31
Çin ənənəvi rəngkarlığı da Çin teatrından heç də az şərti deyildi. Təsviri sənətin
vasitələri ilə diqqət hər şeydən əvvəl ümumi, tam mücərrəd ideyaların verilməsinə
yönəldilirdi. Ona görə də həm bütövlükdə rəsm, həm də onun ayrı-ayrı hissələri öz
mənalandırılmalarına malik idi. Rəngkarlığın bu prinsipi «ideyanı təsvir etmək»
adlanırdı. Çinin ənənəvi rəngkarlığının əsas janrlarına portreti, peyzajı, heyvanların,
çiçəklərin və quşların təsvirini aid etmək olar. Portretdə sifətin fərdi xüsusiyyətləri
insanın təbiətinin xassələrini əks etdirən cəhətlərə qurban verilir. Peyzaj
rəngkarlığında Çin rəssamları təbiətin mənzərəsini vahid üzvi bütövlük kimi verməyə
çalışırdılar. Çin rəngkarlığında peyzajın əsas elementləri su, daş, ağac idi. Su bu
rəsmlərdə çay, kiçik çay, gölməcələr, şəlalələr, bulaqlar formasında çıxış edirdi. Daş
müxtəlif konfiqurasiyada olan dağlar və ayrıca iri daş parçası şəklində verilirdi. Ağac,
müxtəlif simvolik əhəmiyyətlərə maik idi. Belə ki, Çin mədəniyyətində şam – qüvvə,
dözümlülük və uzunömürlülük simvolu idi. Ona görə də şam ağacının, xüsusən
qurumuş budaqları və torpaq üstünə çıxmış kökləri ilə dağ şamlarının təsviri həyat
dözümlülüyünün təcəssümü olmaqla, Çin rəssamlarının əsərlərində tez-tez rast
gəlinirdi. Şamın əksinə olaraq söyüd qadınlığı, sadəliyi, incəliyi və zəifliyi
rəmzləndirirdi.
Çin rəngkarlığı güllərin və quşların təsvirində insan dünyası ilə müəyyən
əlaqələr axtarır. Məsələn, orxideya sadəliyin, təmizliyin və daxili nəcibliyin
təcəssümü kimi çıxış edir. Ona görə də orxideyanı təsvir edən əsərlər eyni zamanda
nəcib insanı təsvir edir və şərəfləndirirdi. Yabanı gavalının çiçəkləri təmizliyi,
dözümlülüyü, sarsılmazlığı simvolizə edirdi, bu vaxt belə bir cəhət əsas götürülürdü
ki, yabanı gavalıdan axan canlı şirə hətta şaxta vaxtı da məhv olmur. Xrizantema
gözəldir, sadədir, bakirədir, ən yaxşı qadın ləyaqətlərini təcəssüm etdirir. Bambuk –
ağıl və könül təmizliyini, feniks – sərvəti və nəcibliyi, vəhşi qaz isə – tənhalıq və
istirahəti simvolizə edir.
Bütün teatr hərəkətinin əsasını Çin musiqi teatrının vacib komponenti kimi
aktyorların nitqini müşayiət edən musiqi təşkil edir. Komik personaldan başqa, digər
bütün personajlar öz rollarını ya reçiçativ formasında, yaxud da musiqi melodiyası
altındakı ariya formasında tələffüz edirlər. Musiqi sədaları alında aktyorların bütün
hərəkətləri icra edilir. Hətta gözlərin və ya barmaqların kiçik hərəkətləri də baraban
və ya qonq zərbəsi ilə müşayiət edilir.
