The Archeology of Azerbaijan a brief Discourse



Yüklə 5,15 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə16/41
tarix30.12.2017
ölçüsü5,15 Kb.
#18708
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   41

www.kitabxana.net
  –  Milli Virtual Kitabxana
 
46 
 
-
 
BaĢı batmıĢ  Məleykə ilə Ġrana həkimə getdilər. AtaĢ da mənim yanımda qalırdı. Ġndi iki 
gündü yerli- dibli gəlmir. Öləcəm burada .... 
Qafar qocanı qapının ağzında danıĢa- danıĢa qoyub oradan aralandı. Ürəyində bir qaraltı var 
idi. Bu qaraltı AtaĢın yoxa çıxmq məsələsi ilə daha tündləĢi. O gecə it yatdı, qurd yatdı amma 
Qafar özünə yer tapmadı.Yerinə qor dolmuĢ kimi sabaha kimi qıvrıldı. Artıq səhər binanı 
əhatə edən buldozerlər və fəhlə səs –küyü Qafarı da yavaĢ-yavaĢ köçməyə hazırlaĢanların 
qafiləsinə qatdı. 
 
 
*** 
-
 
Qəlbindəki ağırlığa gücü yetmirdi. BeĢ nəfərlik ailə ilə gəldiyi  Bakıdan bir sınıq- saxaq 
arvadla qayıdırdı.Gəncliklə orta yaĢnın sərhəddindəki on doqquz ili burada- paytaxt 
Ģəhərdə itirmiĢdi. Bu Ģəhər canavar kimi atasını, qızını,  oğlunu, nəvələrini uddu. 
Əhməddən bir soraq ala bilmədi. Əgər ala bilsəydi mütləq köçməni bir –iki gün təxirə 
salıb onu tapacaqdı. Amma yeganə ip ucu olan AtaĢ yer yarılıb içinə girmiĢdi sanki. 
Qafar dilində etiraf etməsə də, ürəyində Əhmədsiz bu yola çıxmaq istəməmiĢdi. Əhmədi 
axtarmazdan öncə qızının yanına getmiĢdi. Onu da özləri ilə aparmaq üçün nə qədər dil 
tökmüĢdüsə, xeyri olmamıĢdı. Qızı doğulduğu bu Ģəhədən vaz keçmək istəməmiĢdi. 
Qafar onun qətiyyətinə heyran qalmıĢdı. Bunu ürəyi ağrısada qızına “ Bala, sən bizdən 
qeyrətlisən. Ən azından doğulduğun məkana sahib çıxırsan” demiĢdi. Sonra nəvələrini 
heç görməyəcəkmiĢ kimi öpüb, doyunca ətirlərini sinəsinə çəkmiĢdi. Indi yük maĢını bu 
çirkin və yetim görünüĢlü binadan uzaqlaĢdıqca Qafara elə gəlirdi ki, Əhmədi də orada 
qoyub gəlib və o bina yıxılanda Əhməd onun altında qalacaq. Beynindən keçən min 
dolaĢıq fikirdən qəlbi elə sızladı ki, gözlərindən yaĢ damlaları yanağından süzülməyə 
baĢladı. Bunu kiməsə sezdirməmək üçün burnunu plaĢının içinə saldı. Payızın yelləri isə 
bütün bunlardan sonra sanki yaddaĢlardan nəyisə silib süpürmək məqsədi ilə daha da 
sürətli əsməyə baĢladı. 
Qafar qəfil ləngərə ayıldı.Gözlərini ovuĢdurub özünə gəlməmiĢ sürücünün 
deyinməsini eĢitdi. Bir ağ sıfır yeddi markalı maĢın çəpinə qafargilin yük maĢının 
qarĢısını kəsmiĢdi.Qafar  azca diqqət etdikdə həmin maĢından tanıĢ birinin düĢüb 
gəldiyini gördü. Bu O, idi. Bəli, bu onun Əhmədi idi. Qafar maĢını dayanmasından belə 
ayılmayan arvadını dümsükləyib ayıltdı. Heç bir söz demədən ona maĢına yaxınlaĢan 
oğlunu göstərdi. Məsmə ilk öncə yuxu gördüyünü zənn etsədə, sonra bütün bunların 


www.kitabxana.net
  –  Milli Virtual Kitabxana
 
47 
 
ayıqlıqda baĢ verdiyini anladıqda tez maĢından düĢüb oğlunun qabağına yüyürdü. Duz 
kimi balasını yaladı. əlindən üzündən öpdü. Qafar matı- qutu qurumuĢ kimi Əhmədlə 
anasına baxırdı. Nəinki yerə düĢmək, hətta nə edəcəyini belə kəsdirə bilmirdi. Əhməd 
yük maĢının açıq qapısına baxır sanki ona yaxınlaĢmaq üçün ondan izn istəyirdi. Qafarın 
qarĢısında ovurdları batmıĢ, gözlərinin içi qıpqırmızı bir gənc dayanmıĢdı. Bu gənc onun  
evdən qovduğu ətli-canlı Əhmədə qətiyyən bənzəmirdi. MaĢından düĢüb qollarını geniç 
açdı. Əhməd onu qucaqlayanda Qafar onun boynundan gələn qoxu ilə onun doğurdan da 
öz oğlu  olduğuna inandı. Sürücü onlara getməyi xatırlatmasaydı, yəqin ki, beləcə 
saatlarca səssiz qol- boyun olacaqdılar.Yük maĢını iĢə düĢəndə Əhməd körpə uĢaq kimi 
arxadakı yüklərin üzərinə dırmaĢdı.Artıq Bakı uzaqda balaca bir nöqtəyə 
çevrilmiĢdi.Əhməd yükün içindən götürdüyü yun adyala bürünərək çılpaq və boz yollara 
tamaĢa etməyə baĢladı. Ürəyi artıq sinəsində sakit döyünürdü. 
 
