26
Mada tarixinin sosial-iqtisadi, siyasi, mədəni və etnik problemləri Madanın
Azərbaycan tarixində rolu və əhəmiyyəti ətraflı surətdə nəzərdən keçirilir. 1989-cu
ildə İ.Əliyevin "Atropatena tarixinin oçerki" çap olunur.
Arxeoloqlarımız və qədim tarixçilərimizin əvvəlki illərdə qazandıqları uğurlar
bütün nəzərdə tutulmuş istiqamətlər üzrə tədqiqatların daha da genişləndirilməsi üçün
möhkəm bünövrə rolunu oynadı. Alimlərimiz Manna, Atropatena və Albaniya tarixinin
aktual məsələləri, antik arxeologiya, etnik problemlər və s. üzrə tədqiqatlarının nəticələrini
nəşr etdirirlər. Bu tədqiqatların bəzilərində köhnə baxışlar yenidən nəzərdən keçirilir,
bəzilərində bölgə sakinlərinin etnik, iqtisadi, siyasi və mədəni həyatının köklü məsələiəri
üzrə yeni müddəalar irəli sürülür, Azərbaycan ərazisindəki ayrı-ayrı arxeoloji
mədəniyyətlərin etnik atribusiyası verilir.
1995-ci ildə İ.Əliyevin redaktəsilə nəşr olunmuş "Azərbaycan tarixi" (rus dilində)
kitabında xalqımızın qədim tarixinə çox geniş yer verilmişdir.
Qədim dünya tarixi elminin inkişafı bizim qarşımıza yeni vəzifələr və yeni
problemlər qoyur. Azərbaycanın qədim əhalisinin etnik tarixi məsələsinin dərindən
tədqiqi, arxeologiya və qədim Azərbaycan sakinlərinin mədəniyyəti üzrə
ümumiləşdirici əsərlərin yaradılması təkidlə tələb olunur. Respublikanın şimal-şərq və
cənub-şərq rayonları arxeoloji cəhətdən xüsusi olaraq öyrənilməlidir. Uzaq keçmişlərdə
bu bölgənin öz sakinlərinin və Cənubi rus çölləri tayfalarının Ön Asiya aləmi ilə
əlaqələri bu ərazilər vasitəsi ilə həyata keçirilmişdir.
Azərbaycan alimləri, şübhəsiz ki, bu və başqa məsələlərin tədqiqi işinə əllərindən
gələn töhfəni verəcəklər.
Təqdim edilən işdə Azərbaycan tarixinin ən Qədim zamanlardan başlayan və e.
III əsrinin birinci rübü ilə başa çatan böyük bir dövrü işıqlandırılır. Qeyd etmək zəruridir ki,
yeni tarixi tədqiqatlar sayəsində Azərbaycan tarixinin xronoloji çərçivəsi kəskin
surətdə genişlənmişdir. Əgər yarım əsr bundan əvvəl diyarın tarixi əslində ancaq 3-4
minillik ərzində xülasə oluna bilərdisə, bu ərazidə paleolitin mövcudluğu lap 50-ci
illərin başlanğıcınadək problematik olaraq qalırdısa, indi mühüm arxeoloji kəşflər, ilk
növbədə isə, elmimizdə yeni səhifə olan Azıx mağarası kimi nadir abidənin tədqiq
olunması sayəsində biz haqlı olaraq tariximizi ən uzaq dövrdən başlayırıq.
İndi bizim tariximizin yaşı təxminən bir milyon yarım ildir. Son 17 yüzillik
istisna edilməklə, demək olar ki, bütün bu dövr bu kitabda işıqlandırılır. Bu vaxt
ərzində qədim Azərbaycan ərazisində kortəbii qüvvələrlə mübarizədə maddi və
mənəvi mədəniyyət yaratmağa başlamış ilk insanlar meydana çıxmış, ibtidai icma
quruluşu təşəkkül tapmış, yüz min illər boyu mövcud olmuş və sonralar süqut etmiş
ilk dövlət qurumları meydana çıxmış, inkişaf edərək məhv olmuşdur.
Sonuncu tədqiqatların işığında Azərbaycan insanların ən qədim yayılma
rayonlarından biri kimi tanınır. Zaqafqaziyanın bəşəriyyətin ilk, ulu vətəni hüdudları
daxilində olması şübhəsizdir. Artıq o dövrdə Azərbaycan ərazisi çoxsaylı fəaliyyət
27
izləri qoyub getmiş uzaq əcdadlarımız tərəfindən tədricən mənimsənilirdi. İnkişaf
mərhələləri təxminən 1,5 milyon il bundan əvvəl başlanmış Quruçay çaydaşı
mədəniyyətinin meydana gəlməsi bunu sübut edən dəlillərdən biridir.
Arxeoloqlarımızın axtarışları, Azərbaycan ərazisində aşkara çıxarılmış
müxtəlif maddi abidələrin müqayisəli şəkildə öyrənilməsi, paleobioloqların,
paleobotaniklərin, paleomaqnitçilərin tədqiqatları, odun meydana çıxması, ilk daş
konstruksiyalar və bir çox başqa fenomenlər Zaqafqaziyanın ilkin paleolit dövrü
sakinlərinin həyatı, zəka qabiliyyəti haqqında bizim təsəvvürlərimizi əhəmiyyətli
dərəcədə dəyişmişdir. O zaman insan öz varlığı uğrunda təbiətin amansız qüvvələri ilə
gərgin mübarizə aparırdı. O, bu çox ağır, uzun mübarizə prosesində fasiləsiz və inadlı
yaradıcı əməyi ilə dünyanı dəyişirdi. Təbii ki, insan özü də təkmilləşirdi.
Azərbaycan tarixinin ən qədim dövrlərinin öyrənilməsində alimlərimizin
böyük müvəffəqiyyətlərinə baxmayaraq, hələ də xeyli aydın olmayan, mübahisəli
məsələlər qalır. Nəzəri xarakterli problemlər mövcuddur. Bütün bunlar predmetin
özünün ümumi mürəkkəbliyi ilə yanaşı, elmi-idraki, həm də ideya-nəzəri
dünyagörüşü əhəmiyyətli olan ibtidai icma tarixinin ümumi çətinlikləri ilə izah
olunur.
Kitabın müəllifləri konkret arxeoloji material əsasında Azərbaycan ərazisində
ən qədim dövrün mənzərəsini yaratmağa çalışmışlar.
B i r i n c i bölmə - "Daş dövrü. İbtidai icma quruluşu" - Azərbaycan
ərazisində yaşamış insan kollektivləri tarixinin ilkin mərhələlərinə həsr olunmuşdur.
Bu, çaydaşı mədəniyyəti adlanan mədəniyyətin və paleolitin sonrakı mərhələlərinin -
ilkin və Orta Aşel, final Aşel, Mustye mərhələlərinin inkişafı zamanıdır. Bu dövrdə
insan cəmiyyətinin təşəkkülü baş verir, ovçuluq və yığıcılıq inkişaf edir, müasir tipli
insan - Homo Sapiens formalaşır. Cəmiyyətin tərəqqisinə baxmayaraq, insan bütün
paleolit dövrü ərzində istehlakçı olaraq qalır, yüzminilliklər boyunca onun təsərrüfatı
mənimsəmə xarakteri daşıyırdı.
Yalnız mezolit-neolit dövründə istehsal edən təsərrüfatın, yaranması prosesi
başlayır - əkinçilik və maldarlıq meydana çıxır ki, bu da son mərhələsi çox vaxt
"neolit inqilabı" adlanan möhtəşəm bir çevriliş idi. Mezolit-neolit dövründə
Azərbaycanda baş vermiş dəyişikliklər bir sıra çox mühüm hadisələr üçün stimul olur.
Müntəzəm izafi məhsulun meydana çıxması elə yolun başlanğıcı oldu ki, həmin yol
bir neçə minillikdən sonra bölgədə ibtidai icma quruluşunun süqutuna gətirib çıxartdı.
Mezolit dövrü kollektivlərin miqrasiyası (mədəni yeniliklərin sürətlə müxtəlif
zonalara yayılması bununla bağlıdır), habelə, ehtimal ki, etnik qovuşmalar dövrüdür.
Neolit dövrü təsərrüfatın yeni növlərinin - əkinçilik və maldarlığın xeyli
möhkəmləndiyi, arxaik keramikanın, orada-burada isə gil divarlı komaların meydana
çıxdığı dövrdür. E.ə. VIII-VI minillikləri əhatə edir.