5
ÖN SÖZ
Televiziya nəzəriyyəsi, onun strukturməzmun modeli bu küt
ləvi informasiya vasitəsinin üzə çıxması ilə sənətşünaslığın,
ek ranşünaslığın araşdırma hədəfinə çevrilmişdir. Bu nəzəri
ax tarışların modelləşməsinin müəyyən struktur üzərində qu
rul maması ziddiyyətlərə, nəzəri sapmalara səbəb olurdu. Yalnız
va hid müəyyən olunmuş metodologiyanın ortaya çıxması sis
temləşdirməyə xidmət edə bilərdi. Elmi işdə biz gəldiyimiz qə
naətləri, çoxillik araşdırmanı və dünya elmində gedən prosesləri,
söylənilən nəzəri problemləri əsas götürərək telenəzəriyyənin
mo delini, təhlilin metodoloji əsaslarını yaratmağa çalışmışıq.
Te leviziya nəzəriyyəsinin obyekti və predmeti dəqiq müəyyən
olun maqla nəzəri araşdırmanın əsasında durmalıdır. Televizi
ya nəzəriyyəsinin obyekti televiziyadır. Onun substansional,
ins titusional, strukturfunksional, qneseolojiməzmunlu, də yər
liməzmunlu və morfoloji xüsusiyyətlərini birləşdirərək nə zə ri
araş dırmamızın predmeti kimi götürürük. Məsələyə bu cür yanaş
manın əsasında televiziyanın hansısa keyfiyyətinin nəzərdən qaç
maması, birbirini tamamlayan, doğuran cəhətlərin tədqiqatdan
kənarda qalmaması durur. Televiziya canlı orqanizmdir, onun
tərkib hissələrini ayrıca, kənarda öyrənmək, hansısa başqa elmin
kontekstində izah tapmaq nəticəsiz işə çevrilə bilər. Televiziya bü
töv şəkildə bir neçə elminəzəri yanaşmanın metodoloji əsasları ilə
təhlil olunmalıdır və incəsənətin növü kimi bu, sənətşünaslığın,
onun bir istiqaməti olan televiziyaşünaslığın əsas elmi vəzifəsidir.
Televiziya nəzəriyyəsinin predmetini televiziyaya aid olan onun,
metodologiyası daxilində ümumi mövcud xüsusiyyətlər və
münasibətlər kateqoriyası təşkil edir. Predmetini tipik cəhətlər
onun durumu, inkişaf tendensiyası, insan və cəmiyyətlə
münasibətlər, xüsusi cəhətlər, yaradıcı axtarışlar təşkil edir. Bu
cəhətlər onun qanunları ilə sıx əlaqədə olmaqla elmin kateqorial
aparatına daxil olaraq anlayış, problem, konsepsiya, terminologiya
anlayışlarını ehtiva etməlidir. Təklif etdiyimiz model məzmunlu
şəkildə biliklərin mümkün tərəflərini əhatə etməli, obyektin
çoxcəhətliliyini əks etdirməlidir. Doğrudur, elmi axtarışların, elmi
məntiqin bütün suallarına cavab vermək, xüsusən də dinamik,
dəyişkən təbiətli televiziya və onun nəzəriyyəsi üçün mümkün
süzdür. Bizim məqsədimiz televiziyaşünaslığın necə strukturlaş
masını müəyyən etməkdir. Metodoloji və fərdi araşdırmamızda
əldə olunan qənaətlər yeni elmi araşdırmalara yol açacaqdır.
Digər tərəfdən televiziya nəzəriyyəsini əsas götürərək, digər
elmlərin nəzəri dərinliklərinə baş vurmayaraq, onların əsas el
6
mi nəticələrinin bazasında araşdırma aparacağıq. Televiziya nə
zəriyyəsinin təhlil metodologiyası digər sosialhumanitar elm lərin
metodologiyasına yaxındır. Ancaq onu fərqləndirən cə hət lərdən
bi ri onun araşdırılmasının daha geniş metodlar diapazonunda,
fənd, texniki vasitələrlə araşdırılması müstəvisində qurulması
dır. Eyni zamanda, televiziya nəzəriyyəsi ayrıca, ümu mi elmi
mü hitdən kənarda mövcud ola bilməz. Elmi araşdırmaların yeni
nəticələri, cəmiyyətdə gedən proseslər, gerçəyi əks etdirən cəhətlər
bu nəzəriyyənin ümumi mənzərəsini təşkil etməli, onun təhlilində
iştirak etməlidir. Televiziya nəzəriyyəsini modelləşdirmək cəh
dimizdə hərəkət edən elmin magistral isti qam ətlərindən yayınma
dan, doqmalara söykənmədən dinamik ger çək liyin qavranılması
nı əsas götürmüşük.
Təklif olunan modelin başlıca cəhəti kimi onun bütün tərkib
hissələrinin televiziya nəzəriyyəsinin predmetlitematik məz mu
nuna adekvatlığı, bu münasibətdə homogenliyi qeyd olunmalı
dır. Televiziya nəzəriyyəsində digər elmlər nə qədər fəal iştirak
etsələr də, bu birbaşa sənətşünaslığın tərkib hissəsidir, elə bu
səbəbdən onu digər elmlərin yolu ilə izah etmək cəhdi qarışıqlıq
yarada bilər. Elmi araşdırmamızda təklif olunan metodologiya
məhz sənətşünaslığın prinsiplərinə söykənir. Televiziyaşünas
lıq həm ictimai, həm də humanitar elmdir. Televiziya mətbuat
kimi sosial hadisə olaraq möv cuddur, eyni zamanda, mənəvi
tərəqqi işində yaradıcıistehsal fəaliyyəti ilə bilgilərin, dəyərlərin
müəyyənləşməsi, görüşlərin biçimlənməsi işində insanın yardım
çısı olur. Sosial və humanitar biliklərin əsasında görüşlər, metodi
ka və təfəkkür sistemi yaranır. Onun predmetinə bütün elmlərdə
olduğu kimi ontologiyası (tədqiq olunan obyektin mahiyyəti, onun
yaranma qanunauyğun luqları, funksionallığı və inkişafı, tendensi
yalar və proseslər, mövcudluq formaları) və qneseologiyası (ideya
və konsepsiya, onun öyrənilmə metodu və problemi, kateqoriya
ları, terminoloji aparatı) kimi elementlər daxildir. Özünün pred
met sahələri olan müxtəlifyönümlü nəzəriyyələrlə qarşılıqlı əlaqə
televiziyaşünaslığın mövcudluğunu, funksiyasını və inkişafını
göstərən ümumi kateqoriya izah aparatının yaranmasına imkan
verir.
Televiziya elminin predmeti və metodologiyasının müəyyən
edilməsi sənətşünaslığın başlıca elminəzəri məsələsi kimi qarşıda
durur.
Televiziyanın ictimaisosial mahiyyəti və əsas istiqamətləri
onun bir elm kimi öyrənilməsi işini qaçılmaz etdi. Aydındır ki,
nəzəriyyənin inkişafı televiziyanın yaradıcı qanunauyğunluqları
nı analiz etməklə əldə olunan nəticələrin araşdırılması hesabına
mükəmməl bazanın yaradılması mümkün ola bilər. Eyni zaman
da, televiziyanın özünün inkişafı müəyyən qanunauyğunluqlar