11
Televiziyanın qanunları onun nəzəri əsaslarını və təhlil meto
dologiyasını biçimləndirməyə kömək etməklə əsas istiqamətlərin
müəyyən olunmasına da imkan yaradacaqdır. Elmi araşdırma
nın yeniliyi, onun fundamentallığı məhz bu qanunlara söykənən
dəqiq elmi yanaşmadadır. İndiyədək mövcud olmuş sistemsiz
təhlilin əvəzinə televiziyanın mahiyyətinə, qanunauyğunluqları
na və müxtəlif elmi araşdırmaların qovuşuğunda sistemli təhlili
verən elmi araşdırma aktual, sənətşünaslıqda, televiziyaşünaslıq
da yeni yanaşmadır.
Televiziyanın bütöv bir anlamda çözülməsi, onun tərkib his sə
lərinin ayrıca öyrənilməsi deyil, yaradıcısosialictimai ma hiy
yətinin, axtarışlarının ümumi şəkildə çözülməsi sənətşünaslığın
qarşısında duran və öz elmi həllini tapmayan başlıca vəzifə idi.
Te leviziyanın əlçatarlığı, hər kəsin onun haqqında rəy bildirməsi,
ictimai nəzarət mövcud olsa da, bütün bunlara aydınlıq gətirəcək
təhlilin meydana çıxması üçün model, təhlil metodologiyası möv
cud deyildi. Azərbaycanda 1956cı ilin 14 fevralından yayımlanan
televiziya artıq XXI əsrdə hər bir azərbaycanlının məişətində, ic
timai həyatında, mədəniyyətdə mühüm yer tutur. Ümummilli
regional və kabel televiziyalarının pərvəriş tapdığı dönəmdə on
ların fəaliyyətini tənzimləmək üçün mükəmməl elmi təhlil, araş
dırma sənətşünaslığın vacib, mühüm vəzifəsidir. Etiraf etməliyik
ki, Azərbaycan sənətşünaslığında bu mövzu çox az təhlil olunub,
televiziyanın nəzəri əsasları, demək olar ki, diqqətdən kənarda qa
lıb. Bu baxımdan televiziyanın təhlil metodologiyasını yaratmaq,
onun mükəmməl formasını, sxemini tərtib edərək mənbələrə,
araşdırmalara söykənmiş halda təqdim etmək, müxtəlif tərəflərini
vahid təhlilə cəlb edərək mükəmməl modeli təklif etmək elmi
tədqiqatın başlıca məqsədidir. Televiziyanın bədiikulturoloji,
estetik mahiyyəti ilə bərabər sosial, ictimai fəaliyyətini, məhz bu
elmlərin metodologiyasının iştirakı ilə televiziyaşünaslığın meto
dologiyasının prizması ilə çözülməsi üçün zəmin yaratmaq, bu
təhlili aparmaq da elmi işin əsas məqsədlərindəndir.
Elmi araşdırmada, televiziyanın insan şüuruna, onun davranışı
na, sosial həyata təsiri, bədiiestetik görüşlərin formalaşdırılması
işində fəaliyyəti, təsir mexanizmləri, manipulyasiya gücü, yaradıcı
yanaşma, yozum, təfsir, dramaturji janr, forma problemləri kimi
olduqca mühüm mövzular aktual, həllini gözləyən olduğundan
onu araşdırmaq, müəyyən bir sistem əsasında təhlil etmək, ölkə
televiziyalarının misalında müqayisəli analizi təqdim etmək, yayı
mın təşkili və yaradıcı işin elmi təhlilini vermək qarşıya qoyulub.
