Телман Оруъов



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə4/120
tarix28.11.2017
ölçüsü5,01 Kb.
#12998
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   120

 

Sabin çarı Tatsi öldükdən sonra hakimiyyət bütünlüklə Romula keçdi. Dövləti 
yaradarkən  Likurqun  Spartada  etdiklərini  Romul  burada  həyata  keçirməyə  başladı. 
Axı  Spartada  "Gerusiya"  adlanan  ağsaqqallar  şurası  fəaliyyət  göstərirdi  və  onlar 
ölkəni  idarə  etməkdə  çara  böyük  köməklik  göstərirdilər.  Qədim  Spartada  çarlar  bir 
qayda  olaraq  seçki  yolu  ilə  təyin  edilirdi.  Şəhərin  yaxşı  adamlarının  nüfuzunun 
hakimiyyətlə birləşməsi Romada da müsbət nəticələr verirdi.  
Romul  öz  qonşuları  ilə  çoxlu  müharibələr  aparırdı,  bu  müharibələrdən  əldə 
edilən qənimət adamların varlanmasına şərait yaradırdı. İlk dəfə olaraq o, kasıbları - 
plebeyləri (plebsi) qüdrətli adamların himayəsinə, klienteliyə verdi. Romul öldükdən 
sonra  dövlətin  idarə  edilməsi  çətinləşdi,  şəhər  çarsız  qaldı.  Bu  vaxt  senat  çarlıqlar 
arası  dövrü  müəyyən  etdi  ki, bu  dövrdə  təzə  daimi  çar  seçilənə  qədər  dövlət  çarsız 
qalmasın  və  həmin  çar  uzun  müddətə  xidmət  etməsin.  Romulun  dövründə  çar 
müqəddəs  məsələlərdə  və  qurban  verilməsinə  başçılıq  edir,  allahlara  aid  bütün 
mərasimləri  keçirirdi.  Çar,  qanunları  və  ataların  ənənələrini  qoruyurdu,  ədalətin 
bərqərar olmasına qayğı göstərirdi.  
Ağır  cinayətləri  o,  özü  təhqiq  edirdi,  kiçikləri  isə  senatorlara  tapşırırdı.  Çar 
həmçinin müharibə vaxtı qeyri-məhdud hərbi hakimiyyətə malik idi. Senat isə çarın 
söylədiklərini  və  təkliflərini  müzakirə  etməli  idi.  Bütün  bunları  o,  Spartadan  əxz 
etmişdi.  Orada  isə  bütün  hakimiyyət  Gerusiyaya  məxsus  idi,  çar  heç  də  mütləq 
hakimiyyət  sahibi  deyildi.  Xalq  kütlələrinə  isə  Romul  üç  səlahiyyət  vermişdi: 
magistratları  seçmək  və  qanunlara  riayət  etmək,  həmçinin  müharibə  haqqında 
məsələni  çar  dediyi  vaxt  həll  etmək.  Xalq  özü  də  bir  yerdə  deyil,  kuriyalar 
qaydasında çağrılmaqla səs verirdi.   
 
ROMULDAN SONRAKI ÇARLARIN HAKİMİYYƏTİ 
 
Romul  38  il,  m.ə.  754-717-ci  illərdə  çarlıq  etdi.  Roma  iki  il  çarlıqlararası 
dövrü yaşamağa məcbur oldu. Senatorlar çar olmaq üçün öz aralarında gizli mübarizə 
aparırdılar.  Sabinlilər  öz  tərəflərindən  çar  qoymaq  istəyirdilər,  romalılar  isə  yadelli 
çar  barədə  düşünmək  belə  istəmirdilər.  Ona  görə  də  çarlıqlar  arasındakı  dövrdə 
ölkənin  hakimiyyətsiz,  qoşunu  isə  başçısız  qoymamaq  üçün  senatorlar  onluqlara 
bölündü  və  hər  onluqdan  bir  nəfər  başçı  seçməklə,  dövlətin  idarə  edilməsini  bu 
qaydada  bölüşdülər.  İndi  şəhəri  on  nəfər  idarə  edirdi,  hər  beş  gündən  digər  onluq 
hakimiyyəti  öz  üzərinə  götürürdü,  beləliklə  il  boyu  dövlət  çarsız  qalmırdı  və  çar 
rolunu  dəyişən  onluqlar  qrupu  əvəz  edirdi.  Beləliklə  yüz  nəfər  bir  çarı  əvəz  edirdi. 
Lakin  xalq  buna  etiraz  etməyə  başladı  ki,  bir  çardan  başqa  heç  kəsə  itaət 
etməyəcəkdir.  Senat  xalqa  müraciət  etdi  ki,  Romula  layiqli  varis  tapsalar,  atalar  bu 
qərarı  təsdiq  edəcəklər.  Əvvəllər  Romada  qayda  belə  idi.  Xalqın,  komitsiyanın 
qərarını  senat  təsdiq  edirdi.  sonralar  isə  qayda  dəyişdi.  Senatın  qərarı  xalq 
yığıncağının  -  komitsianın  müzakirəsinə  və  təsdiqinə  verilirdi.  Xalq  isə  senatın  bu 
hərəkətindən  məmnun  olaraq  qərara  aldı  ki,  Romada  kimin  çar  olması  barədə  qoy 
senat öz qərarını versin. 
Bu  vaxt  Sabin  şəhəri  Kuraxda  Numa  Pompili  adlı  ədalətli  və  nəcib  bir  adam 
yaşayırdı.  Romalılar  çarın  sabinli  olması    təhlükəsindən  qorxmalarına  baxmayaraq 


