90
Qafqazda mis-tunc metallurgiyasının yaranmasında və inkişafında Ön Asiya
ölkələrinin, görünür, müəyyən təsiri olmuşdur. Lakin Kür-Araz mədəniyyəti dövründə
Qafqaz Avrasiyada müstəqil və mühüm metal istehsalı mərkəzlərindən birinə çevrilir.
Metal əşyaların spektral tədqiqi, onların əksər halda mis-mərgmüş tərkibli
olduğunu göstərmişdir. Qədim ustalar şüurlu surətdə əşyaların daşıyacağı məqsəddən
asılı olaraq, onların tərkibinə müxtəlif miqdarda mərgmüş qatırdılar. İş burasındadır
ki, misin əridilməsi üçün yüksək (1083°) istilik tələb olunur, başqa metalın (mərgmüş,
qalay, nikel və s.) qatışığı olduqda ərimə dərəcəsi azalır, metalişləmə ilə əlaqədar
görülən işlər bir qədər yüngülləşir. Qədim ustalar bu biliyi mənimsədikdən sonra
tuncun başqa xassəsini də müəyyənləşdirirlər. Yəni tunc misdən bərkdir və az
istilikdə (700°) əriyir. Eyni zamanda müəyyən olunur ki, tərkibinə çox mərgmüş
qatılmış əşyalar kövrək olur. Kənd təsərrüfatında istifadə məqsədilə hazırlanan metal
alətlərdə, həm də İlk Tunc dövrü abidələrindəki silahlarda az mərgmüş (4-5 faizə
qədər) qatışığının olması məhz bununla izah olunur.
Azərbaycanda erkən dövr metal sənayesinin öyrənilmə tarixində Babadərviş
yaşayış yerində tədqiq edilmiş misəritmə kürə qalıqları böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Kürələrin yalnız aşağı hissələri qalmışdır. Görünür, kürələrin kifayət qədər
mükəmməl quruluşu olmuşdur. Bunu kürədəki külçələr və tapılan körük ucluqları
aydın sübut edir. Kürələrin birində tullantı şəklində istehsal çıxarı və mis külçəsinin
parçası tapılmışdır. Babadərvişdə bundan əlavə metal əşyalar, həm də metal əridib
tökməkdə istifadə edilən təknəyəbənzər gil qəlibin yarı hissəsi əldə edilmişdir. Bu
tapıntılar ilk tunc dövrü Babadərviş yaşayış yerində metal istehsalı ilə əlaqədar bütün
prosesin qaydaya salındığını sübut edir. Metaləritmə sənətkarlığı Kültəpə,
Qaraköpəktəpə, Şortəpə, Mişarçay, Göytəpə, Yanıqtəpə və başqa ilk tunc dövrü
yaşayış yerlərində də mövcud olmuşdur.
Yaşayış yerlərində mövcud olan metaləritmə emalatxanaları metal istehsalının
başqa istehsal növlərindən ayrıldığını göstərir. Emalatxanalar bütün icmanı təmin
edirdi, onlarda ustaların başçılığı altında bir qrup adam çalışırdı. Kür-Araz
mədəniyyətinin geniş ərazisində, qismən də ondan xaricdə metal istehsalı məhsulunun
oxşar nümunələrinin yayılmasını izafi məhsulun mübadiləsi və mədəni-iqtisadi
əlaqələrlə izah etmək olar. Deməli, İlk Tunc dövründən başlayaraq Azərbaycanda və
Zaqafqaziyada metal istehsalı və metal əşyaların hazırlanması sənətkarlığın mühüm
sahələrindən birinə çevrilir. Filizin çıxarılması və əridilməsi, metalın tökülməsi,
xüsusi qarışıqların tətbiqi, isti və soyuq döymə, əmək alətlərinin və silahların, bəzək
əşyalarının çeşidlənməsi istehsalın bu sahəsinin səviyyəsini və onun ilk tunc dövrü
əhalisinin həyatındakı rolunu əyani surətdə əks etdirir. Bu istehsal sahəsinin inkişafı
ilə sənətkarlığın başqa növləri, məsələn, sümük və daşişləmə olduqca məhdudlaşır.
