Tafakkur haqida umumiy tushuncha tafakkur turlari tafakkur va boshqa psixik jarayonlar

Voqelik tafakkurda idrok va tasavvurlardagiga qaraganda chuqurroq va to’laroq aks etadi.
Biz sezgi, idrok va tasavvur vositasi bilan bilib olishimiz mumkin bo’lmagan narsa yoki hodisalarni, bu narsa yoki hodisalarning xususiyatlarini, ularning bog’lanish va munosabatlarini tafakkur vositasi bilan bilib olamiz. Masalan,
bizga ma’lumki, agar yorug’lik nuri shisha prizma orqali o'tkazilsa, bu nur spel, ruing yetti mngiga ajralib ketadi, bu ranglami biz idrok qilamiz (ko'zimiz bila ko'ramiz), lekin fizikadan bizga, shu narsa ma’lumki, bu nurlardan bo’lak, yangi boshqa nurlar ham bor. Bu nurlar, infraqizil va ultrabinafsha nurlar deb ataladi. Bu nurlarni biz ko`rmaymiz, idrok qilmaymiz. Bunday nurlarning borligi tafakkur yordami bilan kashf qilingan.

Tafakkur — voqelikning umumlashtirib aks ettirilishidir. Biz ayrim­ayrim narsalarni va hodisalarni, masalan, alohida stolni yoki stulni idrok qilaimiz va tasavvur qilamiz, ammo umuman stol va stul to'g'risida, umu­man mebel va umuman narsa to'g'risida esa fikrtashimiz mumkin. Umu­milash natijasida bir hukmning o'zida ayni vaqtda yakka bir narsa to'g’risidagina fikr qilib qolmasdan, balki, shu bilan birga narsalarning butun bir turkumi to'g'risida ham fikr yuritish mumkin.Masalan, «O'zekistonning fuqarolari teng huquqlidirlar» degan hukmda ayrim bir kishi haqida fikr yuritmasdan, balki O'zbekistonning hamma fuqarolari haqida fikr yuritiladi.

Narsa yoki hodisalar o'rtasidagi eng muhim bog’lanishlar va munosa- batlar yordami bilan ochiladi. Bunday bir misolni olib ko'raylik. Siz qalanini barmoqlaringiz bilan stoldan 20 santimetr balandda ushlab turibsiz. Barmoqlaringizni ochib yuborsangiz qalam stol ustiga tushadi, unig taqillagani (tovushi) eshitiladi. Biz bu hodisalarni birin-ketin idrok qilasiz va ularni xuddi shu tartibda tasavvur qilishimiz mumkin. Lekin biz unda hodisalarning ma’lum bir vaqt ichida birin-ketin sodir bo'lishini, idrok qi1amiz, xolos, ammo ayni vaqtda tafakkur yordami bilan bu hodi­saning bir-biriga qonuniy bog’lanishidagi chuqurroq sabablar va bun­dan kelib chiqadigan natijalar ochiladi. Biz hodisalarning birin-ketin o’tayotganliginigina qayd qilib qo1avermaymiz, balki birinchi hodisa bo'lgani uchun ikkinchi hodisa ro'y beradi, undan keyingi hodisalarning har qaysisi (masalan, tovush) oldingi hodisa ro'y berganligi uchun (qalam stolga urilganligi uchun) sodir bo’ldi, deb aniq aytamiz va oldingi hodi­sa ro'y berganligi keyin shu hodisani muqarrar keltirib chiqarganligini anglaymiz. Bu hodisalarda ularning malum bir vaqt ichida birin­ketin, sodir bo'lganligini idrok qi1ganimizdan tashqari, ular o’rtasida sabab­-natija bog’lanishi, ya'ni qonuniy bog’lanish bor, deb aniq qilib aytamiz. Bu sabab-natija tariqasidagi bog’lanishning o'zini bevosita idrok qila olgamaymiz, uni sezgi organlarimiz vositasi bilan his qilolmaymiz (ko’rmaymiz, ushlab ko`rmaymiz, eshita olmaymiz), balki shu bog'lanish bo'lgani idrokimizga asoslanib turib fikr qilish yo'li bilan topamiz.
So'ngra, ayrim hodisalardagi sabab-natija bog'lanishlari ochilganligi­ga asoslanib, umumiylashtirish yo'li bilan voqelikiling umumiy qonuni­yatlarini topib olamiz.
Masalan, suvning yaxlab qolganligiga haroratning pasayganligi (0" dan pastga tushib ketganligi) sabab bo'lganligi aniqlangan bo'lsa va bu hodisa boshqa bir qancha hollarda ham aniqlangan bo'lsa aria shu hollarm umu­miylashtirish natijasida: «Harorat 0 dan, past bo'lganida suv hamisha inuzlaydi» degan hukmda ifodalangan qonun topilgan. Hodisalar o'rtasidagi mavjud sabab-natija bog'lanishlarini bilganligimiz uchun, hodisalarning o'zgarish va taraqqiysi qonunlarini bilganligimiz uchun biz hozirgi paytda mavjud bo'lmagan yoki hozirgi paytda bizning oldimizda ro'y bermagan hodisalarning yuz berishini oldindan aytib berishimiz mumkin. Masalan, termometrda haroratning 0° dan past tushganligini ko'rishimiz bilan, endi suv muzlaydi, deb oldindan ayta olamiz.
Astronomlar osmondagi jism­laming harakat qonunlarini bilganliklari uchun quyosh yoki oy qachon tutilishini aniq qilib oldindan aytib beradilar. Jjtimoiy turmushning asoschi­lari ochib bergan qonunlarini bilish ijtimoiy-siyosiy voqealarning qanday bo'lib borishini oldindan ko'rib turish imkoniyatini beradi.
Oldindan ko'rish o`z oldimizga inaqsadlar qo'yishimizga va shu maqsadlarga muvofiq harakat qilishimizga imkon beradi.
Oldindan ko'rish va atrofimizdagi buyumlarning xossalarini bilish tufayli insoniyatning hozirgi tajribasi vujudga kelgan, bu esa xilma-xil mehnat bilan shug'ullanish imkoniyatini ochib bermoqda.


Binobarin, tafakkur insonning shunday aqliy faoliyatidirki, bu faoliyat voqelikni eng aniq (to'g'ri), to`liq, chuqur va umumiylashtirib aks etti­rishiga (bilishiga), insonning yanada oqi1ona amaliy faoliyat bilan shug'ullanishiga imkon beradi.
Bosh miya po'stining biron-bir uchastkasi emas, balki bosh miyaning butun po'sti qilayotgan faoliyat tafakkurning nerv-fiziologik negizidir. Analizatorlarning miyaga borib tutashgan uchlari o'rtasida vujudga keladigan murakkab muvaqqat bog'lanishlar tafakkur qilish uchun birinchi galda ahamiyatga ega.
Yuqorida aytib o’tilganidek, ikkinchi signal sistemasi bilan birinchi signal sistemasining bir-biriga ta'sir o'tkazishida muvaqqat bog'lanishlarning vujudga kelishi tafakkurning spetsifik nerv-fiziologik mexanizimaridir.I.P. Pavlov aytganidek, «Avvalo, umuminsoniy empirizmni, (insonning tajribasi, orttirgan bilimlari) nihoyat atrof olamni va insonning o'zini ham bilish uchun oliy qurol bo'lgan fanni ham yaratuvchi maxsus in­soniy, oliy tafakkur» ayni shu bog'lanishlar asosida voqe bo'ladi.
Tafakkurni yo'naltirib turadigan asosiy nerv-fiziologik negiz shunday yo'l ko'rsatib turuvchi refleksdirki, bu refleks tafakkur qilish jarayonlarida katta rol o’ynaydi.
Odom tevarak-atrof olamni shaxsan bilib olayotgan chog'ida yoki o'zi
harakat qilayotgan chog'idagina emas, balki shu bilan birga, u o'zining
og'zaki yoki yozma) nutqi bilan o'z fikrlarini boshqa odamlarga

o’tkazayotganida hamda boshqa odamlarning fikr va bilimlarini o'zi o’zlashtirib olayotgan chog`da ham fikr qilaveradi. Odamning bilish va amaliy ehtiyojlari, tevarak-atrof va hayot to’g'risidagi o`z bilimlarini kengaytirish va chuqurlashtirishga intilishi tafakkur qilish faoliyatini vujudga keltiradi va bu faoliyatni kuchaytira­veradi. Shu sababli tafakkur qilish jarayonlarining muayyan maqsadga qaratilgan bo'lishi shu jarayonlarning muhim xususiyatidir.