vivo
TARİX-İ QEZELBAŞAN
8
Zeynal xan fərmana görə bir neçə il Herat valisi oldu, lakin o, əraziləri
tuta bilmədiyi üçün azad edildi. Bir neçə il Astrabada
17
hakimlik etdi və 934-cü ildə
(27.IX.1527
–
14.IX.1528) Firuzguhda
18
özbək Zeynəşlə vuruşub həlak oldu.
Bu tayfanın başqa bir böyük əmiri Ağzıvar xandır. Pəhləvanlıqda tayı-
bərabəri yox idi, əmrə görə Sam Mirzanın lələsi
19
və Herat hakimi təyin edildi.
Hüseyn xanın öldürülməsindən sonra qorxuya düşdü və Sam Mirzanı da götürüb
Qəndəhara
20
yollandı və cığatay şahı Baburun oğlu Kamran Mirza
21
ilə döyüşdə
həlak oldu. Onun (Ağzıvar xanın) atası Dəmri Sultan Şah Təhmasibin böyük əmir-
lərindən idi və Bistamda özbək Übeyd xanla döyüşüb öldürüldü
22
.
Bu tayfanın böyük əmirlərindən biri Zeynəddin Sultandır. Uzun illər
İsfəraində
23
hakimlik edib Şah Təhmasibin zamanında o diyarda dünyadan köçdü
və Pirəli Sultan onun yerinə keçdi.
Başqa biri Vəli Xəlifədir. Bir neçə il Bəhram Mirzanın
24
mülazimi olub
axırda Quma
25
hakim təyin edildi və qazaxlarla döyüşdə igidliklər göstərib müqəd-
dəs Məşhədin valisi oldu.
Bu tayfanın böyük xanlarından biri Əliqulu xandır. O, Sultan Hüseyn xan
ibn Əbdi bəy ibn Durmuş xanın oğludur və II Şah İsmayılın taxta çıxmasından
26
özbək Abdulla xanın Xorasanı tutmasına qədər o, Herat valisi idi. Özbəklər doqquz
aydan sonra o çiçəklənən diyarı fəth etdikdə onu tutub öldürdülər
27
.
Və bu tayfanın böyük əmirlərindən biri Hüseyn xandır. O, bir müddət
Qum hakimi idi və 1007-ci ildə (4.VIII.1598
–
23.VII.1599) I Şah Abbas Xorasanı
azad etdikdə Herat hakimliyini ona tapşırdı və hazırda o, vilayətin valisidir.
Bu tayfanın başqa bir əmiri Əliqulu xandır. Bir müddət Yəzd və
Əbərkuh
28
hakimliyi onun öhdəsində idi. Hal-hazırda I Şah Abbasın xidmətində
eşikağası mənsəbindədir və Rey torpaqları
onun tiyuludur
29
.
Daha birisi Qəmbər xanın oğlu Nəcəfqulu xandır ki, hazırda Qain
30
hakimidir.
Rumlu tayfası
Bu tayfa Tokat, Sivas, Amasya, Farava, Məşhədvali və sair Rum
şəhərlərində yaşayır
31
. Bir hissəsi maldar, bir hissəsi şəhərlidir.
Onların böyük əmiri Cahanşah idi. O, Sultan Əbu Səidin qətlindən sonra
32
Həsən padşahın
33
sarayına gəlib əmirlik rütbəsi aldı.
vivo
TARİX-İ QEZELBAŞAN
9
Başqa bir əmir Hacı Hüseyn bəydir ki, Cahanşahın
34
oğlu Həsənəlinin
adından Qəzvin
35
hakimi idi.
Ağacəri tayfası
Əli bəy Cahanşah (Qaraqoyunlu) zamanında böyük əmir idi.
Bayramlu tayfası
Şahəli bəy Cahanşah zamanında böyük əmir idi. Cahanşahın qətlindən
sonra (Ağqoyunlu) Həsən padşahın hüzuruna gəlib böyük nüfuz qazandı və Sultan
Əbu Səidi tutub gətirəndə Həsən padşah ona Şahəli bəy Bayramidən aşağıda yer
verdi.
Bu tayfadan Şahsuvar bəy Yaqub padşahın
36
vaxtında böyük əmir idi.
Əkrəmi tayfası
(Bu tayfa) iyirmi dörd qoldan ibarətdir.
Ördəklu tayfası
Onlardan heç kəs əmirlik etməmişdir.
Qaracarlu tayfası
Onlar da əmirlik etməmişlər.
AĞQOYUNLU (TAYFALARI) HAQQINDA
Bu tayfaya «Bayanduri» də deyirlər və onlar 36 il İran torpaqlarında
sultanlıq ediblər
37
. Onların padşahları aşağıdakılardır: Həsən padşah, Sultan Xəlil,
Yaqub padşah, Baysunqur Mirza, Rüstəm padşah; Əhməd padşah, Məhəmmədi
Mirza, Əlvənd padşah, Sultan Murad.
Əbu-n-Nəsr Həsən padşah: O, Əli bəy ibn Qara Osmanın oğludur.
Bayandur xan ki, bu tayfa özünü onun nəsli hesab edir, Gün xan ibn Oğuz xanın
oğludur və Oğuz xan Həsən padşahın əlli birinci babasıdır. O, əslən padşah və
padşah oğludur, babası Qara Osman məşhur qəhrəmanlardan olmuşdur. 839-cu ildə
(27.VII.1435
–
15.VII.1436) Qara Yusifin oğlu İskəndər Mirza Şahruxun qorxu-
vivo
TARİX-İ QEZELBAŞAN
10
sundan qaçarkən, Qara Osman onun yolunu kəsib tutmaq istəyirdi
38
. Döyüş zamanı
Qara Osman atdan yıxılıb başından ağır yara aldı. Onu Ərzən-ərruma (Ərzruma)
apardılar. Səksən yaşı olduğu üçün o (yaradan) öldü və orada dəfn edildi. İskəndər
həmin vaxt oranı tutub onu qəbirdən çıxardı, başını kəsib Misirə göndərdi.
Cahanşah (Qaraqoyunlu) gücləndikdən sonra bu fikrə düşdü ki, düşmən
xanədanın (Ağqoyunluların) kökünü tamamilə kəssin və buna görə də 872-ci il
şəvval ayının 10-da (3.V.1468) Təbrizdən çıxıb Diyarbəkrə tərəf yollandı. Həsən
bəy qoşununu topladı və qardaşı Cahangir bəy öz oğulları Murad bəy və İbrahim
bəylə ona qoşuldu. Cahanşah Muş düzənliyinə
39
çatanda böyük əmirlərdən olan
Qəzvin (yaxınlığındakı) Tarom
40
hakimi Qasım Pərvanəcini irəli göndərdi (və o)
məğlub oldu. Cahanşah bir neçə gün dayanıb geri qayıtdı. Ağqoyunlu sərkərdələri
dedilər ki, o bizə bir ziyan vurmayıb geri döndü, gəlin biz də qayıdaq, Həsən bəy
razı olmadı.
Elə ki, Cahanşah o yerdən hərəkət edib Səncəqdə
41
düşərgə saldı, Həsən
bəy altı min süvari ilə ordudan ayrılıb vuruş əzminə düşdü. Qaravul
42
xəbər gətirdi
ki, Cahanşah ordunu yola salıb yaxın adamları ilə mənzildə yatır. Həsən bəy yola
düşdü və onun yatdığı yerə yaxınlaşanda padşaha onun gəlişini xəbər verdilər.
Atlara mindilər və düşmənlər bir-birinə qarışdı. Bir nəfər arxadan Cahanşaha çatıb
tanımadan ona namərdcəsinə zərbə endirdi. O, fəryad etdi ki: «Məni öldürmə,
Həsən bəyin yanına apar, sənə xeyri dəyər!». Lakin o yaradan taqətsiz olduğu üçün
(həmin adam onun) başını kəsdi və qorxdu ki, məbada ona bir zərər yetər, ona görə
(heç kimə) heç nə demədi. Nəhayət, axtarıb onun atını və yarağını tanıdılar, başını
tapıb Xorasana
–
Sultan Əbu Səidə göndərdilər
43
və övladları Məhəmmədini və
Əbu Yusifi əsir aldılar.
Həsən bəy qayıdıb Amid
44
qışlağına gəldi və yazda Bağdad əhalisinin
xahişi ilə oraya getdi, Pir Məhəmməd Alpaut oranın hakimi idi, onu ora (Bağdada)
buraxmadı. Həsən bəy qırx günlük mühasirədən sonra Azərbaycana qoşun çəkdi və
Xoyda Həsənəlinin
45
qoşunu vəlvələyə düşdü və onun bir sıra əmirləri, o cümlədən,
Şahmənsur, Şahsuvar bəy və Əmir İbrahimşah Həsən bəyin tərəfinə keçdilər.
Bu zaman Əmir Məzid Ərğun Sultan Əbu Səid tərəfindən Təbrizin darğası
təyin edilmişdi.
Həsən bəy oradan Naxçıvana getdi və Sultan Əbu Səid Miyanədən Qara-
bağa yollandı. Həsən bəy dəfələrlə elçi göndərib itaətini bildirdi, (amma) faydası
olmadı. Cığatay ordusu Mahmudabad
46
yaxınlığında düşərgə saldı. Həsən bəy