Dəvəgözü daşının işlənməsi demək olar ki, öz əvvəlki əhəmiyyətini itirir, çaxmaq
daşından indi əsasən oraq dişləri və ox ucları hazırlanırdı. Sümükdən hazırlanan
91
başlıca alət - biz özü də əvvəlki dövrə nisbətən az idi. İndi onu tuncdan hazırlanan
daha möhkəm və etibarlı alətlər əvəz edir. Bu dövrün yerli metal istehsalı məmulatı
içərisində ən mühüm alət küplü tunc baltalar oldu. Azərbaycanın İlk Tunc dövrü
yaşayış yerlərinin demək olar ki, hər birindən belə balta qəliblərinin tapılmasına
baxmayaraq, onların özünün hələ ki, üç ədədi məlumdur. Ağdam, Masallı və Dəvəçi
rayonlarının hərəsində bir tunc balta tapılmışdır.
Qafqazın İlk Tunc dövrü abidələrində küplü baltalardan başqa, yastı iskənəvari
tunc baltalara da rast gəlinir. Astara rayonunda Telmankənd yaxınlığında bir kurqanda
yastı tunc baltalar dəstəkli nizə ucluqları ilə birlikdə əldə edilmişdir. İki ədəd
süngüvari nizədən biri I Kültəpədən, o biri Xaçbulaqdan məlumdur.
Qafqazda ilk tunc dövründən başlayaraq geniş yayılan metal silah iki ağızlı
yarpaqvari bıçaqlar - xəncərlər olmuşdur. Belə xəncərlərə Xaçınçay sahili və
Xankəndi kurqanlarında, Yanıqtəpə və Kültəpə yaşayış yerlərinin mədəni
təbəqələrində rast gəlinmişdir. Yerli metal istehsalı məmulatına Qaraköpəktəpə
yaşayış yerindən tapılmış dördtilli biz, başı ilgəkli sancaq, barmaqcıq və s.,
Kültəpədən başı ilgəkli dörd sancaq, bıçaq parçası və s. aiddir. Kültəpə metal əşyaları
içərisində Qafqazda ən qədim tunc oraq diqqəti xüsusi ilə cəlb edir.
Beləliklə, müxtəlif məqsəd daşıyan metal məmulatı Azərbaycanda dövrün
metalişləmə sənətkarlığı haqqında aydın təsəvvür yaradır.
Sənətkarlıq sahələrindən arxeoloji materiallarla daha zəngin dulusçuluq təmsil
olunmuşdur. Zaqafqaziyanın ilk tunc dövrü saxsı məmulatı o qədər mənalı və özünə
məxsus əlamətlərə malikdir ki, o, Kür-Araz mədəniyyətini müəyyənləşdirən əsas amil
rolunu oynayır. O, Eneolit dövrünün saxsı məmulatından keyfiyyətinə, texniki
işlənməsinə və formaların müxtəlifliyinə görə fərqlənir. İlk Tunc dövrü abidələrində
sözün əsil mənasında hələ gil qabların hazırlanması ilə əlaqədar istehsal ocaqları aşkar
olunmamışdır. Çox güman ki, dulusçuluq emalatxanaları yaşayış yerlərindən kənarda
yerləşmişdir. Mişarçay yaşayış yerində hələlik yeganə bir dulus kürəsi qalıqlarının
abidənin qənşərində yerləşməsi bunu sübuta yetirir. Kürədə gildən sapand daşlarının
bişirilməsi prosesi nə səbəbdən isə başa çatmamış, kürə bərk dağıdılmışdır. Kürədən
qalan hissədə çoxlu yarıbişmiş gil sapand daşları və sönmüş sobanın qırmızı rəng
almış divarından parçalar vardır.
Kür-Araz mədəniyyətinin qab-qacağı bir qayda olaraq, əksər halda, qum
qatışıqlı yaxşı yoğrulmuş gildən hazırlanırdı.
Bəzi rayonlarda (Qəbələ, Xanlar, Xankəndi və b.) qabların hazırlanmasında
torbalardan istifadə olunurdu. Torba qumla doldurulur, xaricdən istənilən formanı
almaqla suvanır, qurudulduqdan sonra qum boşaldılır və bişirilirdi. Qabların belə
üsulla hazırlanması İlk Tunc dövründə Qafqazın dulusçuluq sənətində geniş tətbiq
olunurdu. Bəsit dulus çarxı əvvəldən məlum olsa da, bu dövrdə məhdud miqyasda
işlədilir və hər yerdə tətbiq olunmurdu. Kür-Araz mədəniyyəti qablarının bəzi