11
Digər tərəfdən, mərkəzi banklar tərəfindən müəyyən olunan məcburi ehtiyatlar da bankların
ehtiyatlara marjinal tələbinin formalaşmasında əsas rol oynaya bilər. Bunun üçün, iki şərtin
ödənməsi zəruridir: (i) bankların məcburi ehtiyatlardan hesablaşma ehtiyaclarının ödənilməsi
üçün istifadə imkanı olmalı, (ii) mərkəzi bank tərəfindən müəyyənləşdirilən məcburi ehtiyat
tələbi onların işçi balansı hədəfini aşmalıdır. Əgər banklar müəyyən olunmuş məcburi ehtiyat
tələbini günlük ödəməyə məcburdurlarsa, bu zaman banklar məcburi ehtiyatlardan likvidlik
ehtiyacalarının ödənilməsi üçün istifadə edə bilməz. Belə olduqda, marjinal tələbi
müəyyənləşdirən faktor işçi balansı hədəfi olacaqdır (Borio (1997, 2001)).
Lakin məcburi ehtiyatlar orta yanaşması
10
əsasında hesablanarsa, onda məcburi ehtiyatlar
marjinal tələbin formalaşmasında əsas amilə çevriləcəkdir. Əgər gecəlik faizlərdə əhəmiyyətli
dəyişmə gözlənilmirsə və bundan yüksək əminlik mövcuddursa, bu zaman bank ehtiyatlarına
olan tələb yüksək elastiklik nümayiş etdirəcəkdir. Başqa ifadə ilə, gecəlik faizlərin cüzi yuxarı
qalxması ehtiyatlara tələbdə əhəmiyyətli azalma meydana gətirəcəkdir.
Ehtiyatlar bazarında qeyri-elastik və qeyri-stabil tələbin mövcud olması, ehtiyat təklifinin
cüzi dəyişməsi zamanı gecəlik faizlərdə əhəmiyyətli volatillik yarada bilər. Buna görə,
ehtiyatlara orta yanaşmasının gətirilməsi tələb əyrisinin elastikliyini yüksəltdiyindən gecəlik
faizlərədə baş verəbiləcək oynaqlığın qarşısını alır. Başqa ifadə ilə, orta ehtiyat yanaşması
banklararası bazarda gecəlik faizlərin volatilliyinin azaldılması üçün bufer rolunu oynayır. Lakin
orta ehtiyat yanaşması volatil gözləntilərin hakim olduğu dövrlərdə tələbdə qeyri-stabillik yarada
bilər. Belə olan halda, mərkəzi bankın kommersiya bankları ilə güclü kommunikasiyası və
bazara düzgün siqnal ötürməsi xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
Cədvəl 1. Mərkəzi bankın balansı
Aktivlər
Passivlər
Xalis xarici aktivlər (XXA)
Nağd pul (NP)
Mərkəzi hökumətə xalis tələblər (MHXT)
Bank ehtiyatları (BE)
Banklara xalis tələblər (BXT)
Digər aktivlər (DA)
11
Beləliklə, bank ehtiyatlarına tələbin xarakteristikasını nəzərə alan mərkəzi bank
təklif
kanalını tənzimləməklə faiz dərəcəsi və ya kəmiyyət hədəfinə nail olmaq məqsədi güdür. Bu
əməliyyatlar mərkəzi bankın likvidlik idarəetməsi çərçivəsinə daxil edilir. Avropa Mərkəzi
Bankına görə “Mərkəzi bankın likvidlik idarəetməsinə bank sisteminin likvidlik ehtiyaclarının
10
İngilis dilində qarşılığı “reserve averaging” – bu sistemdə banklar ehtiyatların saxlanma dövrü (“maintenance
period”) ərzində məcburi ehtiyat normasını hər gün deyil, həmin dövr ərzində orta hesabla təmin etməlidirlər. Yəni
bəzi günlərdə onlar mərkəzi bankdakı hesablarında normadan aşağı və ya yuxarı ehtiyat saxlaya bilərlər. Lakin
ehtiyatların saxlanma dövrü ərzində norma orta hesabla ödənməlidir.
11
Analitik balansın bu komponenti “balanslaşdırıcı komponent” də adlandırıla bilər.
12
müəyyənləşdirilməsi (ölçülməsi) və açıq bazar əməliyyatları vasitəsi bazara zəruri likvidliyin
inyeksiyası və ya absorbsiyası daxildir”.
Mərkəzi bankın likvidlik idarəetməsi avtonom (muxtar) faktorların Bankın analitik
balansında (Cədvəl 1) yaratdığı likvidlik dəyişməsinin neytrallaşdırılmasına xidmət edir.
Avtonom faktorlar sistemin likvidliyinə təsri göstərən, lakin mərkəzi bankın birbaşa nəzarətində
olmayan və proqnozlaşdırılması tələb olunan analitik balansın komponentləridir. Avtonom
faktorlara misal olaraq analitik balansın xalis xarici aktivlər, hökumətə xalis tələb, digər aktivlər,
dövriyyədə olan nağd pul komponentlərini göstərə bilərik. Avtonom (və ya struktur) likvidlik
mövqeyi belə hesablanır:
Avtonom likvidlik mövqeyi = Xalis xarici aktivlər + Mərkəzi hökumətə xalis tələblər +
Digər aktivlər - Nağd pul (7)
Avtonom likvidlik mövqeyinin müsbət olması struktur likvidlik profisitini, mənfi olması isə
defisitini nümayiş etdirir. Avtonom likvidlik mövqeyindəki dəyişmə isə sistemdə xalis
likvidliyin artmasını (azalmasını) göstərir.
Yuxarıdakı cədvəldə, mərkəzi bankın müvafiq dövr ərzində likvidliyə təsir göstərmək üçün
istifadə etdiyi, nəzarəti altında olan bütün kanallar banklara xalis tələblər (və ya xalis siyasət
mövqeyi) komponenti adı altında toplanmışdır. Ex-post (fakt sonrası) düşünsək, onda analitik
balansa görə aşağıdakı bərabərlik özünü doğrultmalıdır:
Bank ehtiyatları = Avtonom likvidlik mövqeyi + Xalis siyasət mövqeyi (8)
Lakin likvidlik idarəetməsi baxımından (8) tənliyini bir az dəyişməliyik. Belə ki, həmin
tənliyə mərkəzi bankın gecəlik faizi (ex-ante) təsbit etmək nöqteyi-nəzərindən yanaşa bilərik.
Mərkəzi bank avtonom likvidlik mövqeyini və müvafiq faiz dərəcəsində bank ehtiyatları tələbini
(
T
Bank ehtiyatları) öncədən proqnozlaşdırmağa çalışır. Bu iki faktor arasındakı fərq xalis
likvidlik mövqeyi adlanır və mərkəzi bankın bazarı balanslaşdırmaq üçün aparacağı monetar
əməliyyatların həcmini göstərir:
Xalis likvidlik mövqeyi = Avtonom likvidlik mövqeyi -
T
Bank ehtiyatları (9)
Beləliklə, təsbit etdiyi faiz dərəcəsində xalis likvidlik mövqeyini proqnozlaşdıran mərkəzi
bank aparacağı əməliyyatların həcmini ex-ante olaraq müəyyənləşdirir. Əgər tələb təklifi
üstələyirsə, “xalis likvidlik defisiti” yaranır ki, bu zaman mərkəzi bankın sistemə likvidlik
inyeksiya etməsi zərurəti ortaya çıxır. Əksinə, əgər “xalis likvidlik profisiti” yaranırsa, bu zaman
mərkəzi bank sistemdən likvidlik çəkməlidir (absorbsiya etməlidir).
Praktikada, mərkəzi banklar bazarda xalis likvidlik mövqeyində defisit yaranmasını üstün
tuturlar. Çünki, xalis likvidlik profisitinin mövcud olması xalis likvidlik defisitinin tam tərsi kimi
qəbul edilə bilməz – burada simmetriya mövcud deyil. Çox vaxt, bank sektorunda izafi