Çinin ən böyük mədəni dəyərləri, onun tarixi arxitektura abidələridir. Yeganə
və təkrarolunmaz qala arxitektura abidəsi – Böyük Səddir və ya çinlilərin özünün
adlandırdığı kimi Uzun Səddir. Bu tikinti bütün Şimali Çini keçməklə 4 min km-dən
də çox uzanır. Səddin tikintisi b.e.ə. IV-III əsrlərdə başlanmışdı. Bu vaxt ayrı-ayrı Çin
32
dövlətləri Mərkəzi Asiyanın köçəri xalqlarının basqınlarından qorunmaq üçün
müdafiə tikintiləri yaratmağa məcbur idilər. B.e.ə. 221-ci ildə Çin Tsin sülaləsinin
hakimiyyəti altında birləşdirildikdən sonra imperator Şi Huandi bir sıra müdafiə
xətlərinin vahid səddə birləşdirməyi əmr etdi. Sonrakı sülalə olan Han dövründə də
Böyük Səddə aparılan tikinti işləri davam etdirildi və b.e. III əsrində başa çatdırıldı.
Hazırda özünün qərb hissəsində Böyük Sədd ilkin formasını saxlamışdır. Səddin
qorunub saxlanmış hissələrində ölçüləri, əsasında eni 9 metrə, yuxarısında isə 6 metrə
qədərdir, divarın hündürlüyü isə 10 metrə çatır. Hər 200 metrdən bir dördbucaqlı
gözətçi qüllələri vardır. Divarın arasındakı yüksək düz yer müdafiə olunan geniş yol
olmaqla, hərbi hissələrin və arabaların sürətli hərəkətinə şərait yaradırdı.
Çinə buddizmin nüfuz etməsi Çin arxitekturasının yeni sahəsinin – buddizm
ibadət binalarının və mağara məbədlərinin tikilməsinin yaranmasına səbəb oldu. Bu
tikinti Hindistan arxitekturasının güclü təsiri altında idi. Sitayiş təyinatlı ən görkəmli
tikintilərə paqodalar – çoxmərtəbəli qüllələr daxildir. Buddizm panteonunun ali ilahi
qüvvələrinin şərəfinə və ya hansısa mühüm hadisənin xatirəsi kimi tikilən bu binalar
görünüş üçün ən uyğun gələn yerdə – təpənin üstündə, alçaq dağ üstündə
ucaldıldığından, beləliklə, onu əhatə edən yerin zəruri detalına çevrilirdi. Çində 1,5
min il əvvəl tikilmiş və yaxşı qalmış çox sayda paqodanı görmək olar. Xristian
kilsələrindən və müsəlman məscidlərindən fərqli olaraq paqodaların içərisində ibadət
yeri yoxdur.
Qayalardan yonulmuş məbəd kompleksləri də çox maraqlıdır. Dünyada çox
məşhur olan Çin ənənəvi göy kultu üçün olan məbəd kompleksi – Pekindəki Səma
məbədidir. Bu məbəd Min sülaləsi vaxtı tikilmişdir. Burada Çin imperatorları öz
əcdadlarının ruhuna qurban verir və göylərə məhsul göndərməsi barədə dua edirdilər.
Kompleks məhsul barədə dua məbədindən, əcdadların məbədindən və Səma
mehrabından ibarət idi. Bu üç bina xiyabanlarla birləşirlər. Məbəd kompleksinin
divarı elə akustik xassəyə malikdir ki, divarın yanında dayanan adamın səsini geniş
həyətin hər tərəfində dayanan hər bir kəs eşidə bilir.
Çin arxitektorları memarlıq ansambllarını yaradarkən onların ətraf mühitə
uyğun gəlməsinə xüsusi fikir verirdilər, ona görə də arxitektura tikintilərinin ətrafında
çox vaxt bağ-park ansamblı yaradılırdı. Çin dövlətləri hökmdarlarının saraylarının
həyətindəki parklar və bağlar barədəki ilk məlumatlar b.e.ə. I minilliyin ortalarına
aiddir. Qərbi Han sülaləsinin paytaxtındakı saray həyətində Çin bağ-park sənəti kimi
tarixdə ilk dəfə göllə birlikdə park yaradıldı. Həmin vaxtdan göllər (istər təbii, istər
süni olsun) adacıqlarla birlikdə Çində bağ-park ansamblının ayrılmaz hissəsinə
çevridi. Bağ-park komplekslərinin tikintisində Çin arxitektorları parkın məhdud
Dostları ilə paylaş: |