 
10 
Numanın adını eşitdikdə, ona üstünlük verdilər. Çox təkiddən sonra o, öz razılığını 
verdi və Romaya çar oldu. Bu m.ə. 715-ci ildə baş verdi.  
Müharibə  etməyi,  döyüşməyi  sevən  Romulun  yerinə  sülhsevər  bir  adam  çar 
oldu.  Silah  gücünə  yaranmış  bu  şəhəri  o  yenidən  hüquq,  qanunlar,  adətlər  təməli 
üzərində qurdu. Ən başlıcası o adamların xasiyyətini mülayimləşdirmək istəyirdi, axı 
müharibə  xarakterləri  xeyli  codlaşdırıb,  kobudlaşdırmışdı.  Bu  məqsədlə  o,  Yanus 
(mənası  "qapı"  deməkdir)  məbədi  tikdi,  sülh  vaxtı  bu  məbədin  qapıları  daim  bağlı 
qalırdı,  müharibə  vaxtı  isə  əsgərlər  bir  açıq  qapıdan  girib,  digərindən  çıxırdı. 
Qonşuları  ilə  tam  sülh  şəraitində  yaşayan  Numanın  dövründə  məbəd  daim  bağlı 
saxlanırdı. Adamlar indi müharibədən deyil, allahlardan qorxmağa başladılar. O, ilk 
çar  idi  ki,  Roma  dininə  forma  verdi.  İlk  dəfə  Numa  ili  on  iki  aya  böldü  və  ay 
təqvimində  ildə  qalan  11  gün  üçün  daha  bir  ay  əlavə  etdi.  Bundan  başqa  ev  ocağı 
ilahəsi Vestaya xidmət təşkil etdi. Bu məqsədlə bakirə qızlar ayrılır, onlara dövlətdən 
maaş verilirdi. Bu qızlar onlara həvalə edilmiş odu sönməyə qoymamalı, həm də öz 
bakirəliklərini  ləkəsiz  saxlamalı  idilər.  Onların  öz  günahları  ucundan  bəkarətləri 
pozulduqda, ölüm cəzasına məhkum olurdular və türbəyə salınıb ağızları bağlanırdı.  
Numanın dövründə dövləti sədaqət və and idarə edirdi, artıq qanunlara itaət və 
cəza  qarşısında  qorxuya  ehtiyac  yox  idi.  Bu  sahədə  çar  özü  hamıya  nümunə 
göstərirdi. Onun ən böyük xidməti kimi isə tarixçilər, çarlıq etdiyi dövrdə onun sülhü 
öz  məmləkətindən  heç  də  az  qorumaması  faktını  qeyd  edirdilər.  Onun  dövründə 
dövlət o qədər möhkəmləndi ki, dinc şəraitdə yaşamağa və müharibəyə hazır olmağa 
eyni dərəcədə qadir idi.  
Romalılar  və  sabinlilər  arasında  ayrı-seçkiliyə  son  qoymaq  üçün  o,  xalqı 
məşğuliyyət  növlərinə  görə  -  qızıl  işləri  ustalarına,  dülgərlərə,  rəngsazlara, 
çəkməçilərə,  mis  qab  qayıranlara,  dulusçulara  və  fleytaçılara  böldü.  Hər  sex  öz 
iclasına,  toplantılarına  və  dini  mərasimlərinə  malik  idi.  Beləliklə  şəhərin  sakinləri 
arasında romalı və sabinli olmaqla əlaqədar olan ədavətə son qoyuldu. Əhali arasında 
bu gildiyaların, sexlərin təsis edilməsi nəticəsində harmoniya və yekdillik yarandı.  
Numa əkinçi əməyinə də yüksək qiymət verirdi. O, torpaqları kasıblar arasında 
böldü  ki,  həm  kasıblığa  son  qoysun,  həm  də  cinayətkarlığın  kökünü  kəssin;  digər 
tərəfdən xalqı əkinçiliyə öyrətməklə, onarlın özlərinin yaxşı tərəfə dəyişilməsinə də 
şərait  yaradırdı.  Əkinçi  əməyi  adamlara  vətəni  müdafiə  etmək  hissləri  təlqin  və 
tərbiyə  edir,  tamahkarlıq  mərəzindən  onları  azad  edirdi.  Əkinçilik  əməyi  həm  də 
adamlarda  sülhə  hörmət  və  bağlılıq,  onların  mənəvi  kamilləşməsinə  şərait  yaradır. 
Numanın çarlığı ondan bir neçə əsr sonra Platonun dediklərini təsdiq edirdi. Platona 
görə  hakimiyyət,  yalnız  o  vaxt  adamlara  xilas,  bəlalardan  rahatlıq  gətirər  ki,  çar 
hakimiyyəti göylərin iradəsinə uyğun olaraq fəlsəfi zəka ilə birləşir və onlar birlikdə 
ləyaqətin eyblərə üstün gəlməsinə kömək edir.  
Numa özü elə ləyaqətlə çarlıq etdi ki, ondan sonra gələn çarlar onunla heç bir 
müqayisəyə girə bilməzdi, bu isə onun şöhrətinə daha böyük parlaqlıq verdi. Numa 
qırx  üç  il  çarlıq  etdikdən  sonra  vəfat  etdi  və  sonralar  onun  qəbri  açıldıqda  oradan 
onun əlyazmaları tapıldı.  
Numa Likurqdan fərqli olaraq taxt-tacdan imtina etmədi. Likurq qanunları ilə 
spartalılara xidmət göstərdi və sonralar bu qanunlardan başqaları da istifadə etməyə 
başladı.  Numa  isə  adamlara  sarsılmaz  mənəvi  dəyərlər  təlqin  etdi,  onların  ruhunu 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   120




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə