196
17 Aralık 1838 tarihinde Sinod’un onayıyla alınan
kararla Kazan
Konsistoriyası Spask kazası Orta Biktemirov köyünün Kreşenleri Romanov, Kiril
Semyonov aileleriyle ilgili Rus köylerine sürgün kararı çıkmıştır.
699
Ayrıca konsistoriya
rahiplerin eğitimli ve sabırlı olmalarını ikna çalışmalarını sabırla yapmalarını vaftiz
törenlerini itina ile yapmaları istenmiştir. Etkinin Kazan valiliğine verilmesi de bu
kararla alınmıştır. Ayrıca bu kararda Mahkeme valilikten göç ettirilecek Kreşenlerin
yerlerini de sormayı ihmal etmemiştir. 28 Aralık 1845 tarihine kadar konsistoriyaya
valilikten yazının gelmemesi üzerine Sinod’u
kaynak gösteren mahkeme, Rus köylerine
göçe karar vermiştir. (Danilov, Mironov, Nikolay Romanov ve Semyonov aileleri) 3
Nisan 1848 yılında da yine Sinod müslüman olan Çistopolski ve Spaski kazalarındaki
Kreşenler için kilise yapılması, özel keşiş tayin edilmesi ve hizmet edilmesi kararı
alınmıştır.
700
4.2.5. Seyyar Kiliselerin Misyon Faaliyeti
14 Nisan 1846 yılında İçişleri Bakanlığı Gizli Komite’nin ihtidâcılarla ilgili
Kazan valiliği kanalıyla edindiği bilgileri, imparatora bir rapor halinde sunmuştu; bu
raporda Spaski ve Çistopol kazalarında 1721
Kreşenin dinden döndüğü, bilgileri yer
almaktaydı. Rus İmparatoru 8 Aralık 1846 tarihinde Emlak Bakanlığına emir
göndererek, Kreşen olup da dönenler için uygun yerler bulmasını istemiştir.
701
Emlak
Bakanı P. D. Kiselev, Kreşen Tatarlarından dönenler ile ilgili resmî bir istatistiğin
olmadığını, bu nedenle göçün imkânsız olduğunu bildirmiş ve Kazan valisinden
köylerin yeniden dinî profilini istemiştir. Ayrıca bakan, validen köylerde Kreşen,
Kreşen olmayan nüfusun dağılımını, Kreşen olup da dönen ve dönmeyenlerin köy köy
ayrıntılı rakamlarını,
aileleriyle ilgili bilgileri, yerleştirilebilecek köylerle ilgili fiziki ve
699
KDk, fond 4, dosya no. 9, s. 143, 149, 152, 155; “Obı ukleneniya vı magometanstvo kreşennıh Tatarı prihodskih
dereven sela Matakı” “Matak köylüleri gelen misyonerlere saygı göstermediler ve müslüman kalmak istediklerini dile
getirdiler. Bunlara katılan 14 kişi de bu ısrarı sürdürmüştür. Yegor Danilov, Vasiliy Mironov,
Andrey Nikolayev ve
aileleri, Danilova, Mironova, Nikolayeva ve yukarıda söylediğimiz Romanova ve Semenova ailelerini hristyanlıktan
uzaklaştıkları için yavaş yavaş ayrı ayrı Rus köylerine sürülsün. Kazan guberniyasının kilise müsait topraklı
köylerine ve her köye bir aile olmak şartıyla bu emir uygulansın.”
700
KDK, fond 4, dosya no 9, s. 155; “Obı ukleneniya vı magometanstvo kreşennıh Tatarı prihodskih dereven sela
Matakı” 27 Temmuz 1836 başlayan dava 22 Eylül 1855 bitmiştir.
701
“Devlet Emlak Bakanlığına bildirilerek Kreşen Tatarlarına uygun Rus köyleri tespit edilmesi sağlansın. Köylerde
Ortodoks Ruslardan başkası olmasını ve rahiplere gelen yeni yerleşimcilere samimiyetle dini anlatıp dua ettirsinler.”
197
idemografik yapısını, kiliselerin durumuyla ilgili bilgiler de sormuştur.
702
Bu istekleri
Kazan valisi 20 Şubat 1847 tarihli bir ek yazıyla Spaski ve Çistopol kazası başkanlarına
göndermiştir. 11 Haziran 1847 tarihli bir yazıyla da yeni Kreşen ihtidâcıları için
yerleşime uygun alanların ve gerekli ihtiyaçların bilgileri istenmiştir.
