The Archeology of Azerbaijan a brief Discourse
Yüklə 5,15 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 43 qəsdən pis bükürdünüz ki, onlar orada açılsın. Vəssalam . Lazım gələndə məni də o sıraya qatdınınz. Kəsdiyiniz çörəyə.... Əhmədin sözünü dodağından Ģoralanan qan kəsdi. O an anladı ki, diĢini dodağına sığaraq onu möhkəm qanadıb. AtaĢ stolun üstündəki salfeti götürüb onun qanını silə-silə ağladı: - Bilirəm böyük bir p..x yemiĢəm. BağıĢla əlim-ayağım bağlı idi. Bilmirəm sənə niyə kömək etmədim . Əslində indi kəsib atdıqlarımı o vaxt edərdim. Dəli, mən səni satmaq istəsəydim bura niyə gələrdim. O ki qaldı Gülyaya o qız bilirdi ki, polietilen açılacaq amma bunu qəbul edib. O, özünü intihar edib.Onun yanındakı o pezəvəngi də öldürdülər. O deyibmiĢ qıza.... Qıza deyibmiĢ ki, bu qurulma iĢdir. Amma qız yenə onu yenə qəbul edib.. Gəl gedək. Gəl gedək, səni bir az sonra tapacaqlar. ġef əmrini verib. Əhməd artıq Gülyanın ölümünü dəqiq biləndə ortadan bölünmüĢ kimi iki qat oldu. Özündən asılı olmadan hönkürdü. AtaĢ bir ucdan salfet çıxarıb onun gözünün yaĢını silməyə cəhd edir, çox vaxt da cəhdi boĢa çıxırdı.Əhməd azacıq sakitləĢən kimi əli ilə AtaĢa siqaret iĢarəsi verdi. AtaĢ bağıĢlanmaq istəyən körpə uĢaq kimi cəld cibindən özü hazırladılarından birini ayırıb verdi. Əhməd onu yandırıb bir qullab alan kimi əlindəki siqaretı yerə atıb tüpürməyə baĢladı: - Bundan yox daha bunlar öldü mənim üçün. Daha çəkməyəcəm.ölsəm də çəkməyəcəm.- dedi. - Biz getməliyik. Olsun ki, sənin yerini tapıblar.Mən sənin maĢınınla gəlmiĢəm. Öz maĢınımla çıxmadım ki, daha Ģıbhə çəkərəm. - Yolda səni saxlayan polis tapılmadı?- Əhməd laqeyd Ģəkildə soruĢdu. - Saxlasa da, indiki vəziyyətimizdə polis ən zərərsiz mövqedədir. Hər an beynimizi dağıdacaq biri qabağımıza çıxa bilər. Əhməd AtaĢın ardınca düĢüb çay bağçasını sürətlə tərk etdi.Əhməd bağçadan bir az aralı saxlanmıĢ maĢınını görənə ürəyi dağ- dağ oldu.Bu maĢınla nə qədər xatirələri olmuĢdu.Bu maĢını alanda körpə uĢaq kimi neçə gün ona pəncərədən, qapıdan tamaĢa etməkdən doymamıĢdı. Təzə gəlin kimi nazlandırar, bir yerinin cızılmasına razı olmzdı.Ġndi isə ürəyində yalnız bir arzu var idi: mümkün olduğu qədər bütün hər Ģeydən onu yarım il öncə bu qılafa soxan hər xırda detaldan can qurtarmaq istəyirdi.AtaĢ ona fikir vermədən maĢını iĢə saldı. Yarımsaat sonra Astara bütün məĢum xatirələri ilə geridə qaldı. www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 44 *** Bu səhər Qafar məktəbə getmədi. Qayıdıb evə gələndə Məsmə arvad təəccübləndi, amma özlüyündə baĢa düĢdü ki, nə isə önəmli bir Ģey olub ki, Qafar məktəbdən vaz keçib. YavaĢca gəlib kiĢinin üzünə baxdı.HəmiĢə beləydi. Əzəldən bu evdə nə isə soruĢulmazdı. Lazım gəlsə danıĢılacaq. Qafar siqaretə güc verərək sonuncu qullabı vurub onu külqabıda əzdi. - Köçürük- elə Ģəkildə dedi ki, sanki bu dəqiqə baĢ verəcək bir iĢi xəbər verir. - Hara? Niyə?- Məsmə özündən asılı olmadan divana çökdü. - Bu bina plana düĢüb, bizi Qarabağa yox, onun yaxın yerlərindəki tikilmiĢ evlərə köçürəcəklər. Deyilənə görə, burada göydələn tikəcəklər.Nə isə hazırlaĢ! Üçünçü qaçqınlıq baĢlayır. Bizə kim qarğadı?!..- Qafar kiĢi elə ah çəkdi ki, Məsmənin ürəyi ağrıdı. KiĢi heç atası öləndə belə ah çəkməmiĢdi. - Ay kiĢi, niyə pis olursan ki, təzə evimiz olacaq. Daha yaxĢı, bu iylənmiĢ yerdən canımız qurtarar. Bax əvvəl ġuĢadan qaçanda bir məktəbdə daldalandıq. Səsimizə səs verən də yox idi. Sonra Allah sağ eləmiĢlər bizi gətirib bura- Bakıya köçürdülər. Yenə heç olmasa burada yardım- zad almağımız daha asan oldu. Indi də təzə evər tikiblər. O gün televizor da gördüm Ģirin evlərdi.