İndiyədək dünyanın bir çox aparıcı elmi müəssisələrində televizi
ya yaradıcılığı prosesini, onun sosial, ictimai, bədii məziyyətlərini,
ümumi mənzərəsini çözən sənətşünas, kulturoloq, sosioloq və fi
losoflar yayım işinin bədiiestetik təzahürlərini, televiziyanın in
kişaf mərhələlərini, ictimaisosial, fəlsəfi və mədəni əhəmiyyətini
12
mükəmməl elmi tədqiqata cəlb edərək nəzəri əsasların, təhlil mo
delinin hazırlanması üçün zəngin ola biləcək fundamental işlər
görmüşlər. Lakin ölkə sənətşünaslığında televiziya ən az araşdı
rılan mövzu olmuşdur. Televiziyaya sənət növü olaraq yanaşma,
tədqiq olunaraq bitkin model, üzvi orqanizm kimi baxmaq ənənəsi
olmamış, ayrıayrı sahələrin və ya yayım vahidlərinin elminəzəri
təhlilini vermək, qiymətləndirmək hallarına rast gəlinmişdir.
Azərbaycanda bir sıra alimlər televiziyanın bu və ya digər
problemlərini çözmüş, tutarlı elmi işlər meydana qoymuşlar. Bu
baxımdan Elşad Quliyevin “Televiziya iki əsrin ayrıcında”, “Tele
viziya: nəzəriyyə, inkişaf meyilləri” kitabları, Qulu Məhərrəmlinin,
Zeynal Məmmədlinin, Aydın Dadaşovun, Cahangir Məmmədlinin
dəyərli araşdırmaları, həm nəzəri, həm də praktik əhəmiyyəti
olan kitabları ölkəmizdə televiziya yayımının mənzərəsini, axta
rışları, yaradıcı siyasəti, peşəkarlıq problemlərini nəzərdən ke
çirməyə imkan vermişdir. Bu tədqiqatların əksəriyyətində filoloji
yanaşma, jurnalistikanın baxış bucağı ilə baxmaq tendensiyala
rı açıq görünür. Qulu Məhərrəmli və Zeynal Məmmədli öz elmi
fəaliyyətlərində televiziya jurnalistikasının problemlərini, onu
yaradıcı tərəflərini, ədəbi materialın təzahür formatını tədqiq
etmişdirlər. Cahangir Məmmədlinin “Jurnalistikaya giriş” kita
bında həmçinin telejurnalistikanın yaradıcı istiqamətləri öz əksini
tapmışdır. Lakin bütün bu müəlliflərin elmi fəaliyyətinə, araşdır
malarına yüksək önəm verərək, onların zəhmətini dəyərləndirərək
deməliyik ki, bu işlərin heç biri televiziyaya tam, bütöv baxışı for
malaşdırmır. Adı çəkilən araşdırmalar fraqmental görünür, hansı
sa tərkib elementinin təhlili ilə kifayətlənir. Bu da təbii və doğru
dur. Çünki televiziyanın bütöv yaradıcı mənzərəsini, axtarışlarını
çözmək sənətşünaslığın problemidir. Jurnalistika, dramaturgiya
burada vacib komponent kimi çıxış etsə də, hələ televiziyanın özü
deyil. Televiziya nədir, necə olmalıdır, onun verilişləri, yayımı necə
təhlil olunmalıdır, təhlilin istiqamətləri, modeli kimi məsələlər
sənətşünaslıqda öz elmi həllini tapmamışdır. Məhz bu modelin
mövcud olmaması sənətşünasları çətinə salaraq televiziya təhlilini
diqqətdə saxlamağa imkan verməmişdir. Mətbuat səhifələrində
təhlil xarakterli yazılar, araşdırmalar mövcud olsa da, bu daha çox
resenziya formasında olmuş, fundamental təhlil kimi yox, seyrçi
baxışının təzahürü kimi görünmüşdür.
Televiziya və onun təsir etdiyi elmi sahələrə aid indiyədək çap
olunmuş kitabları toplamaqla istər Rusiya, Türkiyə, istər sə də
ABŞ, Böyük Britaniya, Belçika, Fransa, Finlandiya, İtaliya və başqa
ölkələrin teleyayım təcrübəsi toplanaraq, bu ba rə də yazılmış elmi
məqalələr, elmi araşdırmalar, hazırda xarici öl kə lərdə yayımla
nan kanalların fəaliyyəti izlənməklə, dünya təc rübəsi öyrənilərək
yerli yayımçıların fəaliyyəti ilə müqayisəli şəkildə paralellər apa
rılıb. Həmçinin ölkədə yayımlanan kanalların müxtəlif mövzulu