Bu bilgiler içinde
hıristiyanlıktan dönen Kreşen Tatarlarını yerleştirirken göç esnasında gruplara özel
rahip uygulamasının başlatılması ve bu rahiplere de seyyar kiliselerin eşlik etmesi fikri
gelişmiş ve uygulamaya konulmuştur. Sinodluk emriyle 12 Mayıs 1830 tarihinde Kazan
yeparhiyasında kurulan misyonerlik kurumunun misyonerleri köy köy zaten gezerek
misyon faaliyetini yerine getirmekte ve hıristiyanlığı öğretmekteydi, dolayısıyla hazır
olan bu din adamları bu vazifeyi yerine getirebilirdi. Ancak Kazan konsistoriyası bu
teklifleri gereksiz görmüş ve seyyar kilise ve geçici keşiş fikrinin olumsuz sonuç
vereceğini düşünerek kabul etmemiştir. Fakat piskopos Vladimir konsistoriyanın bu
kararına katılmayarak aksine bir tutum takınmış, rahiplerin göç esnasında ve sonrasında
hareketli olmaları gerekir, esasından hareketle özel rahip ve seyyar kiliselerin açılmasını
desteklemiş, ücretleri Sinodluktan karşılanmak üzere bu projenin uygulanması için
kazalara emirler göndermiştir.
703
Kazan Valiliği Devlet Emlak Müdürlüğü Bölümü Bakanlığın
isteği
doğrultusunda ihtidâ eden Kreşenlerin yerleşim ve sosyal durumlarıyla ilgili raporunu
merkeze sunmuştur. Bu rapor dönen ve dönmeyen Kreşenlerin yerleşim özellikleri,
göçü benimseyip benimsemedikleri, yapılacak yardımları, kiliselerin durumları,
psikolojik ve sosyal durumları, köylerin topraklarıyla ilgili bilgileri ve din adamlarının
fonksiyonları gibi çok geniş bilgi ağını içermektedir. Rapor’un tam metni şöyledir:
“1. Kreşen ve Kreşen olmayan Tatarlar ayrı yaşamaktadırlar, dolayısıyla tamamen aileleriyle
birlikte göç ettirilmeleri gerekir. 2. Kreşen veya Kreşen olmayanların yeni toprakları sahipsiz olmalıdır ,
702
Majarovski,
İzlojenie, s. 210 ; “Kreşen sürgünü için bilgi istenmiştir. İstenen bilgiler şunlardır: 1. Köylerin Kreşen
nüfusu
tespit edilsin, Kreşen olmayanların nüfusu da tespit edilsin, Tatarlardan kaçı Muhammedî olmuş? kaydı
alınsın. Kreşenlerin aileleriyle birlikte mi ayrı mı göç ettirilmesi gerekir bildirilsin. Ne kadar toprak gerekecek ve
geçimlerine yetecek tespitler yapılsın, Sadece Tatarların yerleşimi için müsait yer var mıdır? 2. Guberniyada sadece
Ortodoksların yaşadığ köyleri var mı ve bu köylerde fazladan toprak sahaları bulunuyor mu? Kiliseliri olan köyler
hangileri ve kaç Tatar yerleştirilebileceği hesaplansın, eksik toprak verilmesin 3. Kreşenler kendileri taşınabilir mi?
Devletin ne kadar katkısı gerekir bir bütçe ayrılacak mı? Ayrılacak ise aile başı ne olmalı? 4. Göçen Kreşen taraların
toprakları ne olacak? 5. Bu kadar çok sayıda Kreşen Tatarının islama dönüş nedeni nedir? 6.Onları Rus köylerine
yerleştirmede zorluklar çıkarsa, onlara özel rahib bulmamız mümkün mü seyyar kiliselerde
kimler görev yapabilir
kimler karşılıksız görev yapabilir?
703
Kazan Bölgesi Devlet Emlak Bakanlığı, Konsistorya münasebeti; 9 Haziran 1847, No: 94; 11 Haziran 1847, No:
98; Kararlar 5 Ağustos tarihli Konsistorya defterinde kayıtlıdır. Piskopos Vladimir’in kararı ise 16 Ağustos
defterinde kayıtlıdır.
KDK, fond 4, dosya no. 94 ve 98, “Brakahı”