7
la həyata keçirilməklə fundamental elmi araşdırmalara, gəlinmiş
elmi nəticələrə söykənməlidir.
Jurnalistika, sosiologiya, sosial psixologiya və sənətşünaslıq elmi
nin nəzəriyyəçiləri televiziya nəzəriyyəsinin sərhədlərini, qanunla
rını müəyyən ediblər. Burada yayımın uzunmüddətli öyrənilməsi
və sorğuanalizlər hesabına əldə olunan əsas elmi nəticələr baş
lıca rol oynamaqdadır. Əsas meyar kimi televiziyanın fəaliyyəti
və onun cəmiyyətdə yerinin müəyyən olunması elmi yanaşmanı
hərəkətli, əhatəli, dəqiq nümunələr üzərində qurmağa imkan ve
rir. Televiziya nəzəriyyəsi bu fəaliyyətin əhatəli öyrənilməsinə im
kan verən ideyalar, biliklər sistemi formalaşdırmışdır.
Televiziya nəzəriyyəsinin empirik səviyyəsi materialların toplan
ması, təcrübənin öyrənilməsi əsasında qurulmaqla təşkil olunur.
Nəzəriyyə səviyyəsi isə empirik göstəricilər əsasında televiziyanın
mahiyyəti, inkişaf meyilləri və qanunauyğunluqları əsasında təyin
olunur. Elmin dünyagörüşü və metodoloji səviyyəsi televiziyanın
sosial münasibətlərdə yerini təyin etməyə imkan verir, həmçinin
onun təsvir imkanlarını ölçməyə şərait yaradan sistemin formalaş
masını asanlaşdırır. Eyni zamanda, televiziyanın fəlsəfikulturoloji
mahiyyətini açmağa, ümumi mədəniyyət sistemində yerini təyin
etməyə imkan verir. Televiziya nəzəriyyəsi elmi biliklər siste
mi olmaqla mövcud materiallar əsasında gəlinmiş nəticə, nəzəri
ümumiləşdirmə, televiziyanın sosial və mədəni həyata təsirini
müəyyən edən qanunauyğunluqlardan ibarətdir.
Bu sahədə aparılan elmi araşdırmaları ümumiləşdirərək aşağı
dakı elmi biliklərin televiziya nəzəriyyəsinə daxil olmasını vacib
hesab edirik:
Televiziyanın prinsip və funksiyaları;
Televiziya yayımının məzmun həlli, janr cəhətləri;
Televiziya yayımının bədii, ictimai, mədəni istiqamətləri;
Televiziyanın ictimai şüura, insanların davranışına, tərbiyəsinə
təsiri;
Televiziyanın digər sənət növləri, mədəniyyət hadisələri ilə
qarşılıqlı əlaqəsi;
Yayımın keyfiyyətinin nəzarətdə saxlanılması, artırılması;
Auditoriya ilə əlaqənin əsas cəhətlərinin müəyyən olunması.
Bildiyimiz kimi, elm biliklər toplamaq fəaliyyətidir, faktların və
ideyaların yaranması, təsvir edilməsi, sistemləşdirilməsi, ümu
miləşdirilməsidir. Nəzəriyyə isə özözlüyündə bilikdir, lakin adi
biliklərdən daha yuxarıda, obyekti bütöv halda göstərməyə ça
lışan, onun tərəfləri və digər obyektlərlə mövcud əlaqələrini mü
əy yənləşdirən bilikdir. Elmi fəaliyyət məhz müəyyən biliklər
sis teminə yiyələndikdən sonra elmi araşdırmada yeni addımlar
at malı, gedən prosesin izahını verməklə, metodologiyasını ya
ratmaqla yeni istiqamətləri müəyyən etməlidir. Bu mənada elmi
işimiz aparılan nəzəri tədqiqatların, praktik müşahidələrin, dün
8
ya təcrübəsinin öyrənilməsi, müqayisəli təhlili əsasında yeni me
todologiyanı təklif edir. Bu, metodologiyanın çoxtərəfli, televizi
yanın təbiətindən irəli gələn sahələrinin elementlərini özündə əks
etdirməlidir. Tədqiqatımızda buna nail olmağa çalışmışıq.
Televiziya elminin vəzifə və metodlarına nəzər yetirək. Bu mə
nada televiziyanın keçdiyi tarixi inkişaf yolu, onun mərhələləri,
keçmiş hadisələrin analizi, nəzəriyyəsi bu günədək söylənən elmi
rəylər, konsepsiyalar, nəzəriyyələr və tənqidi mövcud praktika
nın operativ analizi, qiymətləndirilməsi olduqca vacibdir. Bütün
elmlər kimi televiziyaşünaslıqda da gerçək materialın sonadək
öyrənilməsi, qanunauyğunluqlar, prinsiplər, predmetli təcəssümü
mühüm yer tutur. Ona görə də televiziya nəzəriyyəsini ümumi
nəzəriyyəyə, xüsusi nəzəriyyəyə və empirik müşahidəyə bölmək
olar. Ümumi nəzəriyyə özündə baza doktrinasını, anlayışkateqo
riya aparatını birləşdirir. Anlayışkateqoriya aparatı xüsusi nəzəri
və empirik tədqiqatlarda iştirak edir. Məhz bu, nəzərimetodoloji
bazanı yaratmağa imkan verir. Xüsusi nəzəriyyə isə tədqiqat
sahəsinin aid olduğu elmə yaxın və onun mövcudluğunda iştirak
edən elmi biliklər, sahələr əsasında qurulur. Bu subelmlər sosial
humanitar elm sahələrini əhatə edərək özünün məzmun və meto
doloji elementləri ilə televiziya nəzəriyyəsinə daxil olur. Empirik
biliklər televiziya nəzəriyyəsində mühüm yer tutur. Elmi müşahi
də, nəzəri axtarışlar teleyayımçıların praktik fəaliyyəti, iş metodla
rı ilə yaxından tanış olmalı, onları müşahidə etməlidir. Kon septual
bilgi hər an mövcud faktlarla, hadisələrlə tutuşdurulmasa, yox
lanılmasa özünün mahiyyətini, müasirliyini itirə bilər. Həmçinin
televiziya nəzəriyyəsinin təsnifləndirilməsi nəticəsində televizi
yanın sahələr üzrə nəzəriyyələri meydana gəlir. Əsas nəzəriyyə də
tədqiqatın fundamental metodologiyası yerləşir və hər komplek sin
tərkibində təcrübənin toplanması, empirik nəticələrin öyrənilməsi
durur. Lakin bir çox hallarda təhlil tədqiqatla izolyasiya şəraitində
aparılmış, bununla da hansısa sahənin öyrənilməsi üzərində nə
zəriyyə qurmağa cəhd edilmişdir ki, biz bunu tam olmayan, bir
tərəfli yanaşma hesab edirik. Televiziya tədqiqatı nın metodologi
yasına, onun ümumi nəzəriyyəsinə söykənməyən təd qiqat gerçəyi
müəyyənləşdirməyə imkan verməyəcəkdir. Öl kəmizdə təd qi qat
çılar jurnalistikanın sənətkarlığı, keyfiyyəti üzə rində araşdır ma
apararaq bütün diqqəti formaya yönəltmiş olurdular. Lakin televi
ziya üçün forma mütləq deyil, dəyişkən dir. Onun məzmunu, onu
doğuran proseslərin tədqiqatı ümumi televiziya nəzəriyyəsinin
platformasında aparıldıqda effektiv ola bilər. Sənətkarlıq məsələsi
özünün qeyrimüəyyən izahı ilə deyil, analizin sahələrinə görə
diferensiallaşmalıdır. Məhz bu, sənətkarlığın təbiəti, strukturu
haq qında tam mənzərəni yaratmağa imkan verər. Sənətşünaslığın
mövcud ənənəsinə söykənərək elmi işi televiziyanın poetikası
forması, dili, semiotikası əsasında sənətkarlığın teleyayım