 
P.S. 
-ġef, əmrinizi yerinə yetirildi cəsədi neyləyək?- Buqatinin ön oturacağında 
oturmuĢ qara eynəkli arxaya dönmədən dedi 
- Onu, sənədlərini üstündən götürmədən Kürə atsınlar. Qoy AtaĢın qardaĢları 
bundan lazımı dərsi çıxrsınlar. Hamam böcəyi belə baĢı kəsiləndən sonra doqquz gün 
yaĢayır- arxa oturacaqda gözünü əlindəki Forbes jurnalından ayırmayan orta yaĢlı kök 
kiĢi dedi. 
- Bəs Əhmədi neyləyək?-  qarĢıdakı yenə həminki quru rəsmi səsiylə soruĢdu. 
- Onunla on gün sonra Aran bölgəsindəkilər irtiba keçsınlər. Onu diĢləmiĢik. Biz 
isə öz vampir diĢlərimizdən qəti əminik.PiĢik suyu sevməsədə, balıqdan heç vaxt vaz 
keçmir.- onun bu cavabını nəinki maĢındakılar, hətta öz dinləmə qurğularına iki gün öncə 
bu maĢına yerləĢdirə bilmiĢ Ġnterpol da eĢitdi 
 
  
    


www.kitabxana.net
  –  Milli Virtual Kitabxana
 
48 
 
           
 
                                    Can  yanğısı 
Əlisəməd   iyirmi  il idi ki,  ekspert həkim iĢləyirdi. Ona arabir elə gəlirdi ki, o yalnız bu 
iĢ üçün yaradılıb. Bu iyirmi ildə o qədər insan yarmıĢdı ki, bunun sayını, hesabını 
itirmiĢdi. Bütün yardığı insanlar onun üçün eyni idi. Onların hamısının onun aləmində bir 
adı var idi “ölü”. Bu ölulərin hamısının üzündə eyni donuq ifadə olardı. Təbii ki, üzü olan 
ölülərin.   Çünki  elə ölülər də var idi ki, onların nəinki üzü heç salamat bədənləri də 
olmazdı.Onun aləmində ən iyrənc  ölulər günlərlə suda qalan  ölülər idi. Bu ölulər  
ĢiĢmiĢ,səklini itirmiĢ olurdular. Onlar Əlisəmədə Amerika  filmlərindəki zombiləri  
xatırladardılar. Əvvəllər bu Ģəkilsiz ölülərdən   iyrənərdi və  bəzi gecələrdə yuxuda hey 
qan görərdi. Bu qan normal isti qan olmazdı. Elə iylənmiĢ qan olardı ki, Əlisəmədin 
yuxuda onun qoxusundan ürəyi  
bulanardı. Gündüzlər isə bu yuxuları unudardı. Onun 
var olan, görünən Ģeylərə inamı var idi. Yuxularını isə sənətinin psixalogiyasına təsiri 
kimi yozurdu. Özü üçün “qəssab yuxuda dana görər, mən də qan ,ölü görürəm” kimi 
lətifə uydurmuĢdu.O, axirətə inanmazdı. Hətta ondan  “heç qorxduğun ölü olub?” – deyə 
soruĢulanda O, “yox” deyə cavab verərdi.                                                                                   
Bu illərdə ilk iĢlədiyi ayı  çıxmaqla  mərhəmət hissi tamam  qısırlaĢmıĢdı. Yalnız  o ilk  
ayı  uzun müddət  yaddaĢından silə bilməmiĢdi.  Bir  ailənin yeganə övladı su da 
boğulmuĢdu. Ana  hey:   “balamı  yarmayın”- deyə  qıĢqırırdı. “ Onun boğulduğunu   biz 
ğördük.  Heç  kimin bizimlə qəsdi yoxdur “deməsinə baxmayaraq  o uĢağı yarmıĢdılar. 
UĢağın atası sanki daĢa dönmüĢdü. O zamanlar Əlisəməd  yeni – yeni atalıq duyğusuna 
sahiblənirdi.  Özü  də səbəbini  bilmədən  bu hadisəni  uzun illər idi ki, unuda bilmirdi.                                                                                                                    
Illər   iĢinə  yeni təcrübələr  gətirdikcə , iĢi və həyatı  gözündə  adiləĢirdi..  Bu  ətalətli  
həyatının  tısbağa  yeriĢini  beĢ  il  olardı  ki,  arvadının  xəstəliyi  pozmuĢdu.  Bu  yeni 
ab-hava  evdəki Ģəraiti alt-üst etmiĢdi. Arvadı  heç kəsə rəhm etmədən daim hamını 
xəstəliyi ilə Ģantaj edirdi. Qohum,  yad demək olar ki hamı  onun ölümünə   hazır idi.  
Hətta qonĢudakı  ağıçı  belə  səhərlər  üzünü yumamıĢ,   onların evini dinĢəyirdi.Bunların   
hamısından  Əlisəmədin  xəbəri var idi.   Lakin bütün bunlardan da vacibi   pul problemi 
idi. Hər üç  aydan  bir  arvadı  ciddi   bir  müalicə  alırdı. Bu   mualicə  əldəki, ovucdakı  
son qəpiyi də  sümürüb aparırdı Əlisəmədin pul  dərdi,  arvadının can dərdi  evdəki uĢağı 
onlar sağkən yetim qoymuĢdu . AxĢamlar  süfrə baĢında  “hə, yox , çörəyi ver, çay gətir” 
sözlərindən baĢqa  bir söhbət olmazdı.Problemlər içində  tək balası belə gözündən 


Yüklə 5,15 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   41




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə