51
təbəqənin əmək alətləri qədim aşel dövrü daş məmulatının bəzi oxşar xüsusiyyətlərini
özündə birləşdirir.
Arxeoloji tədqiqatlar zamanı V təbəqədən daş məmulatı ilə birlikdə minlərlə
ovlanmış heyvan sümükləri aşkar olunmuşdur. Bu tapıntılar sübut edir ki, Orta Aşel
dövründə Azıx düşərgəsində yaşayan sakinlərin məşğuliyyətində əsas yeri ovçuluq
tutmuşdur.
V təbəqənin maddi mədəniyyət qalıqlarının elmi tədqiqi göstərir ki, Azıx
düşərgəsində Orta Aşel dövründə əsasən ovçu sakinlər yaşamışlar.
Qədim Azıx adamı - azıxantrop. 1968-ci ilin iyul ayında Azıx düşərgəsinin
Orta Aşel təbəqəsində aparılan arxeoloji qazıntılar zamanı əmək alətləri ilə birlikdə
qədim insanın çənə parçası aşkar olunmuşdur. Alt çənə üzərində bir neçə diş
qalmışdır. Dişlərdən yalnız üçüncü azı diş bütöv qalmış, ikinci azı diş isə ortadan
sınmışdır. Birinci azı isə tamamilə yoxdur, lakin onun diş yuvaqları olduqca yaxşı
nəzərə çarpır. Çənənin iri olması açıq nəzərə çarpır və onun gövdəsi nisbətən qalındır.
Azıx çənəsi avstralopiteklərdən fərqlənir və müəyyən cəhətlərinə görə arxantropların
arasında özünə yer tutur. Çənənin quruluşundakı spesifik cəhətlərə əsasən, bir
tərəfdən pitekantroplara, xüsusilə mauer adamı çənəsinə yaxınlıq təşkil etməklə
yanaşı, digər tərəfdən də, bir çox proqressiv cəhətlərinə görə Fransanın Araqo
mağarasının aşel təbəqələrindən tapılmış preneandertallara daha yaxındır. Azıxın Orta
Aşel təbəqəsindən tapılmış çənə fraqmentinin sahibinə azıxantrop (yəni Azıx adamı)
adı verilmişdir.
D.Hacıyev çənə üzərində apardığı elmi tədqiqat zamanı müəyyən etmişdir ki,
bu, keçmiş SSRİ ərazisində ən qədim insan çənəsi olub, 18-22 yaşlı qadına
məxsusdur. Bu qadın 350 min il bundan əvvəl Azərbaycan ərazisində yaşamışdır.
V təbəqədən çənə ilə birlikdə daş alətlər və heyvan sümükləri də tapılmışdır.
Bu təbəqədən eyni zamanda çoxlu mətbəx tullantıları, ocaq yerləri, xəlvət yer, qaya
daşlarından düzülmüş ibtidai tikinti hissəsi və s. aşkar olunmuşdur.
Azıx sakinləri Orta Aşel dövründə ovçuluqla daha yaxşı məşğul olmuşlar.
Qədim Aşel dövründə 11 növ iri heyvan ovlandığı halda, Orta Aşel dövründə 45 növ
heyvan və quş ovlanmışdır. Ovçuluq aşel adamlarını nəinki yeməklə, eyni zamanda
geyimlə təmin edərək, onlara yaşayış yerləri tikililərini hazırlamağa da imkan
vermişdir.
Böyük maraq doğuran cəhətlərdən biri də, dövründən asılı olmayaraq, Orta
Aşeldə öyrənilmiş ocaqların mağaranın eyni sahəsində qeydə alınmasıdır. Bu, burada
yaşayanların qohumluq ənənələrini davam etdirməsini göstərir. Ocaqla eyni sahədə,
qaya divarları arasında xəlvəti yer qeydə alınmışdır. Həmin yerdə mağara ayılarının
kəllələri gizlədilmişdi. Ayı kəllələrinin belə xəlvəti yerdə gizlədilməsi, yəqin ki, o
dövrdə ilk dini təsəvvürlərin yarandığını göstərir.
52
Azıxın IV təbəqəsindən maddi mədəniyyət qalıqları tapılmamışdır. Bu, qədim
Azıx sakinlərinin düşərgəni müvəqqəti tərk etdiklərini göstərir. Lakin insanlar
düşərgəyə yenidən Mustye dövrünün əvvəllərində gəlib burada yaşamağa başlamışlar.
Orta Paleolit-Mustye mədəniyyəti (100-35 min il əvvəl). Aparılan arxeoloji
tədqiqatlar göstərir ki, 100 min il bundan əvvəl Son Aşel dövrü Mustye mədəniyyəti
ilə əvəz olunmuşdur. Bu dövr ilk dəfə Fransanın Le-Mustye düşərgəsində müəyyən
olunduğuna görə, tapıldığı yerin adı ilə Mustye mədəniyyəti adlandırılmışdır. Mustye
dövrü insanlarının həyatında mühüm dəyişikliklər baş vermişdir. Məhz bu dövrdən
başlayaraq qədim insanlar yeni tipli əmək alətləri hazırlamağa başlamışlar. Bu,
onların inkişafı ilə əlaqədar olaraq meydana çıxmışdır. Artıq əvvəlki dövrlərdə
hazırlanmış əmək alətləri - kobud çapma alətləri, əl çapacaqları insanların yeni
tələbatını ödəyə bilmir və daha mükəmməl universal əmək alətlərinin hazırlanması
əsas məsələ kimi qarşıda dururdu. İlk dəfə olaraq levallua və Mustye itiuclularının
hazırlanması qədim insanların həyatında mühüm rol oynadı.
Mustye mədəniyyəti dövründə qədim insanların bədən quruluşunda, istehsal
texnikasında, təsərrüfatında və həyat tərzində böyük dəyişikliklər baş vermişdir.
Mustye dövrünün sakinləri neandertal tipli insanlar olmuşlar. Onlar yaşamaq
üçün özlərinə mağaralarda, açıq yaşayış yerlərində və komalarda yer hazırlayırdılar.
Neandertal tipli insanlar yaşayış tikililərini əsasən nəhəng heyvan sümüklərindən və
iri qaya daşlarından düzəldirdilər.
Mustye dövründə də qədim adamların əsas məşğuliyyəti ovçuluq olmuşdur.
Lakin onlar təbiətin hazır nemətlərindən də istifadə etmişlər.
Arxeoloji qazıntılar zamanı Mustye dövründə neandertal tipli insanların
qəbirləri aşkar olunmuşdur. Deməli, Mustye dövründə neandertal tipli adamların
həyatında dəfn mərasimi olmuş və artıq onlarda bəzi dini görüşlər formalaşmağa
başlamışdır.
Azərbaycanda aparılan arxeoloji tədqiqatlar zamanı Mustye mədəniyyətinə aid
Azıx (III təbəqə), Tağlar, Daşsalahlı, Qazma və Buzeyir düşərgələri aşkar
olunmuşdur.
Azıx mağarasının III təbəqəsində tədqiqatlar zamanı 3 mindən çox daş
məmulatı və 6 mindən artıq ovlanmış heyvan sümükləri tapılmışdır. Düşərgənin III
təbəqəsindən aşkar olunmuş daş məmulatının əksəriyyəti çaxmaq və şist daşlarından
hazırlanmışdır. Daş məmulatı arasında dəvəgözü daşından hazırlanmış əmək alətləri
də qeydə alınmışdır. Bu göstərir ki, Azıx düşərgəsində Mustye dövrü adamları əmək
alətləri hazırlamaqda üstünlüyü çaxmaq və şist daşlarına vermişlər. Bu, heç də
təsadüfi deyil. Qədim adamlar təcrübədə görmüşlər ki, çaxmaq daşından istənilən
formada əmək alətləri hazırlamaq olur və onlardan müxtəlif məqsədlər üçün istifadə
etmək əlverişlidir. Azıx Mustye düşərgəsi daş məmulatının elmi təhlili göstərir ki,
mağara sakinləri əmək alətlərinin bir hissəsini mağaranın özündə, digər hissəsini isə