- Məsmə gücü çatdığı qədər ömür-gün yoldaĢına səbr vermək istəyirdi. - Bizə yanıb köçürmürlər. Buranı satın alan alıb- bunu deyərək Qafar əlini nəmdən qabarmıĢ divara çəkdi. - Ay kiĢi, elə deyirsən ki, elə bil divin canı ĢüĢədə olduğu kimi sənin də canın bu evdədir. Rəhmətliyi də bura azara salmadımı.- Məsmə gileyli- gileyli dedi. - Yox ona görə demirəm ki. Ġyrimi ilə yaxındı burada yaĢayırıq. Əhməd Gülnar burada böyüyüblər. Burada yüz cürə xatirələrimiz var. Qafar kiĢi Əhməd gedəndən ilk dəfə idi ki, onun adını çəkirdi.Məsmə bundan daha da, pis oldu.Bundan cəsarətlənərək dedi: -Bu gecə Əhmədi yuxuda görmüĢəm. - Necə görmüsən?- Qafar bacardığı qədər soyuqqanlı soruĢmağa cəhd etdi. - Heç gördüm ki, gəlmək istəyir amma qoymurlar.- Məsmə ürəksiz- ürəksiz Ģəkildə dedi. - O, elə yerə iliĢməyib ki, onu buraxsınlar.- Qafar köksünü ötürdü. Elə bununla da köçmək və Əhməd söhbəti qapandı. AxĢam qonĢular da yığıldılar www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 45 Hərənin ağzından bir avaz gəlirdi.Kimi köçməyin tərəfdarı idi, kimi Bakıda qalmağın, kimi də Qafar kiĢi kimi susmağa üstünlük vermiĢdi. - ƏĢi, burada qalmağın nə mənası gəlin gedək. Ən azından Qarabağın havasına yaxın olarıq- Kərəm kiĢi armudu stəkndan çayı qurtumlayaraq dedi. - Yox, ey camaat, bunlar bizim əlimizdən qaçqınlıq statusumuzu da alırlar. Baxın bir zamanlar Qarabağdan bələkdə çıxan uĢaqlar indi yekə kiĢi, arvaddılar. Bu nəsil üçün artıq vuruĢacaq bir amil qalmayıb. Indi bu müharibə, bu torpaq məsələsi qalacaq bu nəslin uĢaqlarına onlar da nə deyəcəklər? Deyəcəklər: Ay qardaĢ, nəyin uğruna gedib vuruĢuram hay.... Məsələ budur ey...- həmiĢə radikal fikirləri ilə seçilən mitinq Əli dedi. Qafarın bu mitinq Əlidən heç xoĢu gəlməzdi. Bəzən onun haqqında hamı ehtiyatlı fikir yürüdürdü. Bəzilərinin düĢüncəsinə görə O, əslində qatı millətçi də deyil, haranınsa agentidir. Mitinq Əlinin Ģillə kimi tutarlı sözlərindən sonra heç kəs bir söz demədi. Bir az sonra dükandan- bazardan söhbət salıb dağılıĢdılar Hamı dağılandan sonra Qafar kiĢi uzun müddət arxa balkonda durub Ģəhərə tamaĢa etdi. Əslində indi buradan getməyinə o qədər pis olmurdu. Ürəyində özünə belə etiraf etmədiyi bir həqiqət var idi. Bu həqiqət nə qədər üstünü basdırsa da, qabarıb çıxır və onu incidirdi. Istədi bir siqaret yandırsın sonra siqaretinin bitdiyini xatırlayıb daha da pis oldu. Içindəki Əhməd adlı həqiqət indi daha da qabarıb üstünə hücım çəkdi. Arxa balkondan sürətlə otağa girdi və orada da ləngiməyib birbaĢa çölə çıxdı. Məsmə arvad onun dalınca ha eliyib çıxınca kiĢi çoxdan qaranlığa qarıĢmıĢdı. Qafar kiĢi birbaĢa AtaĢgilin blokuna girdi. Mərtəbələri bir- bir qalxdıqca ona elə gəlirdi ki, onun indiyə kimi yaĢadığı bu bina sanki qırx mərtəbəlidir. Nəfəsini bir azca dərərək əlini zəngə uzatdı. Sonra duruxdu, geri dönüb qayıtdı. Iki pillə enmiĢdi ki, yenidən bu dəfə qəti addımlarla zəngi basdı.Ara vermədən səbirsiz-səbirsiz zəngi basdı.Nəhayət içəridən addım səsləri eĢidildi. Qapı açılanda AtaĢın nənəsi narazı baxıĢları ilə Qafarın qarĢısında bitdi.Qafar onun baxıĢlarına fikir vermədən elə birbaĢa salamsız- kəlamsız: - AtaĢ haradadır?- deyə soruĢdu. - Bu axĢam bu AtaĢ niyə hamının baĢına daĢ salıb. Gələn elə onu soruĢur. Bir sən qalmıĢdın .....- qoca demək olar ki, Qafarın üstünə çığırdı.- Yoxdular ey. Burada yoxdular, məni də bu xarabanın altında tək qoyub gediblər. Ölsəm meyidim iylənəcək, yiyə çıxan olmayacaq. - Hamısı hara gedib ki?- Qafar demək olar ki, özünü məcbur edərək soruĢdu. Yüklə 5,15 Kb. Dostları ilə paylaş:
|