi Senato’nun dikkatini çekememiş
ve başarısızlığın ana nedeni bu yapının kurulamaması olmuştur. Ayrıca Sinod’un
bölgede görevlendirdiği yeni misyonerler Filaret tarafından yeterli görülmemiştir.
671
Nitekim Filaret’in kuşkuları Çuvaş, Çeremiş ve Udmurd dillerine çeviriler yaparken
ortaya çıkmış, gelişmiş yazısı olmayan bu halklara ortodksluğu anlatacak eleman
eksikliği hissedilmiştir. Kutsal İncil Cemiyeti boşluğu doldurmak için Çuvaş ve
Çeremiş dillerine halkın anlayacağı dilde 1200’ü Çuvaşça 1000’i
Çeremişçe olmak
üzere İncil cevirerek dağıtmıştır. Ancak Tatarlar için yeterli sayıda çeviri
yapılamamıştır. İncil’in Mitçel ve Nordman tarafından yapılan çevirisi mevcuttu, ancak
bu çeviriler halkın kullandığı dille yapılmamış ve istenilen sonucu vermekten uzaktı. Bu
eksikliği gören Filaret Kazan seminarisi öğretmeni Aleksey Onisiforov’a İncili yeniden
çevirtmiş, 1832 yılında bitirilmiş fakat bu da başarılı bir tercüme olamamıştır. Filaret
başarısız denemelerin kurumsal eksiklikten kaynaklandığını ve 16, 21. maddeler kabul
edilseydi bu eksikliğin kısa sürede giderilebileceğini vurgulamıştır.
672
Piskopos Filaret Sinod’un engellemesine rağmen kendi çabasıyla yetenekli
insanları kullanarak 1828–1836 yılları arasında Kazan bölgesi ve çevresinde yaptığı
faaliyetler neticesinde 5000’den fazla gayrı Rusu, Ortodoks yapmayı başarmıştır. Onun
çalışmaları sonucu 4348 Çuvaş, 235 Tatar, 215 Çeremiş, 209 Mordvan, 288 Udmurd
kiliseye kazandırılırken,
binlerce islama dönen Çuvaş, Tatar ve Çeremiş tekrar kiliseye
kazandırılmıştır.
673
Piskopos Filaret kendi misyoner faaliyetlerini arkadaşı olan Udmurd piskoposu
Kiril’e yazdığı mektuplarda anlatmaktadır. Mektubunda kısaca “atandığı bölgenin çok
670
“Pisma Filareta k Kirilu”,
Pravoslavnıy Sobesednik, Agust 1868, s. 27; “31 Mart 1830 tarihinde Arhimadrit
Peter’den büyük bir üzüntüyle ayrıldık, Hollandiya’ya
hiç gitmek istemiyordu,” diyordu.
671
“Pisma Filareta k Kirilu”,
Pravoslavnıy Sobesednik, Agust 1868s. 22-24.
672
Mojarovskiy,
İzlojenie, s. 178–179
188
geniş ve farklı halklarının olduğunu, çalışmanın bu nedenle zor olacağını, farklı âdet ve
örfleri olan halkların hıristiyanlığa soğuk baktıklarını, müslümanlardan etkilendiklerini,
yeterli rahip ve monahın bulunmadığını, tavsiyeye ihtiyacı olduğunu ve Sinod’un 19
Nisan 1828 tarihinde kendini misyoner projesinde görevlendirdiğini” anlatmaktadır.
674
Yine bir yıl sonra Kiril’e görüşmeden dönen Filaret Çeremiş topraklarına uğramış,
orada ayinler yaparak yüzlercesini islama dönüşten vazgeçirmiştir. Yol üzerinde
Çuvaşlara uğrayıp aynı başarıyı orada da göstermiş binlerce Çuvaş geri hıristiyanlığa
dönmüştür. Bu çalışmalar neticesinde 60.000 fazla Çuvaş ve Çeremiş’in hıristiyan
eğitmine tabi tutulduğu Filaret tarafından Kiril’e yazılmıştır. Bu bilgi Sinod’a ulaşınca
Sinod doğru olup olmadığını kontrol için müfettiş göndermiştir.
675
Filaret Yeparhiyasının Samara ve Simbirsk kazalarını 29 Ağustos 1829 yılında
gezmiş ve gezi esnasında 800’den fazla putperest Çuvaşı vaftiz etmiştir.
676
673
Sboyev,
Çuvaşı, Moskova 1865, s. 59.
674
“Pisma Filareta k Kirilu”,
Pravoslavnıy Sobesednik, Agust 1868, 11-14; “Piskopos Filaret Udmurd yeparhiyası
piskoposu Kiril Bogoslavski Platonov’a yazdığı mektublarda, “Bana verilen yeparhiya (Kazan)
çok geniş, (O zaman
Kazan yeparhiyasına şimdiki Simbirski ve Samarski yeparhiyaları da dahildir) ve çeşitlidir, ne zaman yetiyor, ne de
güç yetiyor, hususiyle de benim yeni olmam işleri daha da zorlaştırıyor. Ama,Tanrı bana yardımcı oldu, bu yaz bütün
yeparhiyayı iki ay zarfında teftiş ettim. Şimdi işlerim yoğun olsa da şahsi gözlemlerim olduğu için sakinleşmeye
başladım. Sizinle yeparhiya sınırında buluşamadığımıza çok üzüldüm, bana nasihatlarınız olurdu. Sizin Udmurdları,
bizim Çeremiş ve Çuvaşları hıristyanlaştırmak için hangi önlemleri almamız gerekiyor? Sizde nasıl
olduğunu
bilmiyorum, buradaki yeni Kreşenler çok üzülerek söylüyorum, gördüğüm kadarıyla hıristiyanlığa saygısızlık yapıyor
ve Muhammedîlikle, putperesliğe meyilliler. Keşişler bu zavallıları eğitmeyi ya beceremiyor veya çalışmıyorlar.
Bana akıl verin, tamamen dikenli bu yolda ben ne yapmalıyım.” 8 Ekim 1828 tarihinde ise şunları yazıyordu.
“Görevimin ilk yılında çok zorlandım, ben yaşayabileceğimi bile sanmıyordum : Fakat Tanrı bana güç verdi. Şimdi
kalbimde bir ferahlık hissediyorum ve zorluklarla uğraşmak beni mutlu kılıyor. Sevgi her şeyi yeniyor. Basit, aptal
Çuvaş ve Çeremişleri, bilhassa Tatarları merakla izliyorum. Sizinkilerin durumunu da merak ediyorum. Benim görev
yerim de kurban merasimi bu yıl yapılmadı Tanrı korusun. 1828 yılında Çeremişler büyük bir kurban merasimi
yapmışlardı. Benimkilerin ruhi durumları sizinkilerden iyi değil; Zavoljski Çuvaşları ve
Çeremişleri gezimden sonra
yavaş yavaş düzelmeye başladılar, eski âdetlerini terkediyorlar. Bundan Tanrı yardımıyla başaracağımızı
görebiliyorum, ancak devamlı gözetim altında tutmalıyız. Yazık eskiden başıboş bırakılmışlar yine de iyi hıristiyan
olacaklarına ümidim yok. Sizinle karşılıklı bunları konuşmak güzel olurdu. Haziran ayının ilk günlerinde
Çarevokokşayski’de olacağım. Siz lütüfkârlık gösterip yeparhiyanızın sınır köylerinin birine gelirseniz, bana da haber
verin. Şehirden çok uzak olmayan Mironosiçski bozkırı var, orada yalnız kalabilir ve özgürce her şeyi konuşabilirz.
Misyonerlerin tayin edilmesiyle ilgili Sinod’un kararını aldım. Ocak ayının 3’ünden itibaren bu işle ilgili bilgiler
toplamakla ilgileniyorum. Kazan yeparhiyası ve etraf bölgelerinde misyoner projesi hazırlama görevi bana verildi, bu
görevi hakkıyla yerine getirmek için sizinle konuşmalıyım.” 19 Nisan 1829; tarihli
mektubunda ise Çuvaşlardan
38,258, Çeremişlerden 2,925, Eski Kreşenlerden Tatar 450, yeni Kreşenlerden 111’inin Muhammedîliği bırakıp eski
hallerine döndüğünü söyler.
675
Mojarovskiy,
İzlojenie, s. 182–183; “Piskopos Filaret Muhammedîliği toplu terk eden ihtidâcılar ile ilgili bilgiyi
yerli rahiplerden almış tereddüte düşmüş ve bizzat bölgesinde yedi köyü ziyaret ederek doğrulamış ve rapor halinde
Sinod’a sunmuştur.”
676
Mojarovskiy,
İzlojenie, s. 184-85; Mojarovski, bu töreni bizzat yerinde gören Taydonovlu Çuvaş Gustaf Foht’un
ağzından aşağıdaki gibi nakletmiştir. “Piskopos Filaret’in Simbirsk vilayeti Samara kazası Usolya kilisesine bağlı
Taydonov köyünde ve etrafında 800 Çuvaşı vaftiz etmiştir. 29 Ağustos 1829 tarihinde köye gelen Filaret, Çuvaş
büyükleri tarafından büyük bir hürmetle karşılandı. Proobrajenski kilisesinde bu kalabalıkla litturgiya ayini yaptı.
Piskopos hıristiyan olmaya azimli olan bu grubu, vaftiz edip hıristiyan olduklarını ilan etti. Stavrapol
köylerinden
vaftiz için gerekli malzemeler getirildi. Piskoposa bu işte 10 keşiş 6 rahip yardımcı oldu. Törenin en önemli kısmı
masa üzerinde bulunan haçın etrafında bütün din adamları ve vaftiz olan Çuvaşların 3 kere dönmesi olmuştur.
Taydonov köyünde vaftiz için kurulan kilise burada bırakılmış ve Çuvaşlar ibâdetlerini burada yapmaktadır.”